Θα μπορούσε κάποιος να βρει πολλούς τίτλους για την επανεμφάνιση του Παναθηναϊκού στις επίσημες υποχρεώσεις του, στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Βόλο.
Νομίζω όμως ότι δύο είναι αυτές που αποτυπώνουν πλήρως όσα είδαμε στη Λεωφόρο στο συγκεκριμένο παιχνίδι.

Σαν να μην πέρασε μια μέρα, είναι ο πρώτος και Σλοβένικη ραψωδία, ο δεύτερος.
Κι αν ο δεύτερος είναι πιο πιασάρικος και ωραίος, ο πρώτος είναι όλη η ουσία της υπόθεσης.
Το πως κατάφερε δηλαδή αυτός ο απίστευτος τύπος με το άσπρο μαλλί και την ηρεμία αποτυπωμένη σε κάθε του κίνηση και έκφραση, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δηλαδή, να παρουσιάσει μετά από ένα μήνα και βάλε διακοπή του πρωταθλήματος ένα σύνολο που ήταν σαν να σταμάτησε... χθες τις επίσημες υποχρεώσεις του, είναι πραγματικά απίστευτο.
Πόσο μάλλον που μιλάμε για μια προετοιμασία στην Κύπρο, στην διάρκεια της οποίας σε κανένα παιχνίδι δεν χρησιμοποίησε τον βασικό κορμό των παικτών του, αφού κυρίως έπαιξαν παίκτες και σχήματα που δεν είχαν χρησιμοποιηθεί αρκετά μέχρι τότε.

Κι όμως.
Ο Παναθηναϊκός κόντρα στον Βόλο, κατάφερε όχι μόνο να παρουσιάσει τα ίδια ακριβώς καλά και πολύτιμα στοιχεία που είχε παρουσιάσει στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος, αλλά να τα παρουσιάσει και σε ακόμα ψηλότερο επίπεδο έντασης και αποτελεσματικότητας.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν άλλες λέξεις και φράσεις για να χαρακτηρίσεις αυτό το επίτευγμα, αλλά πάντως σίγουρα αν πεις ότι είναι ο ορισμός της ομάδας και της σωστής δουλειάς στις προπονήσεις δεν θα έχει παραλείψει τίποτα ακριβώς.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, όχι μόνο δεν εμφανίστηκε επηρεασμένος από την διακοπή του πρωταθλήματος, αλλά παρουσιάστηκε και ακόμα καλύτερος.
Ένταση, ρυθμός, καλή μπάλα, αποτελεσματικές ενέργειες και σχεδόν όλοι οι παίκτες του σε πολύ ψηλό βαθμό ετοιμότητας και απόδοσης.
Το μυστικό αυτής της ιστορίας δεν το ξέρουμε, αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία.
Αρκεί που το ξέρει, το διδάσκει και το κάνει κτήμα όλης της ομάδας του ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο άνθρωπος που εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο ατού του Παναθηναϊκού σ' αυτή την μάχη για τους τίτλους στις εγχώριες διοργανώσεις.
Το ότι η δέσμευση ενός τέτοιου ανθρώπου ότι παρ' όλα αυτά ο Παναθηναϊκός θα ενισχυθεί σίγουρα στην μεταγραφική περίοδο που έρχεται, δεν μπορεί παρά να αποτελεί ένα ακόμα σίγουρο και καλό μήνυμα γι' αυτή την ομάδα και τους φίλους της.

Από κει και πέρα τα κέρδη από το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Βόλο, ξεπερνούν κατά πολύ τη νίκη με 3-0, την καλή μπάλα και την εξασφάλιση ουσιαστικά για τον Παναθηναϊκό της πρόκρισης στην επόμενη φάση του κυπέλλου.
Το σημαντικότερο όλων είναι το μήνυμα που έστειλε ο Παναθηναϊκός στους ανταγωνιστές του με αυτή του την εμφάνιση και νίκη.
Καθώς μπορεί να είναι αναμενόμενο ομάδες που αντιμετώπιζαν προβλήματα όπως για παράδειγμα ο Ολυμπιακός να εμφανιστούν βελτιωμένες και πιο ανταγωνιστικές απ' ό,τι ήταν πριν την διακοπή του πρωταθλήματος, αλλά δεν ήταν καθόλου αναμενόμενο πως μια ομάδα που φαινόταν να είχε κάνει υπέρβαση και πολλοί να λένε ότι έπιασε ταβάνι με όσα είχε πετύχει ως τότε, θα επέστρεφε όχι απλά ίδια και απαράλλακτη όπως σταμάτησε αλλά και ακόμα πιο εντυπωσιακή.
Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό στην οικονομία της μάχης για τον τίτλο που αρχίζει ξανά σε λίγο.

Τέλος και σε ότι έχει να κάνει με τον δεύτερο τίτλο της υπόθεσης, την Σλοβένικη ραψωδία.
Εδώ δεν υπάρχουν και πολλά να πει κάποιος.
Απλά να επισημάνει για μια ακόμα φορά. ότι αυτή η Σλοβένικη παροικία που ενσωματώθηκε το καλοκαίρι στον Παναθηναϊκό, με επικεφαλής αυτόν τον απίστευτο Τσέριν, όχι μόνο βγάζει τα λεφτά της, αλλά αποτελεί ένα από τα βασικά ατού του Παναθηναϊκού για την συνέχεια, αλλά και παράδειγμα ταυτόχρονα -ειδικά ο Τσέριν- του πως, με ποια κριτήρια, σε τι ηλικία και σε ποιες τιμές πρέπει να γίνονται οι μεταγραφές που κάνουν την διαφορά και έχουν και μέλλον από κάθε άποψη ταυτόχρονα, σε μια ελληνική ομάδα που έχει βλέψεις.

Αυτά σε γενικές γραμμές, που σαν συμπεράσματα, παρεπόμενα και οφέλη από ένα παιχνίδι κυπέλλου μετά από ένα μήνα και βάλε διακοπή, δεν είναι ούτε λίγα ούτε ευκαταφρόνητα για τον Παναθηναϊκό.