Ατενίζοντας την -ηλεκτρονική- κόλλα χαρτί μπροστά μου είναι από τις σπάνιες φορές που δυσκολεύομαι ν' αρχίσω ένα κείμενο για τον Ολυμπιακό. Κι αυτό επειδή βασανίζω στο μυαλό μου να βρω τη σωστή ιεραρχία εκείνων που παρατήρησα παρακολουθώντας το φιλικό με τη Ρόμα. Τώρα που το (καλο)σκέφτομαι, θα είναι λάθος να παρεκκλίνω από τη βασική μου αρχή. Ανέκαθεν προτιμούσα να στέκομαι στη μεγάλη εικόνα (κάνοντας λίγες ατομικές εξαιρέσεις), γιατί να αλλάξω τώρα; Και η μεγάλη εικόνα εξακολουθεί να δείχνει σπουδαία.

Λέμε / γράφουμε όλοι από την αρχή της καλοκαιρινής προετοιμασίας για την περιβόητη πίεση που ασκεί ο Ολυμπιακός στην τωρινή του έκδοση, εκείνη του Μεντιλίμπαρ. Όμως το εισπράττουμε ως γενική αίσθηση παρακολουθώντας τα φετινά φιλικά, δεν το κάνουμε... πενηνταράκια αφού δεν υπάρχουν (στα φιλικά) τα αναλυτικά στατιστικά που δίνουν οι μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σ' αυτό το κομμάτι. Η πίεση που ασκεί αυτός ο Ολυμπιακός είναι εντυπωσιακή. Την κάνει εντυπωσιακή γιατί το καταφέρνει σε κάθε ματς και ΕΙΔΙΚΑ σ' αυτή τη χρονική συγκυρία, στην προετοιμασία του που είναι εύλογο να υπάρχει και κόπωση.

Αν ο Ολυμπιακός ήταν ΜΙΑ φάση

Αν επέλεγα ΜΙΑ φάση από το φιλικό με τη Ρόμα που θα περιέγραφε συνοπτικά το τι κάνει ο Ολυμπιακός όταν πιέζει είναι εκείνη του 41ου λεπτού. Τότε 5 (!) ερυθρόλευκοι βρέθηκαν μέσα ή λίγο έξω από την περιοχή της Ρόμα αρχίζοντας να... πνίγουν τους αντιπάλους από τον τερματοφύλακα κιόλας δυσκολεύοντας το build up, δηλαδή το σταδιακό χτίσιμο επίθεσης με σωστές πάσες. Και παρότι η Ρόμα κατάφερε να βγει εκτός περιοχής με πάσες που περνούσαν στο όριο από τα ερυθρόλευκα πόδια και τα deflection τους (αλλαγή πορείας της μπάλας λόγω εξοστρακισμού στο πόδι / σώμα αντιπάλου), δεν πήγε πολύ μακριά, στη μεσαία γραμμή είχε ανέβει (για να πιέσει κι αυτός) ο στόπερ Μπιανκόν και έκανε εν τέλει το κλέψιμο! Απίθανη φάση αλλά δεν ήταν η μόνη.

Πέτα τη μπάλα πλάγιο να... σωθούμε

Όλοι οι παίκτες της Ρόμα πέρασαν δύσκολα από την ερυθρόλευκη πίεση, ακόμα και ο τερματοφύλακάς της που αναγκάστηκε να απομακρύνει άρον άρον σε πλάγιο άουτ (αφού δέχθηκε πίεση 1-2 μέτρα από το τέρμα του!) στο 36' και το 58' που είδε Τσικίνιο και Μπακούλα αντίστοιχα να επιχειρούν να του κλέψουν τη μπάλα.
Το όλο «πράγμα» γίνεται πιο εντυπωσιακό όταν διαπιστώνεις ότι από την υποχρέωση της πίεσης δεν εξαιρείται κανείς στον Ολυμπιακό. 

Πίεσε μέχρι και ο Μπιέλ - Δεν φτάνει αυτό

Μέχρι και ο συνήθως πιο υποτονικός (σε ανασταλτική λειτουργία) Μπιέλ κατέγραψε κλεψίματα, π.χ. στο 8' και το 27' ενώ στο 69' γύρισε σε θέση δεξιού μπακ για να καλύψει και να σταματήσει (διώχνοντας σε πλάγιο) μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Παρεμπιπτόντως, ίσως ο Μπιέλ του φιλικού κόντρα στη Ρόμα να ήταν η καλύτερη έκδοσή του ως τώρα και έχει αξία αφού μιλάμε για το πιο δυνατό φιλικό που έδωσε μέχρι στιγμής ο Ολυμπιακός. Βεβαίως, ακόμη κι έτσι, μάλλον δεν... φτάνει για να πείσει ο Ισπανός, μια δαπανηρή απόκτηση με υψηλό συμβόλαιο, ότι κρίνεται επαρκής για να πιάσει θέση στο ρόστερ. 

Από τον Μπιέλ η ομάδα θέλει παραπάνω, αρκετά παραπάνω κυρίως δημιουργικο-επιθετικά. Είχε ωραίες συνεργασίες, στο 9' και το 59' με τον Ρόντινεϊ, ενώ στο 74' έκανε την σέντρα-ξυραφιά στην αντίπαλη περιοχή από την οποία προήλθε το δοκάρι του Βέλντε. Είπαμε όμως, δεν (φαίνεται να) αρκούν αυτά, πρέπει να κάνει κι άλλα.

Τι άλλα; Άλλα σαν κι αυτά που κάνει ο Βέλντε για παράδειγμα. Σπάνια ένας νέος παίκτης σε ομάδα καταφέρνει να δείξει τόσα πράγματα σε ένα και κάτι ματς (έστω φιλικού).

Ποντένσε με Βέλντε vs Ποντένσε με Φορτούνη σημειώσατε... άσο

Αντιλαμβάνομαι ότι είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ νωρίς αλλά θα το τολμήσω. Αν ο Βέλντε, λίγο-πολύ, είναι ό,τι είδαμε ως τώρα με την παραμονή Ποντένσε θα μιλάμε για σημαντική αναβάθμιση στα φτερά της επίθεσης όπου πέρυσι υπήρχε ο Φορτούνης με τα γνωστά πλεονεκτήματα αλλά και τα εξίσου γνωστά μειονεκτήματα. Μετά την υπέροχη (και γεμάτη αυτοπεποίθηση) εκτέλεση στο γκολ που έβαλε κόντρα στην Τερνάνα ο Νορβηγός κόντρα στη Ρόμα πραγματοποίησε πολύ γεμάτη επίθεση. Μπροστά ήταν κίνδυνος-θάνατος και γεμάτος φαντασία, ταχύτητα και ποιότητα και πίσω σκυλί του πολέμου, κάθε άλλο παρά σνομπ στην αμυντική λειτουργία. 

Είχε κάμποσα κλεψίματα αλλά χαρακτηριστική της νοοτροπίας του φάση είναι εκείνη του 62ου λεπτού όταν έχασε τη μπάλα έξω από την περιοχή του Ολυμπιακού αλλά με πείσμα την ξαναπήρε και ανάγκασε σε φάουλ και κίτρινη κάρτα τον αντίπαλο. Παρεμπιπτόντως, ο Τσελίκ της Ρόμα που είχε ουσιαστικά την ευθύνη να τον μαρκάρει ακόμα... δέρνει τον Βέλντε (πάλι καλά που δεν τον τραυμάτισε) και του κάνει φάουλ και πέναλτι. 

Ο Τούρκος ήταν τυχερός που λόγω του χαρακτήρα του αγώνα, φιλικό, δεν αποβλήθηκε καθώς ο διαιτητής ήταν επιεικής.  

Άντε να... βγάλεις τον Μπακούλα από το ρόστερ

Last but not least, δηλαδή τελευταίος στην αναφορά μου αλλά όχι τελευταίος σε σπουδαιότητα, είναι ο Μπακούλας. Τι μηχανάκι ήταν και χθες (3/8)! Τι ολοκληρωμένο ποδοσφαιρικό πακέτο είναι αυτό! Αλλά τι λέω; Γιατί να μην είναι; Είναι 19 ετών, σε ηλικία δηλαδή που στο εξωτερικό θεωρείται κάποιος έτοιμος παίκτης για να του δοθούν σημαντικές ευθύνες. 

Ήταν παντού. Έκλεβε μπάλες, «έραβε» το παιχνίδι, κάλυπτε τρύπες, πίεζε μανιασμένα. Άντε τώρα να τον βγάλεις από την ομάδα. Δεν γίνεται. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει. Την έχει κερδισμένη τη θέση στο ρόστερ από μόνος του. Προτρέχω; Δεν ξέρω αλλά αναφέρομαι σ' αυτό που βλέπω. Χαρακτηριστικές είναι οι στιγμές του κάπου στο 58-59' του ματς όταν με συνεχή deflection λίγο μέσα ή έξω από την περιοχή του Ολυμπιακού σταματούσε επικίνδυνες μπαλιές προς τον αντίπαλο φορ και βοηθούσε να ανακτηθεί η μπάλα.

Δε γίνεται να... κοιτάς - Το πορτοφόλι του Ντιμπάλα

Προφανώς δεν ήταν όλα ρόδινα σ' αυτό το φιλικό, δεν θα μπορούσαν να είναι, με τη Ρόμα έπαιζε ο Ολυμπιακός. Κακή στιγμή ήταν η φάση του πέναλτι εις βάρος των ερυθρόλευκων, παρότι φάνηκε να είναι ανύπαρκτο. Ρωμαίος ελίχθηκε ανάμεσα από Μπιέλ και Τσικίνιο εκτός περιοχής, ο Μπακούλας δίστασε να μαρκάρει φοβούμενος φάουλ, ο Πιρόλα έκανε τάκλιν (εντός περιοχής) αλλά ήταν άτυχος αφού παρότι ήταν εύστοχο το τάκλιν η μπάλα κόντρα στον αντίπαλο και στρώθηκε στον Έιμπραχαμ που βούτηξε προ του Ορτέγκα και πήρε πέναλτι για το 1-0 των Ιταλών.

Επίσης απαράδεκτο ήταν ότι μετά από απλό γέμισμα του Ντιμπάλα στο 61' ο Εντινγκά πήρε κεφαλιά ανάμεσα από Ντόη και Ρόντινεϊ. Ο Βραζιλιάνος πάντως πήρε μια... μίνι εκδίκηση από τον σπουδαίο Ντιμπάλα (που έχει συνδεθεί μεταγραφικά με τον Ολυμπιακό όπως έχετε διαβάσει στο sportdog) στο 87' κλέβοντάς του τη μπάλα και παίρνοντας φάουλ. Το... πορτοφόλι του πήρε.

ΥΓ: Δεν πρέπει να εξαιρεθεί από τις αναφορές ο Μπιανκόν. Συνεχίζει τις θετικές εμφανίσεις. Και χθες ήταν θετικός, τουλάχιστον θετικός για την ακρίβεια. Πίεσε ψηλά, έκανε κλεψίματα και ανακτήσεις μπάλας ενώ συνέχισε τις υπέροχες βαθιές του μπαλιές προσπαθώντας να βοηθήσει και στη δημιουργία. Στο ενεργητικό του καταγράφεται κι ένα απίστευτο μπλοκ σε τελική του Πιζίλι στο 77' που έμοιαζε με βέβαιο γκολ.