Ατυχος όχι, γκαφατζής και ανέτοιμος ο ΠΑΟΚ ναι… - Λάθη Καμαρά, Ντεσπόντοφ

Όταν δέχεσαι ένα γκολ στο τελευταίο λεπτό της αναμέτρησης, δεν πρέπει να τα βάζεις με την ατυχία σου. Πρέπει να αξιολογήσεις γιατί έδωσες την ευκαιρία στον αντίπαλο να διεκδικήσει το φιλί της ζωής και τι προηγήθηκε μέχρι να φτάσεις σε εκείνο το σημείο. Προφανώς και αν δεν γινόταν το 3-3 και ο ΠΑΟΚ κρατούσε το υπέρ του 3-2 όλα θα ήταν υπέροχα και θα είχαμε ξεχάσει τα λάθη, τις γκάφες και θα στεκόμασταν στα τρία γκολ-ζωγραφιές της ομάδας που ανέδειξαν αυτό που ξέραμε: ο ΠΑΟΚ θα κέρδιζε αυτό το ματς αναδεικνύοντας στην παρούσα φάση την ατομική ποιότητα κάποιων παικτών του και όχι την ομαδικότητα του αφού αντιμετώπιζε μια ΕΤΟΙΜΗ ομάδα και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στην παράταση. Γιατί όμως φτάσαμε στην παράταση;

Γιατί από το 75’ και μετά η Μάλμε εκμεταλλεύτηκε την ανετοιμότητα του αντιπάλου αλλά και την απουσία του Ζίβκοβιτς που προσωπικά θεωρώ πως ήταν ο πιο επιδραστικός παίκτης του Δικεφάλου και αν δεν ζήτησε ο ίδιος αλλαγή επειδή δεν άντεχε άλλο, ήταν κακή απόφαση από τον Ραζβάν να τον βγάλει.  Ειδικά σε μια μέρα που έτρεχε παντού για να καλύπτει και τα λάθη των ακραίων αμυντικών που ήταν επίσης σε κακή μέρα. 

Από τη στιγμή που είδαμε ένα μαγικό πρώτο μέρος και ο ΠΑΟΚ ευτύχησε να πάει στα αποδυτήρια προηγούμενος, περίμενα στο δεύτερο ματς να παίξει έξυπνα και να ψάξει αυτός το τέταρτο γκολ. Το διαχειρίστηκε σωστά μέχρι το 75’. Σταδιακά η ομάδα έχανε έδαφος και δυνάμεις, οι αλλαγές δεν βοήθησαν και όταν ήρθε το 3-3 όλοι ξέραμε ποιος είναι το φαβορί και αυτή ήταν η Μάλμε.

Αλλά μέχρι να φτάσουμε εκεί, δηλαδή στην παράταση πρέπει να σταθώ στο πώς ήρθε το 3-3. Κανείς δεν περίμενε αυτό το δώρο του Ντεσπόντοφ στη φάση του γκολ της ισοφάρισης λίγο πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας. Ανεξήγητο αυτό που έκανε ο Βούλγαρος που χάρισε ένα φάουλ και μια τελευταία ευκαιρία στην Μάλμε που την εκμεταλλεύτηκε. Και δεν μπορώ να σταθώ στην ατυχία στη φάση του γκολ γιατί ακόμη και ο τρόπος που έδιωξε η μπάλα ο Καμαρά ήταν λανθασμένος. Με αυτή την εμπειρία, δεν μπορείς να διώχνεις έτσι τη μπάλα.

Και από τη στιγμή το ματς πήγε στην παράταση, το απόλυτο φαβορί ήταν η Μάλμε. Το είπε και ο προπονητής της και έχει δίκιο. Με 21 επίσημα ματς στα πόδια της ήταν πιο φρέσκια και φάνηκε για παράδειγμα αυτό με την παρουσία του Αλί που έπαιξε μόνος του όλο τον ΠΑΟΚ. Ο ΠΑΟΚ ήταν άδειος στην παράταση και η Μάλμε εύκολα διαχειρίστηκε το ματς.  Και το ζητούμενο λοιπόν είναι πώς ο ΠΑΟΚ έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να διεκδικήσει το όνειρο και την έχασε. Και η μοιραία ερώτηση είναι πλέον πότε θα έχει ξανά τέτοια ευκαιρία. Προφανώς και μπορεί και το προσεχές καλοκαίρι να ξαναβρεθεί στη συγκεκριμένη διοργάνωση αλλά αυτές οι ευκαιρίες δεν χάνονται. Τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται.

Η επόμενη μέρα για τον ΠΑΟΚ είναι απλά να περιμένει να δει αν θα παίξει με την ομάδα από την Σλοβενία για την είσοδο του στο stage του Europa.  Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή αυτό δεν ενδιαφέρει τον φίλο της ομάδας αλλά αυτή είναι η επόμενη μέρα της ομάδας. Που αφορά και μεταγραφικό σχεδιασμό. Και μακάρι αυτός ο αποκλεισμός να μην ρίξει τα στάνταρ. Ή να μην φέρει πρόωρες πωλήσεις.