Ο ΠΑΟΚ όπως και όλες οι ομάδες είναι Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες και με αυτή τη λογική και θα πουλήσεις και θα αγοράσεις. Με αυτή την λογική η παραχώρηση του Κωνσταντίνου Κουλιεράκη στην Βόλφσμπουργκ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί περήφανη πώληση αλλά μια πετυχημένη επιχειρηματικά συμφωνία. Αυτόματα ο Κουλιεράκης γίνεται η πιο ακριβή πώληση στην ιστορία του Δικεφάλου. Και είναι πολύ σημαντικό που αυτός ο παίκτης ανοίγει τα φτερά του και θα αγωνιστεί σε ένα από τα πιο σημαντικά Πρωταθλήματα της Ευρώπης και είναι προφανές ως βέβαιο πως σε λίγα χρόνια θα τον δούμε να αγωνίζεται σε μια κορυφαία ομάδα. Για αυτό άλλωστε και ο ΠΑΟΚ έβαλε ποσοστό μεταπώλησης 20% γιατί ξέρει πως θα πάρει ακόμη περισσότερα χρήματα από αυτό όπως στο παρελθόν είχε κάνει και με τον Λούκας Πέρεθ και τον Ολσεν.
Σε κάθε περίπτωση όλοι πρέπει να χαιρόμαστε για αυτόν τον ποδοσφαιριστή ανεξάρτητα του αν τον απολαύσαμε μόνο για 80 ματς στο ελληνικό Πρωτάθλημα. Η πώληση του δεν ήταν κάτι που προκάλεσε έκπληξη ή αιφνιδιασμό, άλλωστε την θεωρούσαμε δεδομένη από τη στιγμή που η ομάδα δεν κατάφερε να προχωρήσει στο CHL.
Διαβάστε επίσης...
Αυτό όμως που πρέπει να απασχολήσει είναι γιατί ο ΠΑΟΚ έφτασε στο σημείο να πουλήσει τον Κουλιεράκη. Πολύ απλά διότι έχασε μια τεράστια ευκαιρία να κάνει μια ομάδα που θα ήταν έτοιμη να φτάσει ως το τέλος της διαδρομής στα προκριματικά του CHL. Και αν είχε καταφέρει να μπει στους «36» ο Κουλιεράκης ΤΩΡΑ δεν θα έφευγε αφού ο ΠΑΟΚ τον προσεχή Δεκέμβριο ή το επόμενο καλοκαίρι θα έπαιρνε περισσότερα χρήματα και αυτό είναι βέβαιο για έναν παίκτη που θα έπαιζε 8 ματς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση έχοντας φροντίσει την τελευταία διετία να εκτοξεύσει την χρηματιστηριακή του αξία βάζοντας βάσεις για σπουδαία πράγματα.
Ο ΠΑΟΚ λοιπόν αναγκάστηκε να προχωρήσει σε πώληση γιατί πολύ απλά δεν φρόντισε ΚΑΙ αυτό το καλοκαίρι να ετοιμάσει μια ομάδα που θα ήταν πλήρης. Καμιά ομάδα δεν ολοκληρώνει τις μεταγραφές της τον Ιούλιο και αυτό πρέπει να το δεχθούμε. Αλλά όταν ο προπονητής σου, ζητά φορ και χαφ και να τους έχει στην Ολλανδία στην πρώτη μέρα της προετοιμασίας και εσύ δεν τους αποκτάς, τότε δείχνεις πως κλωτσάς την ευκαιρία.
Και επαναλαμβάνω αυτό που είχα γράψει και στο παρελθόν. Φέτος ο ΠΑΟΚ με μια πρόκριση εξασφάλιζε ομίλους του Conference. Δεν ήταν τεράστιο το ρίσκο να επενδύσει από νωρίς. Δεν έπρεπε να αποκλείσει όπως πέρσι τρεις ομάδες για να βρεθεί στους ομίλους του Conference. «Θα μπορούσε να είχε πάρει τον Τσάλοφ από τον Ιούλιο;» θα ρωτήσει κάποιος. Η απάντηση: Θα μπορούσε να είχε αποκτήσει ΚΑΙ τον Τσάλοφ έχοντας προηγηθεί μια ακόμη μεταγραφή επιθετικού που θα σε βοηθούσε στα πρώτα ματς ότι δηλαδή ΗΞΕΡΕΣ πως δεν μπορεί να κάνει ο Σαμάτα ή ο φιλότιμος Μπράντον.
Βρισκόμαστε στις 21 Αυγούστου και ο ΠΑΟΚ δεν έχει πάρει ακόμη χαφ. Ο Καμαρά αποκτήθηκε όχι ως ενίσχυση εκείνη τη δεδομένη στιγμή αλλά γιατί είχες ήδη χάσει δυο χαφ και έπρεπε να αποκτήσεις άμεσα. Ενίσχυση θα λογίζονταν αν είχες ήδη αρκετούς χαφ και έπαιρνες έναν ακόμη για να σου ανεβάσει επίπεδο.
Και φτάσαμε στο σημείο λοιπόν στις 21 Αυγούστου, ο ΠΑΟΚ να προσπαθεί να πάρει τον Μεϊτέ και πάλι με τη μορφή δανεισμού από την Μπενφίκα. Τι καταδεικνύει αυτό; Προφανώς την επιθυμία της ΠΑΕ να μην ξοδέψει πολλά χρήματα άμεσα, ότι δηλαδή θα έπρεπε να κάνει με κλειστό τριετές συμβόλαιο στον παίκτη που πριν από μερικές μέρες αρνήθηκε μια πρόταση που ήταν μακριά από τα «θέλω» του. Και να δεχθώ πως ήταν δικαιολογημένος ο εκνευρισμός του Ιβάν Σαββίδη αλλά όταν ξέρεις πως αυτός ο χαφ είναι αυτός που ζητά ο προπονητής σου και δεν εμπεριέχει κανένα ρίσκο η απόκτηση του τότε πρέπει να αποφασίσεις να επενδύσεις. Και αν ήσουν αποφασισμένος να επενδύσεις θα είχες πάρει ήδη χαφ. Ηδη…
Θυμάμαι το «πώς σας γλεντάει έτσι ο Ιβάν» όταν έγινε γνωστό πως μετά τη συνάντηση με τον Κωνσταντέλια αποφασίστηκε να μην πουληθεί στην Σάλτσμπουργκ. Προσπερνώντας όμως όλοι αυτοί ΠΩΣ ΠΟΤΕ ο Κωνσταντέλιας δεν πίεσε για την μεταγραφή. Γιατί αρκετοί αυλοκόλακες είχαν προετοιμάσει το κλίμα εις βάρος του Γιάννη για να του χρεώσουν την μεταγραφή θεωρώντας πως ο Σαββίδης είχε δεμένα τα χέρια του.
Και για να το συνεχίσω είναι δεδομένο πως αν ερχόταν μια πρόταση 8 ή 10 εκατομμυρίων ευρώ για τον Κοτάρσκι και αυτός μπορεί να είχε πουληθεί. Και απόδειξη αυτού του γεγονότος, οι συνεχείς διαπραγματεύσεις με την Τζένοα. Αν δεν θες να πουλήσεις κάποιον το ξεκόβεις…
Ο ΠΑΟΚ θα κάνει μεταγραφές ως το τέλος της περιόδου. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον Γκόμεζ για το αριστερό άκρο της άμυνας. Προφανώς και ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ θα έρθει ο χαφ και μπορεί τελικά να είναι ο Μεϊτέ. Ή μπορεί να έρθει και ένας κεντρικός αμυντικός ακόμη.
Αυτό που προβληματίζει όμως είναι άλλο: στην πράξη αποδείχθηκε πως ΠΟΤΕ ο ΠΑΟΚ δεν επένδυσε στην τεράστια ευκαιρία που είχε φέτος στο CHL και αυτό θα το έκανε ΜΟΝΟ αν χαφ και φορ ήταν στην Ολλανδία όταν χτιζόταν η ομάδα. Τελικά αποδείχθηκε πως κάποιοι έπεισαν τον Σαββίδη πως επειδή ο ΠΑΟΚ πήρε πέρσι το Πρωτάθλημα χωρίς να κάνει ουσιαστικά μεταγραφές τον Ιανουάριο, το πρότζεκτ ήταν πετυχημένο και πως με την ίδια ομάδα (που στην πράξη δεν ήταν στα πρώτα ματς απόντος Κεντζιόρα και Μεϊτέ) θα μπορούσε να είχε κάνει το μεγάλο κόλπο και να φτάσει στα 27 εκατομμύρια του CHL.
Επειδή δεν τα πήρε, παίρνει τα 15 εξ αυτών με την πώληση του Κουλιεράκη. Και για να το συνεχίσω: 17.000 εισιτήρια διαρκείας πουλήθηκαν. Ηταν σίγουρο πως θα πουληθούν μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Επιπλέον έσοδα. Χρήματα που ΚΑΠΟΙΑ από αυτά θα μπορούσαν να είχαν φέρει φορ και χαφ από νωρίς στην ομάδα.
Το πιο επικίνδυνο από όλα είναι πως ήδη κάποιοι δημιουργούν κλίμα θεωρώντας πως το άριστο τμήμα σκάουτινγκ της ομάδας έχει προτείνει αρκετούς παίκτες αλλά ο κακός Ραζβάν δεν τους θέλει. Με συγχωρείτε αλλά είπε όχι για Τσάλοφ ή Τισουντάλι; Προφανώς και αν του πρότειναν νέους Σαμάτα καλά έκανε και αρνήθηκε. Ετσι δεν είναι;
Κλείνοντας την Πέμπτη ο ΠΑΟΚ έχει να δώσει ένα σπουδαίο ευρωπαϊκό ματς. Δεν είναι παρηγοριά στον άρρωστο. Εχει χρόνια να παίξει στο Europa. Και αν αυτά τα έσοδα αποδειχθούν χρήσιμα για επιπλέον μεταγραφές είναι καλοδεχούμενα. Γιατί στην πράξη αποδείχθηκε και φέτος πως «πόσα θα πάρω; Τόσα θα δώσω» ισχύει. Πέρσι ο Ντεσπόντοφ ήρθε αφού ο ΠΑΟΚ εξασφάλισε την παρουσία του στους ομίλους. Πουλήθηκε ο Ινγκασον και μετά έτρεξαν άλλες μεταγραφές. Καταγραφή πραγματικότητας όσο και αν εκνευρίζει.