Αδιάβαστος ο Παναθηναϊκός... άτυχος με Μπακασέτα - Ο Αλόνσο το πρώτο "θύμα"

Το εκπληκτικό γκολ του Φώτη Ιωαννίδη, είναι φυσικό να αποτελεί σημείο αναφοράς για το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Λανς.
Απ' αυτό το σημείο όμως, μέχρι και να υπάρχει κλίμα σχεδόν ενθουσιασμού και πανηγυρικό μετά από ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ήττα στην Ευρώπη και μάλιστα από αντίπαλο που έπαιζε με δέκα παίκτες για εβδομήντα λεπτά, υπάρχει τεράστια απόσταση.

Κι αυτή η απόσταση, δυστυχώς φαίνεται πως πλέον δεν και τόσο τεράστια, αλλά αντίθετα εκμηδενίζεται από αυτούς που έχουν βαλθεί να μικρύνουν όσο δεν παίρνει πια τον Παναθηναϊκό για να να κρατήσουν θέσεις και οφέλη.
Και μιλάω εδώ για ανθρώπους και εκτός αλλα και εντός της ομάδας.
Καθώς φαίνεται πως το... ένα χέρι νίβει το άλλο σ΄αυτή την περίπτωση, αλλά τέλος πάντων είναι και κουραστικό και ανώφελο πια να ασχολείσαι με αυτούς.
Πολύ περισσότερο που ένα σημαντικό κομμάτι του κόσμου τέτοιους γουστάρει και τέτοιους,... απολαμβάνει και πιστεύει.

Διαβάστε επίσης...

Ηγέτης Ιωαννίδης, έκραξε συμπαίκτες, σπάνιος Πελίστρι - Μόνο έτσι περνάει!

Ζητάει τρελή αύξηση ο Μιλουτίνοφ από Ολυμπιακό - Δεν πάει στον Παναθηναϊκό!

Απέναντι σ΄αυτούς όμως υπάρχει και το ποδόσφαιρο.
Το ποδόσφαιρο που λέει πως ο Παναθηναϊκός έκανε ένα ακόμα κακό παιχνίδι στην Ευρώπη και κινδυνεύει οριακά πια να την αποχαιρετήσει από Αύγουστο μήνα.
Η Λανς έδειξε με συνοπτικές διαδικασίες στον Παναθηναϊκό αλλά και σε όλους του άσχετους που τον  περιτριγυρίζουν και μιλάνε εξ ονόματός του, το πως αντιδρά μια στοιχειωδώς καλη ομάδα, ακόμα και όταν μένει νωρίς-νωρίς με δέκα παίκτες.

Ας το δουν αυτό κάποιοι σήμερα κι ας κάνουν μια σύγκριση της αντίδρασης αλλά και του πως περιγράφηκε αυτή η αντίδραση στο παιχνίδι με τον Αστέρα που έμεινε ο Παναθηναϊκός με δέκα παίκτες και από  κει και μετά όλα φαινόντουσαν φυσιολογικά στους πάντες με αποτέλεσμα να δικαιολογούν την ήττα μέσα στο ΟΑΚΑ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.
Η Λανς απλά συνέχισε να προσπαθεί να κάνει το παιχνίδι της και να διεκδικεί απ' αυτό όσα περισσότερα μπορούσε παρά το αριθμητικό της μειονέκτημα.

Αντίθετα ο Παναθηναϊκός, μάλλον έδειξε ανακουφισμένος και μέχρι εκεί από το γεγονός, καθώς τα "σημάδια" μιλούσαν για ένα πολύ βαρύ βράδυ με βάση το ξεκίνημα του αγώνα.
Και έτσι απλά αρκέστηκε στο να αλλάζει την μπάλα χωρίς να μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρία κατά διάνοια, υπό τις... επευφημίες και τα μπράβο του παιδιού που μετέδωσε το παιχνίδι και το οποίο κάποια στιγμή -και συγνώμη που το λέω αλλά έχει παραγίνει το πράγμα- θα πρέπει να καταλάβει πως δεν τον ακούει μόνο ο... Αλαφούζος και κάποιοι λοβοτομημένοι, αλλά -δυστυχώς- όλοι μας.

Η ουσία της όλης ιστορίας είναι η εξής και συνοψίζεται στα παρακάτω σε γενικές γραμμές.
Ο Παναθηναϊκός φάνηκε όχι μόνο απροετοίμαστος και αδιάβαστος σε σχέση με τον αντίπαλό του, αλλά επιπλέον και ανήμπορος να αντιδράσει σε περίπτωση που τα παραπάνω δεν ισχύουν και ήξερε τι θα αντιμετωπίσει με το ξεκίνημα του αγώνα.

Το κέντρο του για μια ακόμα φορά ήταν ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ κι αυτό γιατί είχε την ατυχία εκτός της μόνιμης και... αναντικατάστατης παρουσίας του Μπακασέτα που είτε είναι ντεφορμέ είτε είναι... μέχρι εκεί και στα μάτια μόνο του ρεπορτάζ κορυφαίος σε κάθε αγώνα, να έχει σε κακή βραδιά τον Τσέριν που συνήθως καλύπτει με το παιχνίδι του και τις αδυναμίες που προκαλεί η παρουσία του Μπακασέτα στην τριάδα του κλέντρου.

Αποτέλεσμα η Λανς να έχει με απίστευτη ευκολία τον έλεγχο του αγώνα και να το εκμεταλλεύεται ακόμα και όταν έμεινε με δέκα παίκτες και αύξησε το σκορ με χαρακτηριστική ευκολία.

Μεσοεπιθετικά ο Παναθηναϊκός φάνηκε για μια ακόμα φορά ότι δεν μπορεί με αυτό το σχήμα να δημιουργήσει και να απειλήσει.
Μέχρι που το κατάλαβε ακόμα και ο Ιωαννίδης και εκεί κάπου μετά το 60' άρχισε να κάνει ξανά αυτό που κάνει δυο χρόνια τώρα, να μην περιμένει δηλαδή να τροφοδοτηθεί από τους συμπαίκτες του, αλλα να γυρνάει κάπου στα χαφ, να παίρνει την μπάλα και να επιχειρεί μόνο του ατομικές ενέργειες και όπου βγει.

Σε μια τέτοια στιγμή ήρθε και το απίστευτο γκολ που έβαλε και που πρακτικά ήταν και Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμή που ο Παναθηναϊκός απείλησε την Λανς.
Τέλος ακόμα και όταν ο Παναθηναϊκός είχε φαινομενικά τον έλεγχο του αγώνα, πρακτικά εκδήλωνε τις όποιες απόπειρές του μόνο με τον Μλαντένοβιτς και σέντρες από τα αριστερά χωρίς αντίκρυσμα, με εξαίρεση τις φορές που έπιανε την μπάλα ο Πελίστρι ο οποίος έδειξε γιατί ένας καλός παίκτης δεν χρειάζεται χρόνο... προσαρμογής και μπαίνει, παίζει και δείχνει ποιος είναι με το καλημέρα, σε αντίθεση με τον Τετέ που ακόμα ψάχνεται και ψάχνει τον ρόλο του στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού.

Όσο για τον Αλόνσο, προς το παρόν θα πω ένα πράγμα.
Το ότι το ρεπορτάζ που συνήθως στο ξεκίνημα της σεζόν τους βρίσκει όλους φοβερούς και τρονμερούς ακόμα και στις στραβές, άρχισε νωρίς-νωρίς να τον ψιλοστήνει στον τοίχο είτε με τον Αστέρα για το ροτέισον, είτε χθες γιατί, λέει, άργησε να κάνει τις αλλαγές, εμένα μου δείχνει ένα πράγμα.
Πως ο Ουρουγουανός έχει ήδη επιλεχθεί από το... κονκλάβιο σαν το "πρώτο θύμα" σε περίπτωση που τα αποτελέσματα στο χορτάρι εξακολουθήσουν να έχουν απόσταση από όσα λένε και γράφουν ότι θα κάνει ΚΑΙ φέτος ο Παναθηναϊκός.

Όσο για την ρεβάνς το ερώτημα είναι ένα.

Πόσα γκολ θα είναι σε θέση να βάλει ο Παναθηναϊκός, με δεδομένο ότι απ' αυτή την ομάδα και πολύ περισσότερο αν δεν έχει ξανά κάποια αποβολή, πολύ δύσκολα θα βγάλει το ενενηντάλεπτο χωρίς να δεχτεί γκολ.