Μετά το ματς στο Βόλο, ο Ολυμπιακός έδωσε το δεύτερο επίσημο ματς του για τη σεζόν 2024/25, με την Καλλιθέα στο Γ.Καραϊσκάκης για τη Super League κι αισθάνομαι ότι επιβάλλεται να πούμε / επισημάνουμε ξανά πράγματα που είναι αυτονόητα. 

Αυτονόητο είναι ότι η ομάδα του Μεντιλίμπαρ δεν είναι έτοιμη, δεν θα μπορούσε να είναι αυτή τη στιγμή όπως και καμία του πλανήτη. Αυτονόητο είναι ότι ο Ολυμπιακός εμφάνισε / εμφανίζει δυσλειτουργίες σε σχεδόν όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού του. Αυτονόητο είναι ότι μετά από ένα καλό πρώτο ημίωρο όπου οι ερυθρόλευκοι σκόραραν και δεν κινδύνεψαν, ύστερα υποχώρησαν με συνέπεια και να ισοφαριστούν και να κινδυνέψουν κι άλλες φορές. 

Αφού μπήκα κι εγώ στο... τρυπάκι να μιλήσω για τα αυτονόητα, ας πάμε παρακάτω, σ' αυτά που έχουν σημασία. Τι έχει σημασία; Να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις; Ποιες είναι αυτές;

α) Είναι λογικό να παρουσιάζεται ανέτοιμος τώρα ο Ολυμπιακός; Η απάντηση είναι ένα πολύ μεγάλο ναι. Όταν παίζει δίχως τους βασικούς του στόπερ, έναν από τους βασικούς του εξτρέμ (Ποντένσε ή αντι-Ποντένσε) και χάνει στην πορεία του ματς το βασικό του 6άρι ενώ μόλις τώρα κάνει ντεμπούτο το back up 6άρι που έχασε όλη την προετοιμασία λόγω τραυματισμού, δεν είναι λογικό να μην είναι έτοιμος;

β) Είναι πιθανό / αναμενόμενο να βελτιωθεί στην πορεία ο Ολυμπιακός; Κι εδώ μεγάλο είναι το ναι της απάντησης. Η λογική λέει πως με τους βασικούς του στόπερ που έχουν χημεία από πέρυσι, υγιή και ξεκούραστο τον Έσε και διαθέσιμο τον Γκαρθία και φυσικά τις προσθήκες που αναμένεται να γίνουν, μόνο καλύτερα πιθανότατα θα πάει ο Ολυμπιακός. Σίγουρος δεν μπορεί να είναι κανείς, λέμε τι λέει η κοινή λογική.

Αφού μιλήσαμε για τα αυτονόητα (στα οποία ανήκει και το ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να παίρνει τις νίκες έστω κι αν δεν εντυπωσιάζει) και κάναμε τις δύο σωστές, κατά την άποψή μου, ερωτήσεις, πάμε παρακάτω. Τι έχει παρακάτω; Πολλά πραγματάκια και πρόσωπα, ας τα δούμε πιο αναλυτικά.

1) Πιρόλα: Ο Ιταλός, όπως και στο ματς με τον Βόλο, μου δημιούργησε μια πολύ θετική εντύπωση. Έγραφα μετά την πρεμιέρα ότι προσπαθεί να παίζει με ασφάλεια και δεν επιχειρεί να εντυπωσιάσει που είναι σημαντικό για τη θέση του. Κόντρα στην Καλλιθέα, έχοντας ξανά δίπλα του τον Μπιανκόν με τον οποίο εύλογα δεν υπάρχει η απαιτούμενη χημεία, ο Ιταλός πάλι στα σίγουρα πήγε και, κατά την άποψή μου, ένα level παραπάνω. Ήταν πιο σίγουρος και πιο επιθετικός σε φάση άμυνας. Ρίχνοντας κανείς μια ματιά στη στατιστική εντυπωσιάζεται, είχε 6 κλεψίματα και 8 κοψίματα / επεμβάσεις! Για να κάνετε σύγκριση, ο παρτενέρ δίπλα του, Ζουλιάν Μπιανκόν (σε 69 λεπτά αφού έγινε αλλαγή) είχε μόλις 1 κλεψίμο και 1 κόψιμο / επέμβαση...

2) Μπιανκόν: Μετά και το ματς στο Βόλο όπου έκανε... χαζά (όπως τα χαρακτήριζα σ' εκείνο το blog) δίνοντας φάουλ στον αντίπαλο κοντά στην περιοχή με συνέπεια να γίνει αλλαγή, έγινε και κόντρα στην Καλλιθέα αλλαγή κι αυτό μόνο τυχαίο δε μπορεί να είναι. Φανερώνει έναν προβληματισμό, για να το πω κομψά, του Μεντιλίμπαρ για τον Γάλλο που έκανε καλή προετοιμασία αλλά στα δύο επίσημα ως τώρα έχει αστάθεια και επιπολαιότητα. Αδικεί τον εαυτό του, κρίμα. Είναι και γκαντέμης πάντως αφού βάζει κόντρα στη φάση της ισοφάρισης κι εξαιτίας αυτής (μοιάζει να) σιγουρεύεται το γκολ...!

3) Έσε: Αυτονόητο είναι και το να τονίσουμε πόσο σημαντικός είναι γι' αυτόν τον Ολυμπιακό ο Αργεντινός κεντρικός χαφ. Δίχως να έχει σούπερ απόδοση βοηθούσε πολύ ώστε η Καλλιθέα να μην απειλεί. Στο 36' οι τελικές ήταν 6-0 υπέρ του Ολυμπιακού. Η Καλλιθέα έκανε την πρώτη τελική της στο 44'. Ο Έσε αντικαταστάθηκε με την έναρξη του β' ημιχρόνου, στο 48', και στο 58' οι φιλοξενούμενοι είχαν ήδη 5 τελικές! Ούτε για... κατούρημα δεν πρέπει να βγαίνει από το ματς ο Αργεντινός. Κρατήσου Σαντιάγκο!



4) Γκαρθία: Δεν θέλω να πω «παχιές» κουβέντες. Δεν θέλω να υπερ-ενθουσιαστώ αλλά τηρουμένων των αναλογιών το χθεσινό πρώτο δείγμα του Γκαρθία ήταν πολλά υποσχόμενο. Στα δικά μου μάτια μου θύμισε το... πουλέν που είχα επιλέξει από την περυσινή ομάδα, τον ΣΠΟΥΔΑΙΟ και ανεπανάληπτο Βιθέντε Ιμπόρα. ΟΚ, δεν θέλω να γίνω ιερόσυλος, ένας είναι ο Βιθέντε. Όμως ο Γκαρθία που μπήκε δίχως ζέσταμα έχοντας χάσει λόγω τραυματισμού την προετοιμασία ήταν θετικός. Πολύ θετικός. Πρόσφερε ηρεμία όταν βρήκε ρυθμό, όπως έκανε και ο Ιμπόρα. Θα το σταματήσω εδώ γιατί ο Ιμπόρα ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό και ελπίζω να επιβεβαιώσει και στη συνέχεια ο Γκαρθία την πολύ πολύ θετική πρώτη εντύπωση που μου έδωσε. Κάτι μου λέει ότι θα το κάνει. Ισπανός είναι, δηλαδή παίκτης που έχει μάθει σωστά το ποδόσφαιρο και φυσικά επαγγελματίας.

5) Ορτέγκα: ΟΚ, καταλαβαίνω ότι πολύς κόσμος δεν συμπαθεί τον Αργεντινό λόγω των σκαμπανεβασμάτων στην απόδοσή του. Όμως όταν κάνει καλά πράγματα πρέπει να λέγονται. Π.χ. στη φάση του 1-0 όλοι μιλάνε για τον Βέλντε (σωστά) αλλά δεν γίνεται να μην υπάρχει αναφορά στη σπουδαία κάθετη-τρύπα-ασίστ του Ορτέγκα. Το... μισό γκολ είναι δικό του. Με δεδομένο πάντως ότι αυτή τη στιγμή «πίσω» από τον Ορτέγκα υπάρχει ο Αποστολόπουλος, φαίνεται σχεδόν επιβεβλημένη η απόκτηση εναλλακτικής λύσης με κάποια εμπειρία.

6) Βέλντε: Έγραφα και μετά το Βόλο, όταν όλοι είχαν απογοητευτεί που ο Νορβηγός ήταν σε... ρηχά νερά σε επίπεδο δημιουργίας και εκτέλεσης ότι ο παίκτης αυτός ποτέ δεν θα αποτελεί βαρίδι. Αν δεν προσφέρει επιθετικά, τουλάχιστον θα μοχθεί στην αμυντική λειτουργία με πίεση και κλεψίματα / ανακτήσεις μπάλας. Χθες κόντρα στην Καλλιθέα έβαλε ένα υπέροχο γκολ και γενικώς αποτελούσε διαρκή απειλή. Όταν ενσωματωθεί στο σύνολο περισσότερο θα κάνει σπουδαία πράγματα νομίζω, αυτό λέει η λογική τουλάχιστον. Και πολλές αποβολές θα κερδίσει φέτος από τους αντιπάλους του, χθες πήρε στο 31' την 1η κίτρινη του Μερκάτι και λίγο έλειψε αμέσως μετά να πάρει και τη 2η, ήταν επιεικής ο διαιτητής σε τράβηγμα φανέλας του λίγο εκτός περιοχής.



7) Ζέλσον: Έχουν επισημάνει άπαντες, και σωστά, το πόσο αναγεννημένος δείχνει και φυσικά το πόση πολλή ποιότητα διαθέτει. Αν υπάρχει ένα αρνητικό είναι ότι μερικές φορές το παρακάνει με τις ντρίμπλες και καθυστερεί να κάνει το απλό (π.χ. να πασάρει σε ελεύθερο συμπαίκτη) και να αυξήσει την ταχύτητα στην ανάπτυξη.

8) Τσικίνιο: Ακόμα δεν έχει βρει ρυθμό και φαίνεται. Οι απαιτήσεις είναι μεγάλες. Δεν τον φοβάμαι πάντως, θα το κάνει όταν σταθεροποιηθεί ένα βασικό σχήμα.

9) Ελ Καμπί - Γιάρεμτσουκ: Στη φάση του 2ου γκολ όλοι αποθεώνουν τον Γιάρεμτσουκ που ήταν στη σωστή θέση για να κάνει το απλό, να σπρώξει τη μπάλα στα ανυπεράσπιστα δίχτυα, αλλά κανείς δεν λέει για την υπερ-πολύτιμη συνεισφορά του Ελ Καμπί. Αν δεν έκανε τη δική του παρέμβαση (η οποία αρχικώς εκτιμήθηκε από τον επόπτη ως οφ σάιντ και εν τέλει ξεκαθάρισε τα πράγματα το VAR) αυτό το γκολ δεν θα είχε έρθει, δεν θα είχε στρωθεί η μπάλα στον Ουκρανό. Είναι μοναδική η ικανότητα του Μαροκινού να παίζει στο... όριο του οφ σάιντ. Πολύ σπάνια ικανότητα έχει σ' αυτό όπως και αυτές οι επαφές-άγγιγμα του Μίδα.