Το πρόβλημα ήταν φανερό, λύσεις υπάρχουν στο ρόστερ; - Όχι άλλο… κάρβουνο!

Σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία της Super League ο Ολυμπιακός έκανε 29 τελικές κόντρα στον Παναιτωλικό. Σύμφωνα με τη γνωστή διεθνή εταιρία Opta, οι τελικές του ήταν 31. Άνθρωποι μετρούν και για την πρώτη, άνθρωποι και για τη δεύτερη. Ακριβώς γι' αυτό δεν υπάρχει πουθενά ένας, απόλυτος και σωστός, αριθμός. Οι αποκλίσεις υπάρχουν και είναι μικρές. Τα αναφέρω αυτά όχι για να υπογραμμίσω τις λογικές αποκλίσεις μεταξύ των στατιστικών υπηρεσιών αλλά για να πω ότι προσωπικά δεν είδα αδιάφορους ή μη συγκεντρωμένους στο ματς παίκτες του Ολυμπιακού.

Προσπάθεια είδα και μάλιστα αρκετή, όχι αδιαφορία. Αυτή η προσπάθεια δεν είχε αποτέλεσμα, εφόσον «πρέπει» να κρίνονται όλα με βάση το αποτέλεσμα. Το 0-0 δεν ήταν αυτό που έψαχναν οι Πειραιώτες οι οποίοι με νίκη θα ξέφευγαν από ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό (ακόμα περισσότερο) μετά και το δικό τους ισόπαλο 0-0 στην Τούμπα που ακολούθησε το ματς στο Γ.Καραϊσκάκης. Μετά το 3Χ3 λοιπόν ήρθε η πρώτη απώλεια βαθμών για τους κατόχους του Conference League κι αυτή προκάλεσε την δυσαρέσκεια και τις παρατηρήσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη προς τους παίκτες με επίσκεψη στα αποδυτήρια με τη λήξη.

Ένιωσα έκπληξη για να πω την «αμαρτία» μου γι' αυτή την επίσκεψη αλλά φαντάζομαι ότι δεν γνωρίζω πράγματα που εκείνος ξέρει και γι' αυτό, όπως μεταφέρθηκε, μίλησε για παίκτες που έχουν το νου τους στο να μιλάνε για συμβόλαια και παράλληλα έχουν επαναπαυθεί στις δάφνες του ευρωτροπαίου. Ας επιστρέψουμε ωστόσο στο ποδοσφαιρικό κομμάτι που έχει και τη μεγαλύτερη σημασία.

Προσπάθησε ο Ολυμπιακός, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι οι παίκτες βαριόντουσαν. Το πρόβλημα, όπως σωστά επισημάνθηκε από τον πλέον αρμόδιο, τον προπονητή του Μεντιλίμπαρ, είναι ότι δεν κατάφερε η ομάδα να διασπάσει την πολυπρόσωπη και σφιχτη άμυνα του Παναιτωλικού. 

Και φτάνουμε ξανά στο σημείο όπου δεν έχει αξία να επισημαίνονται τα αυτονόητα αλλά να αναζητούνται οι απαντήσεις στις σωστές / χρήσιμες ερωτήσεις. Ότι ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε να διασπάσει την άμυνα του Παναιτωλικού του είδαμε, είναι δεδομένο (αν και είχε ευκαιρίες για σκοράρισμα, με λίγο πιο προσεκτικά τελειώματα θα είχε πάρει τη νίκη ακόμα κι έτσι) και αναμένονταν όπως αναμένεται σε τέτοιου τύπου ματς στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Αυτό που έχει σημασία να απαντηθεί είναι αν ο Ολυμπιακός έχει τα υλικά και τις λύσεις για να προσαρμοστεί στο προσεχές μέλλον και να προσπερνάει και τα... πούλμαν που του φράζουν το δρόμο προς το πρωτάθλημα. Ο ίδιος ο Μεντιλίμπαρ δήλωσε μετά το ματς (αναφέρω τα δικά του σχόλια γιατί αυτά είναι τα μόνα που μετράνε) ότι έλειψε η ταχύτητα στην κυκλοφορία μπάλας και οι καλύτερες αντιδράσεις. Μίλησε και για αδυναμία στο ένας εναντίον ενός το οποίο δεν επέτρεψε ο Παναιτωλικός. Αναφορικά με την ταχύτητα είμαι βέβαιος (δεν το διευκρίνισε), όσο βέβαιος μπορώ να είμαι για τη σκέψη ενός άλλου ανθρώπου που δεν την ανέλυσε, ότι μιλούσε για την ταχύτητα στη σκέψη λήψης απόφασης.

Σωματικά γρήγοροι είναι αρκετοί παίκτες του Ολυμπιακού. Και ο Βέλντε είναι γρήγορος και ο Ζέλσον είναι γρήγορος και ο Τσικίνιο και ο Ελ Καμπί και ακόμη περισσότεροι. Το πρόβλημα είχε να κάνει ότι αργουσαν να σκεφτούν και να αποφασίσουν τι θα κάνουν τη μπάλα όταν βρίσκονταν στα σημαντικά τετραγωνικά, λίγο έξω και μέσα από τη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου.

Ούτε ο Ζέλσον ούτε ο Βέλντε έκαναν εύστοχες επιλογές ειδικά στο α' ημίχρονο. Εγκλωβίζονταν / «πνίγονταν» στην πίεση του αντιπάλου. Η αλήθεια είναι ότι από δεξιά με Ρόντινεϊ και Ζέλσον ο Ολυμπιακός έδειχνε πιο ζωντανός αλλά και πάλι η ουσία ήταν λιγοστή.

Ο Μεντιλίμπαρ ζητούσε από τον Πορτογάλο εξτρέμ να συγκλίνει για να «τραβάει» παίκτες μέσα και να ανοίγει / αφήνει χώρο στον Βραζιλιάνο να ανέβει και να σεντράρει. Η οδηγία δόθηκε, οι φορές που έγινε (και προέκυψε κάτι θετικό τουλάχιστον) ήταν ελάχιστες. 

Ωστόσο, παρότι από αριστερά δεν ήταν το ίδιο ζωντανοί επιθετικά, από 'κει στο 31' έγινε μία από τις πιο σωστές / ορθολογικές επιθέσεις. Ο Ορτέγκα έβγαλε κάθετη μπαλιά στον Βέλντε ο οποίος ανατράπηκε εκατοστά εκτός περιοχής σε μια φάση που θύμισε την ωραία μεταξύ τους συνεργασία στο ματς με την Καλλιθέα στο Φάληρο, σε φάση που έγινε το 1-0. Ακριβώς αυτή τη φάση είχε κατά νου ο Μεντιλίμπαρ όταν δήλωνε μετά το ματς με τον Παναιτωλικό ότι «έπαιξαν τόσο κλειστά που δεν μπορούσαμε να παίξουμε στην πλάτη τους».

 Το θέμα λοιπόν είναι να απαντηθεί, από τον πλέον αρμόδιο, αν υπάρχουν οι λύσεις και τα υλικά στο ρόστερ για να προσπερνάει και τα... πούλμαν ο Ολυμπιακός. Θα απαντήσω με ερώτηση.

Είναι δυνατόν ένα τόσο ποιοτικό ρόστερ να μην έχει τέτοιες λύσεις; Είναι δυνατόν όταν βρουν ρυθμό και χημεία με τους άλλους οι Ολιβέιρα (που ολοφάνερα φάνηκε η διάθεσή του να παίξει κάθετα) και Γουΐλιαν να μη μπορέσουν να δώσουν πάσες (ή ο Βραζιλιάνος ειδικά να μην παίξει στο 1 vs 1) που θα... ξεκλειδώνουν και τα πιο μεγάλα και βαριά παρκαρισμένα πούλμαν για να κάνουν στην άκρη; Νομίζω θα το κάνουν όπως θα λειτουργήσουν καλύτερα και όλοι οι υπόλοιποι όσο περνάει ο χρόνος.

Και, για όνομα του Θεού, όχι άλλο... κάρβουνο με τις γνωστές κλισεδούρες. Όχι άλλο κόλλημα στα παλιά. Με Φορτούνη και Ποντένσε βασικούς έκανε ο Ολυμπιακός το χειρότερό του ματς στη Λαμία πέρυσι, στην ήττα με 1-0. Νισάφι πια. Φτάνει. Κούρασε.

Έκαναν τις επιλογές τους, υγιείς να είναι ας τους αφήσουμε στην ησυχία και τις ομάδες που επέλεξαν. Έλεος κάπου. Ο Ολυμπιακός δεν αρχίζει ούτε τελειώνει σε 1-2 παίκτες, έχει έναν αιώνα ένδοξης ζωής αλλάζοντας εκατοντάδες.

Επειδή λοιπόν οι ερυθρόλευκοι εγκλωβίστηκαν και ο χρόνος του αγώνα τελείωνε, κατέφυγαν στην απέλπιδα λύση του γεμίσματος/σέντρας. Σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία του πρωταθλήματος έκαναν 70, η Opta κατέγραψε 66. Είναι μεγάλος ο αριθμός όπως και να 'χει και είναι αντι-τουριστικό αυτό το στυλ παιχνιδιού αλλά κάποιες φορές αναγκαίο. 

Το θέμα είναι να αρχίσει να πέφτει αισθητά αυτό το νούμερο όσο περνάει ο καιρός που σημαίνει ότι η μπάλα θα κυκλοφορεί περισσότερο κάθετα και θα βρίσκεται πιο πολύ στο χόρτο παρά στον αέρα. Κι αυτό θα είναι καλό... Κι επειδή επικρατεί και μια παράκρουση, με ένα τέτοιο γέμισμα (του Έσε) ήρθε το γκολ κόντρα στη Φιορεντίνα στον ιστορικό τελικό του Conference, όχι με κάθετο ποδόσφαιρο. Δεν είδα όμως κανέναν να παραπονιέται...

Για να μην κουράσω περισσότερο και να καταλήξουμε, μοιάζει βέβαιο ότι υπάρχει η απαιτούμενη ποιότητα στο ρόστερ του Ολυμπιακού και οι καλύτερες δημιουργικές/επιθετικές ιδέες θα γίνουν πράξη όσο περνάει ο καιρός. Δεν θα τις φέρει κανένας... Μέσι (ακόμα και ο ίδιος ο Μέσι) ακόμα κι αν αποκτηθεί -με μαγικό τρόπο- αύριο. Δεν υπάρχουν... Χουντίνι, όταν ο αντίπαλος παίζει τόσο κλειστά, με 11 παίκτες λίγο έξω και μέσα στην περιοχή του, που θα... βάλουν την μπάλα στην τσέπη (για να μην τους την κλέψουν) και θα την βγάλουν για να σουτάρουν όταν βρεθούν τετ-α-τετ.

ΥΓ: Όπως έχουμε ξανασυζητήσει μέσω των blog εδώ στο sportdog, ο Μεντιλίμπαρ έφερε ξανά τη χαρά του να ακούς με προσοχή τι έχει να πει ένας προπονητής. Γιατί είναι ειλικρινής και λέει αυτό που σκέφτεται και πιστεύει, δεν παραποιεί την πραγματικότητα. Δεν την... στρογγυλεύει. Παρεμπιπτόντως, ωραίος και ειλικρινής ήταν και ο Πετράκης που δεν κρύφτηκε (ούτε ωραιοποίησε) για τη φουλ άμυνα που έπαιξε ο Παναιτωλικός.