Κι εκεί που νόμιζες (αν μόλις είχες έρθει στη γη από άλλο... πλανήτη και δεν γνώριζες μένοντας μόνο σ' αυτά που ακούς / διαβάζεις) ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου για τον Ολυμπιακό, πλέον αισθάνεσαι ότι γύρισες 4 μήνες πίσω το χρόνο μέσα σε μόλις 4 βράδια! Ξαφνικά ο Ολυμπιακός του οποίου τα αυτιά βούιζαν από τη μουρμούρα πολλών που δήλωναν βέβαιοι ότι είναι χειρότερος από πέρυσι και εκείνοι που έφυγαν δεν αντικαταστάθηκαν, απολαμβάνει μια κάποια ησυχία. Κι αυτό επειδή μετά τη νίκη επί του Ατρομήτου ήρθε και η αρκετά επιβλητική νίκη επί της Μπράγκα στο πρώτο εντός έδρας ευρωπαϊκό ματς της σεζόν. Και από τη μίρλα στην αγαλλίαση. Μέσα σε μόλις 4 μέρες.

Ναι, αυτοί «είμαστε». Γρήγοροι στο να φέρουμε την καταστροφή, εξίσου γρήγοροι να τα ξεχάσουμε όλα και να πούμε: γίναμε ομαδάρα. Προσωπικά δεν θα αλλάξω στάση. Όπως και πριν από τις δύο πρόσφατες νίκες έλεγα ότι είναι πολύ νωρίς στη σεζόν για «μεγάλα» συμπεράσματα, έτσι και τώρα. Δεν ήταν για πέταμα ο Ολυμπιακός πριν από 5 μέρες, δεν έγινε τώρα μεγαθήριο έτοιμο να αλώσει το... Μπιλμπάο, δηλαδή να φτάσει στον τελικό του Europa League. 

Τι είδαμε κόντρα στη Μπράγκα; Αυτό που ξέραμε και δεν έπρεπε να ξεχνάμε: ότι ο Ολυμπιακός είναι μια καλή και στρωμένη ομάδα του ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΥ ο οποίος δεν... ξέχασε -πως θα μπορούσε;- μέσα σε ελάχιστους μήνες την τέχνη του να καθοδηγείς με σωστές αρχές ένα ποδοσφαιρικό σύνολο.

Έλεγε, «φώναζε» για την ακρίβεια, ότι το υλικό το κρίνει επαρκές αλλά ελάχιστοι έδιναν σημασία. Ζητούσαν επιτακτικά κι άλλες μεταγραφές. Ήταν τέτοια η θολούρα στα μυαλά αρκετών που θεωρούσαν ότι οι λύσεις στις όποιες φυσιολογικές δυσλειτουργίες για το σημείο που βρισκόμαστε στη σεζόν θα έρχονταν από παίκτες που ήταν ελεύθεροι 4 μήνες (!) και χρειάζονται κάνα δίμηνο για να... συνέλθουν αγωνιστικά. Τρέλα κανονική!

Το ακόμα χειρότερο ήταν ότι είχαν... ακυρωθεί (για τον Μεντιλίμπαρ προφανώς όχι) πραγματικά καλοί νέοι παίκτες που ήρθαν και, επί της ουσίας, ακόμα ΔΕΝ έχουμε δει. Δεν έχουν αγωνιστεί όσο «πρέπει» για να αποκτήσουν ρυθμό και χημεία με τους άλλους ώστε να κριθούν με ασφάλεια. 

Αλήθεια, πόσο ασφαλές είναι το δείγμα που έχουμε για Γουΐλιαν και Ολιβέιρα που ήρθαν στον Ολυμπιακό αρχές Σεπτέμβρη και με τον πρώτο να είναι ελεύθερος το καλοκαίρι; Πόσο ασφαλές είναι το δείγμα για Γκαρθία και Στάμενιτς που ήρθαν πολύ νωρίτερα αλλά υπέστησαν τραυματισμό και έχασαν την προετοιμασία; Ή μήπως είναι κακό το έως τώρα δείγμα του Πιρόλα;

Ακόμα και ο Κοστίνια, που ήταν από την αρχή στην ομάδα και δεν ατύχησε με τραυματισμό, χρειάστηκε δύο γεμάτες συμμετοχές για να δείξει για ποιο λόγο αναδείχθηκε κορυφαίος δεξιός μπακ πέρυσι στην Πορτογαλία. Εύλογα δεν βρήκε... χώρο στην αρχή γιατί στον Ολυμπιακό υπήρχε η... σταθερά Ρόντινεϊ. Και ο Μεντιλίμπαρ με την αλχημεία του να τους βάλει μαζί δεξιά, τον έναν σαν εξτρέμ και τον άλλο κανονικά ως μπακ, δημιούργησε ένα εξαιρετικό δίδυμο.

Αν πρέπει να βρούμε κάποιον που, ακόμα, δεν έχει παρουσιάσει δείγμα που να κρίνεται επαρκές παρότι έχει παίξει αρκετά αυτός είναι ο Βέλντε (ο Γιάρεμτσουκ έχει παίξει 145 λεπτά) που θάμπωσε στα φιλικά αλλά δείχνει... μαγκωμένος στα επίσημα. Ακόμα κι αυτόν, προσωπικά, δεν τον... ακυρώνω από τώρα. Υπάρχουν παίκτες που θέλουν περισσότερο χρόνο να... λυθούν, ίσως ανήκει σ' αυτή την κατηγορία. Ενδεχομένως να είναι και παίκτης που δεν αντέχει την πίεση μιας ομάδας πρωταθλητισμού και που κυνηγάει ευρωπαϊκές υπερβάσεις. Μπορεί να... παίζει κι αυτό αλλά, αυτή τη στιγμή, βέβαιος δεν είμαι προσωπικά.

Φανταστείτε, αλήθεια, να είχε... υποκύψει ο Ολυμπιακός στην τρελή μουρμούρα/πίεση για ακόμα περισσότερες μεταγραφές από την αγορά των ελεύθερων (σ.σ.: υπήρχαν άνθρωποι που το έλεγαν ανοιχτά: αν δεν πάει καλά το ματς με τον Ατρόμητο, μπορεί να έρθουν άλλοι 2-3 παίκτες!), όπως συνέβη με τον Γιαζίτσι, πόση τύχη θα είχε ο Μουζακίτης να βρίσκεται όχι στην 11άδα αλλά έστω και σε αποστολές αγώνων; Βέβαια, επειδή έχει έναν κόουτς με big balls ο Ολυμπιακός, πιθανότατα και με γαλαξία αστέρων στο ρόστερ θα τον έβαζε και τον Μουζακίτη και τον Κωστούλα ο Μεντιλίμπαρ αν έκρινε ότι πρέπει και θα αδιαφορούσε και τους πάντες και τα πάντα...

Νάτο πάλι τι (μου) συνέβη. Υποτίθεται θα έγραφα blog για το Ολυμπιακός-Μπράγκα και η κουβέντα μας εξαπλώθηκε. Αφορά τη μεγάλη εικόνα. Μήπως εν τέλει αυτό δεν έχει μεγαλύτερη σημασία, δηλαδή η μεγάλη εικόνα; Η μεγάλη αλλά και οι πολλές μικρές εικόνες, όπως αυτή με τη Μπράγκα, που δημιουργούν τον συνολικό «πίνακα» μιας ομάδας σε μια σεζόν. Πόσες κακές μικρές εικόνες είχε αλήθεια ο περυσινός Ολυμπιακός έως ότου δημιουργήσει το τελικό αριστούργημα;

ΥΓ: Τι παιχνίδια παίζει η -ποδοσφαιρική- ζωή αλήθεια; Ένας παίκτης (Όρτα) που μέχρι χθες η πλειοψηφία των φίλων του Ολυμπιακού γκρίνιαζε που δεν παρέμεινε στην ομάδα έμελλε να κάνει το... τσαφ απ' το οποίο άρχισε το 1-0 του Ολυμπιακού σ' ένα κομβικό χρονικά σημείο. Προφανώς και ΔΕΝ λέω ότι είναι κακός παίκτης ο Όρτα ή ότι μετά απ' αυτό το λάθος έγινε του... πεταματού. Απλά επισημαίνω την ειρωνεία του πράγματος.


ΥΓ2: Κι επειδή η Μπράγκα είναι μια πραγματικά καλή ομάδα, χρειάστηκαν δύο ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ αποκρούσεις του Τζολάκη στο α' ημίχρονο για να μη μείνει πίσω στο σκορ ο Ολυμπιακός και μπλέξει άσχημα. Γι' αυτό πρέπει να έχει καλό τερματοφύλακα μια ομάδα για να την κρατάει όρθια στις δύσκολες στιγμές της. Παίζουν και οι άλλοι και εύλογα κάποια στιγμή θα απειλήσουν. Ωστόσο καλό είναι ο Τζολάκης να σταματήσει αυτές τις ρισκαδόρικες και πολύ τολμηρές χαμηλές μπαλιές που καταλήγουν σε αντίπαλο και μετατρέπονται σε επικίνδυνες καταστάσεις. Το έκανε τρεις φορές χθες και στις δύο κινδύνεψε σοβαρά ο Ολυμπιακός...

ΥΓ3: Ωραία, πραγματικά ωραία και ελπιδοφόρα αγωνιστική απάντηση ήρθε από τον Ζέλσον. Μην ξεχνάμε ότι προήλθε και μετά από μικρή απουσία από τα ματς λόγω μικρού τραυματισμού. Αν διατηρήσει αυτό το επίπεδο και στη συνέχεια θα διώξει το... φάντασμα του Ποντένσε μια και καλή.

ΥΓ4: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ. Μόνο αυτό. Για τον Σαντιάγκο Έσε ο λόγος...

ΥΓ5: Για τον Μουζακίτη τα είπε ΟΛΑ ο αρμόδιος, δηλαδή ο προπονητής. Αρκούν τα δικά του λόγια. Και το πλατύ χαμόγελο του Μπακούλα σε δηλώσεις που έκανε στο pregame (κι ενώ πια ήταν γνωστές οι συνθέσεις) δείχνοντας ότι χαίρεται πραγματικά (και δεν ζηλεύει με την κακή έννοια) που ο «Μούζα» ήταν στην 11άδα ενός τόσο μεγάλου ματς.

ΥΓ6: Αγωνιστική απάντηση έδωσε και ο Ορτέγκα κόντρα στη Μπράγκα. Χρειάζονταν και ο ίδιος ένα τόσο καλό ματς αλλά και όλοι οι υπόλοιποι που είχαν αρχίσει να αμφιβάλλουν και να τον... στριμώχνουν (με συχνά σκληρή κριτική) στη γωνία. Ο Αργεντινός μπορεί λοιπόν να παίξει και πολύ καλά σε απαιτητικά ματς. Το θέμα είναι να μπορέσει να βρει μια ισορροπία γιατί κάνει και πολύ πολύ… ρηχές εμφανίσεις.

ΥΓ7: Μετά τον Ουάρντα στο ματς με τον Ατρόμητο, ο Κοστίνια περιόρισε σχεδόν στο ελάχιστο έναν άλλο σπουδαίο ακραίο επιθετικό (πρώην και του Ολυμπιακού), τον Μπρούμα. Με εξαίρεση 1-2 φάσεις στο α' ημίχρονο (όπου όμως ευθύνονταν κι άλλοι) από την πλευρά του Πορτογάλου μπακ, ο Μπρούμα πέρασε ουσιαστικά απαρατήρητος.
 

ΥΓ8: Από κλέψιμο του Γουΐλιαν προήλθε το 3ο γκολ του Ολυμπιακού ο οποίος αρχικά (κι έχει ενδιαφέρον αυτό) χρησιμοποιήθηκε σε θέση 10αριού από τον Μεντιλίμπαρ. Στην πορεία ωστόσο τον μετέφερε στην κανονική του θέση, έξω αριστερά. Αν παραμείνει υγιής (στο... τσακ γλίτωσε στο ματς με τον Ατρόμητο) και έχει τη διάθεση που έχει ως τώρα, θα... ράψει πολλά ασεβή στόματα ο Βραζιλιάνος που άνοιξαν πολύ...