Το πολύ μεγάλο άμεσο ζητούμενο για την ΑΕΚ, ο Κονέ και ο Ριμπάλτα

Η ΑΕΚ έπειτα από καιρό πέτυχε μία πολύ μεγάλη νίκη που της έδωσε εκτός από βαθμολογική ώθηση και ψυχολογική. Η νίκη επί του Παναθηναϊκού και το γεγονός ότι η ομάδα έβγαλε στο γήπεδο ένα αγωνιστικό πνεύμα όπως το θέλει ο Ματίας Αλμέιδα, ήταν νέα ευχάριστα για τον κόσμο της.

Στην ομάδα επανήλθε και ηρεμία και θετικό πνεύμα και αισιοδοξία και όλα τα καλά. Από το βράδυ της Κυριακής, όμως, μέχρι σήμερα είχαμε αλλαγές στο εσωτερικό της ΠΑΕ. Αποχωρήσεις σημαντικές.

Το βασικότερο όμως όλων είναι το εξής: αυτές οι αποχωρήσεις δεν έγιναν από τη μία στιγμή στην άλλη. Το ότι βγήκαν τώρα προς τα έξω δεν αλλάζει ότι στο εσωτερικό της ΠΑΕ όλοι γνώριζαν. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η περίπτωση του Ριμπάλτα είναι τόσο πολύ προχωρημένη.

Το επίσης πολύ βασικό είναι ότι ο Ματίας Αλμέιδα γνωρίζει τα πάντα και όπως φάνηκε στο ματς με τον Παναθηναϊκό, αλλά και αυτές τις ημέρες η μεταβατική αυτή περίοδος στο εσωτερικό της ΠΑΕ δεν έχει επηρεάσει αγωνιστικά την ΑΕΚ.

Γι’ αυτό έχει φροντίσει τόσο ο προπονητής φυσικά, όσο και ο Μάριος Ηλιόπουλος με τις δυο επισκέψεις του στα Σπάτα, πολύ κοντά χρονικά η μία από την άλλη.

Το πολύ άμεσο ζητούμενο για την ΑΕΚ είναι το εξής: Να κερδίσει τον Παναιτωλικό το Σάββατο στο Αγρίνιο. Πραγματικά μιλάμε για ένα κομβικό παιχνίδι! Η ΑΕΚ κατάφερε μετά τη νίκη επί του Παναθηναϊκού να ανακτήσει τη χαμένη της αυτοπεποίθηση αν θέλετε. Δεν αρκεί ένα ματς, όμως. Αν δεν κερδίσει η ΑΕΚ τον Παναιτωλικό, δεν θα δώσει συνέχεια στη νίκη του Παναθηναϊκού. Απλά και ξεκάθαρα. Η ομάδα πρέπει να φύγει με τους τρεις βαθμούς από το Αγρίνιο, κάτι που δεν είχε καταφέρει πέρυσι, να δώσει συνέχεια στην αγωνιστική της αντίδραση, να παραμείνει μόνη πρώτη στην κορυφή, να περιμένει την Κυριακή να δει και τα αποτελέσματα των άλλων ανταγωνιστών, έχοντας θυμίζω και το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός και να πάει στη διακοπή ήρεμη να δουλέψει, ώστε με την επιστροφή να… εκτοξευτεί αγωνιστικά.

Να πω την αμαρτία μου περίμενα τις όποιες εξελίξεις να γνωστοποιηθούν μετά το Αγρίνιο. Δε συνέβη αυτό. Όχι τίποτα άλλο, αλλά επειδή μπάλα είναι και όλα μπορούν να συμβούν, αν η ΑΕΚ δεν κερδίσει το Σάββατο εύκολα μπορεί να αρχίσει μία κουβέντα ότι η ομάδα ήταν επηρεασμένη. Καμία σχέση. Δεν θα έχει βάση τίποτα.

Νίκη λοιπόν, πάση θυσία, για να αποφύγουμε πάλι τις καφενειακές συζητήσεις. Πάμε και στις αποχωρήσεις. Κάποια στιγμή θα γίνονταν. Το ότι έγιναν τώρα και όχι μέσα στο καλοκαίρι, μπορεί να αποδειχθεί και καλό σε βάθος χρόνου. Γενικά όποια αλλαγή γίνεται, σε βάθος χρόνου κρίνεται. Ο Κονέ ήταν, είναι και θα είναι ένα παιδί της ΑΕΚ! Ξεκίνησε από το μηδέν και ως παίκτης και ως τεχνικός και ως εκτελεστικός διευθυντής και εξελίχθηκε. Δεν τα έκανε όλα σωστά, δεν τα έκανε όλα λάθος. Αξίζει σεβασμό και θαρρώ πως τον έχει και όπως θα πάει κι αυτός παρακάτω, έτσι θα πάει και η ΑΕΚ.

Το παν για την ΑΕΚ είναι η εξέλιξή της και η επόμενη ημέρα. Γιατί πάνω απ’ όλα είναι ο σύλλογος. Η ΑΕΚ έχει ανάγκη από αναβάθμιση σε πολλά πράγματα και βλέπουμε ότι ο Ηλιόπουλος έχει αυτό ως στόχο. Βάση βιογραφικού ο Ριμπάλτα είναι αναβάθμιση. Ο άνθρωπος μπορεί να σηκώσει ένα τηλέφωνο και να επικοινωνήσει με οποιαδήποτε ομάδα και παράγοντα στην Ευρώπη. Το αν θα πιάσει ή όχι εννοείται θα φανεί και θα κριθεί στο μέλλον. Το βασικό για την ΑΕΚ, όπως και σε κάθε οργανισμό, είναι οι άνθρωποι που «τρέχουν» τα πάντα να έχουν χημεία μεταξύ τους. Και λάθη θα γίνουν πάλι και σωστά, εννοείται. Η αναβάθμιση, όμως, της ΑΕΚ είναι προ των πυλών και θα γίνει. Αρκεί ο καθένας μέσα στην ομάδα να έχει το ρόλο του…