Ο ΠΑΟ "ξεπατώνει" τον πιο ποιοτικό παίκτη- Θα τους βγάλει την ψυχή ο Αλόνσο

Η νίκη ασφαλώς και ήταν το πρώτο ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό στο Ηράκλειο κόντρα στον ΟΦΗ.

Βέβαια για να είμαστε και ειλικρινείς όχι ακριβώς... για όλους, καθώς υπήρχαν σίγουρα μερικοί που... περίμεναν την ώρα να ξεμπερδέψουν με τον Αλόνσο, αλλά ο Ουρουγουανός φαίνεται ... θα τους βγάλει την ψυχή μέχρι να τον διώξουν, αλλά τέλος πάντων αυτή είναι άλλη κουβέντα.

Διαβάστε επίσης...

"Δώστε την μπάλα στον Τετέ και ό,τι κάνει - Διπλό με καθυστερήσεις ο ΠΑΟ"!

Σε ό,τι έχει να κάνει με το παιχνίδι τώρα.

Είδαμε ξανά το ίδιο έργο, με τον Παναθηναϊκό να είναι από μέτριος έως κακός κατά διαστήματα, αλλά να παίρνει τελικά την νίκη χάρις σε μια προσωπική ενέργεια ενός από τους παίκτες του που έχουν την δυνατότητα να κάνουν τέτοιου είδους ενέργειες σε κάθε παιχνίδι.

Κι αυτό είναι ένα πρώτο καλό για τον Παναθηναϊκό.

Το ότι φέτος δηλαδή, έχει πραγματικά κάποιους ποδοσφαιριστες με μπόλικη ποιότητα και είναι αυτοί τελικά που τον κρατάνε ακόμα ζωντανό στις διοργανώσεις που συμμετέχει μόνο και μόνο με την ατομική τους παρουσία.

Σ' αυτούς φυσικά ξεχωρίζει μακράν από τους υπόλοιπους ο Τετέ, που μέχρι στιγμής δείχνει όχι απλά να αποτελεί την καλύτερη μεταγραφή του καλοκαιριού για τον Παναθηναϊκό, αλλά συνολικά από τις μεταγραφές που έγιναν σε όλη την Σούπερ Λίγκα.

Παίκτης με προσωπικότητα και ποιότητα, ο Τετέ είναι ίσως αυτή την στιγμή ο πιο πλήρης και ποιοτικός ποδοσφαιριστής του Ελληνικού πρωταθλήματος. Μόνο που στον Παναθηναϊκό και με τον τρόπο που παίζει η ομάδα, ο Τετέ δυστυχώς ακολουθεί και αυτός την μοίρα των όποιων ποιοτικών ποδοσφαιριστών έχει αυτή η ομάδα και που είναι σε φόρμα κατά καιρούς. Με λίγα λόγια δηλαδή, πραγματικά... ξεπατώνεται σε κάθε παιχνίδι, καθώς από ένα σημείο και μετά και καθώς ο Παναθηναϊκός μοιάζει ανήμπορος και αδύναμος, αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να τα κάνει όλα και συνεχώς  με αποτέλεσμα εκεί προς το τελευταίο εικοσάλεπτο των αγώνων να μην είσαι σε θέση από πλευράς δυνάμεων πια να προσφέρει όσα μπορεί.

Το ίδιο έγινε και στο Ηράκλειο.

Ο Τετέ που ξεκίνησε στην ενδεκάδα σαν δεξιός στην τριάδα της μεσοεπιθετικής γραμμής, από κάποιο σημείο και μετά και μάλιστα πολύ νωρίς από το δεκαπεντάλεπτο σχεδόν, έπαιζε τον ρόλο του σκόρερ και πιο επικίνδυνου επιθετικού, τον ρόλο του "δεκαριού" να μοιράζει παιχνίδι πίσω από τον ανύπαρκτο ουσιαστικά φορ, τον ρόλο του "οχταριού" να κρατάει δηλαδή μπάλα στο κέντρο και να την κατεβάζει κιόλας όταν χρειαζόταν και μερικές φορές να προσπαθεί να γίνει και... αμυντικό χαφ προκειμένου να συνεισφέρει στην μηδαμινή ανασταλτική λειτουργία των υπόλοιπων χαφ του Παναθηναϊκού.

Τα έκανε φυσικά τα περισσότερα απ' αυτά και με εντυπωσιακό κιόλας τρόπο ο άνθρωπος, αλλά από κάποιο σημείο και μετά, πρακτικά και αντικειμενικά δεν γινόταν στον ίδιο ρόλο και στο ίδιο τέμπο.

Τα ίδια σε γενικές γραμμές προσπαθούσε να κάνει και ο Τζούρισιτς από αριστερά, αλλά σαφέστατα με λιγότερη επιτυχία και συχνότητα και ίσως και με λιγότερες δυνατότητες, αλλά η ουσία δεν αλλάζει.

Πρακτικά λοιπόν ο Παναθηναϊκός έπαιξε ένα παιχνίδι ολόκληρο, ουσιαστικά χωρίς πλάγιους επιθετικούς αφού και οι δύο έκαναν πολλά πράγματα μέσα στο γήπεδο ταυτόχρονα εκτός από' αυτά που προβλέπεται με βάση την θέση τους, το κέντρο του Παναθηναϊκού πρακτικά.. δεν συμμετείχε στο παιχνίδι, ενώ την ίδια στιγμή και ειδικά από κάποιο σημείο και μετά, τα πλάγια μπακ του ΟΦΗ δεν είχε νόημα να μένουν στις θέσεις και ανέβαιναν ανενόχλητα συνεχώς και από τις δύο πλευρές δημιουργώντας την μια μετά την άλλη δύσκολες καταστάσεις για την άμυνα και την περιοχή συνολικότερα του Παναθηναϊκού.

Ειδικά ο Χατζηθεοδωρίδης που βρήκε εκτός από όλο τον χώρο του ελεύθερο και τον Κότσιρα σε κακή μέρα, έμοιαζε... Ρομπέρτο Κάρλος από την αριστερή πλευρά του ΟΦΗ και την δεξιά του Παναθηναϊκού.

Έτσι όμως δουλειά δεν γίνεται.

Μπορεί να έγινε στο Ηράκλειο, μπορεί να πήρε την νίκη ο Παναθηναϊκός, μπορεί όντως πρακτικά να ήταν ο μεγάλος κερδισμένος της αγωνιστικής βαθμολογικά, αλλά αυτό το έργο και δεν μπορεί να τραβήξει για πολύ και δεν μπορεί να σε πάει πουθενά.

Και κατι τελευταίο.

Ασφαλώς και ο Μπακασέτας έκανε δύο πολύ καλά παιχνίδια με την Εθνική και δικαιωματικά ήταν και πάλι ο "ηγέτης" του Παναθηναϊκού στην μεσαία γραμμή και συνολικά στο παιχνίδι, είχε μάλιστα την ευκαιρία να "ζυγίζει το πόδι του" (όπως μας πληροφορούσε συνεχώς με ενθουσιασμό και... προσδοκία ο σχολιαστής του αγώνα) και να σουτάρει κάθε φορά που ερχόταν σε επαφή με την μπάλα, άσχετα αν δεν βρήκε τελικά στόχο, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Όμως και εκείνος ο έρμος ο Ουναχί που κι αυτός έκανε απίστευτα πράγματα στα παιχνίδια του με την Εθνική Μαρόκου, δεν θα έπρεπε να "επιβραβευτεί" κι αυτός μια φορά σαν βασικός στα χαφ του Παναθηναϊκού;

Βέβαια, αυτός... δεν μαρκάρει όπως μας έχει πληροφορήσει εδώ και καιρό το... ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού.

Κι εντάξει με την ΑΕΚ στην Φιλαδέλφεια άντε, θέλαμε παίκτες που να... μαρκάρουν, αλλά και με τον ΟΦΗ η προτεραιότητα ήταν το μαρκάρισμα και όχι η δημιουργία;

Άσε που ειδικά στο συγκεκριμένο παιχνίδι με τον ΟΦΗ, τρελαθήκαμε να βλέπουμε.,.. μαρκαρίσματα από τα χαφ του Παναθηναϊκού.

Τόσο που ώρες και φορές οι παίκτες του ΟΦΗ είτε έφταναν για πλάκα στα δύο μέτρα έξω από την περιοχή του Παναθηναϊκού, είτε... συζητούσαν με όλη τους την άνεση ποιος απ' όλους θα πάρει την πρώτη μπαλιά, τις αποκρούσεις και τα διωξίματα από την περιοχή του Παναθηναϊκού, αφού συνήθως ήταν μόνοι τους εντελώς εκεί στον χώρο... υποδοχής.

Τι να πω βέβαια, ίσως εγώ τελικά κάτι να μην βλέπω σωστά και καθαρά και όλα να είναι... αλλιώς και φυσικά κανονικα, σωστά και καλώς καμωμένα.