Ας το αποδεχθούμε… βαρίδιο στην ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ ο Μπακαγιόκο

Είναι από εκείνες τις βραδιές που στο τέλος του αγώνα δεν ξέρεις αν πρέπει να φύγεις από το γήπεδο χειροκροτώντας απλά ή να το κάνεις έστω και εκνευρισμένος. Ο ΠΑΟΚ πήρε τον πρώτο του βαθμό στο Europa League σε ένα ματς που μέχρι το 70’  έβγαζε εικόνα μιας ομάδας που πήγε να παίξει 5Χ5 σε ένα γηπεδάκι και ενώ είχε προηγηθεί ένα οκτάωρο σε εργασία που κολλάς βαρέα ένσημα. Μια ομάδα που ευτύχησε μέχρι εκείνο το σημείο να βρίσκεται πίσω στο σκορ μόνο με 2-0 αφού ο αντίπαλος και καλύτερος ήταν και πιο αθλητικός και δεμένος ως σύνολο. Το σημειώνω αυτό γιατί προφανώς και πρέπει να αναδείξουμε όλα τα ωραία που είδαμε μετά την αποβολή και κυρίως μετά τις αλλαγές του Λουτσέσκου αλλά δεν μπορώ να προσπεράσω κάποια πράγματα που «φωνάζουν».

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως δεν μπορεί πλέον στην ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ ο ΠΑΟΚ να παίζει με 10 παίκτες από την αρχή ενός αγώνα γιατί πρέπει πάση θυσία να πειστούμε πως ο Μπακαγιόκο είναι μια πετυχημένη μεταγραφή. Επαναλαμβάνω στην ΠΑΡΟΥΣΑ ΦΑΣΗ. Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής φαντάζει περισσότερο ως βετεράνος παρά ως ενεργός. Το είδαμε στο ματς με τον Λεβαδειακό. Τι είδαμε σε αυτό το σημερινό ματς; Έναν φοβισμένο παίκτη που απλά ήθελε να κάνει τα βασικά. Και η φάση λίγο πριν την αλλαγή του όπου ο Κοτάρσκι κουβαλά τη μπάλα μέχρι το κέντρο γιατί κανείς από τους χαφ δεν παίρνει την πρωτοβουλία να τη ζητήσει είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μπήκε αμέσως μετά ο Σβαμπ, απελευθέρωσε και τον Καμαρά και είδαμε τον ΠΑΟΚ να παίζει με χαφ.

Δεύτερο συμπέρασμα; Δεν ανακαλύπτω την Αμερική αλλά ο Μπάμπα έστω και με ένα πόδι είναι δέκα κλάσης καλύτερος από τον Οτο. Δεν έχει σε αυτή τη θέση άλλον παίκτη ο ΠΑΟΚ και μακάρι ο Μπάμπα να αντέξει…

Φυσικά και θα έχει δίκιο κάποιος αν υποστηρίξει πως θα μπορούσε ο Λουτσέσκου από την αρχή να βάλει ή τον Οζντόεφ ή τον Σβαμπ και να έπαιρνε από τα πρώτα λεπτά πράγματα ο ΠΑΟΚ από τους χαφ του. Αλλά πλέον έστω και αυτοί οι λίγοι που είχαν στο μυαλό τους τον Μπακαγιόκο της Τσέλσι, θα πρέπει να αποδεχθούν πως ΤΩΡΑ, ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ περισσότερο βαρίδιο είναι για την ομάδα.

Για να είμαι δίκαιος δεν ήταν ο αδύναμος κρίκος σε αυτό το πρώτο κομμάτι του αγώνα ο Μπακαγιόκο και όλοι οι άλλοι πετούσαν. Κουρασμένα παλικάρια αρκετοί όπως για παράδειγμα ο Τάισον και ο Κωνσταντέλιας. Και όταν δεν τραβούν αυτοί όλος ο ΠΑΟΚ έχει πρόβλημα.

Φυσικά και τα δυο γκολ που δέχθηκε ο ΠΑΟΚ ήταν σχεδόν δώρα. Ξεχασμένος ο Κεντζιόρα στη φάση του πρώτου γκολ, δεν μπορούσε ο Σάστρε να προλάβει τον παίκτη που έκανε τη σέντρα. Κακή αντίδραση του Κοτάρσκι στο δεύτερο αλλά ο Κροάτης δεν επέτρεψε σε μια αντεπίθεση να μπει το τρίτο γκολ κρατώντας τον ΠΑΟΚ μέσα στη διεκδίκηση του αποτελέσματος.

Ειλικρινά δεν ξέρω επίσης αν θα μπορούσε ο Λουτσέσκου να βρει έναν μαγικό τρόπο να πείσει τον Ζίβκοβιτς να παίξει σε κάποια ματς ως μπακ. Στην Εθνική Σερβίας ναι παίζει φουλ μπακ χαφ αλλά στον ΠΑΟΚ ο Λουτσέσκου δεν πρόκειται να αλλάξει σύστημα. Όμως από τη στιγμή που έμεινε με δέκα η Βικτόρια, ο Ζίβκοβιτς όργωσε εκείνη την πλευρά.

Ισως το καλύτερο ματς την φετινή σεζόν έκανε με την ασπρόμαυρη φανέλα ο Ντεσπόντοφ και προφανώς σε αυτό το ματς πήρε μετά από καιρό πράγματα και από τους Τισουντάλι-Τσάλοφ.

Ο ΠΑΟΚ πήρε έναν βαθμό που δεν ξέρω στην οικονομία της πρόκρισης αν θα είναι πολύτιμος αλλά για την ψυχολογία του είναι. Δεν θα μπορούσε να κοιτάξει μπροστά έχοντας τρεις ήττες σε ισάριθμους αγώνες στην Ευρώπη, τώρα μπορεί να πει «θα το παλέψω και ότι βγει». Με παίκτες όμως που μπορούν να δώσουν ΑΜΕΣΑ πράγματα και όχι με παίκτες που ΙΣΩΣ και ΑΝ, δώσουν στην πορεία. Γιατί τον Μπακαγιόκο δεν τον θέλω για να κερδίσει ο ΠΑΟΚ τον Λεβαδειακό, τον Οτο δεν τον θέλω για να κερδίσει ο ΠΑΟΚ τον Πανσερραϊκό, τους θέλω για να δίνουν λύσεις