Αν ο Μεντιλίμπαρ έπαιζε τάβλι (φαίνεται ότι) πιθανότατα θα ήταν από τους παίκτες που δεν θα το έκλεινε ποτέ απογοητευμένος για τις κακές ζαριές με συνέπεια να βάλει «βίαιο» και πρόωρο εις βάρος του τέλος στην παρτίδα. Ο προπονητής του Ολυμπιακού (φαίνεται ότι) είναι απ' αυτούς που πιστεύουν ότι ακόμα και τις κακές ζαριές μπορείς με υπομονή, επιμονή και εξυπνάδα, την ανέφερε την τελευταία στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τον Βόλο, να τις παίξεις σωστά ώστε να κερδίσεις.
Είναι ξεκάθαρο ότι στο ξεκίνημά της η φετινή σεζόν δεν ήταν γεμάτη ζαριές-εξάρες για τον Ολυμπιακό και τον Μεντιλίμπαρ. Είναι εξίσου ξεκάθαρο ότι ο Βάσκος έπαιξε και τα ασό-δυα και τα τρία και τα τέσσερα μαεστρικά έως ότου εμφανιστούν ξανά και οι 6άρες. Νομοτελειακό ήταν να συμβεί. Υπομονή. Επιμονή. Εξυπνάδα. Με δεδομένη και τη γνώση του αλλά και τη μεγάλη εμπειρία έμοιαζε βέβαιο ότι όλα θα έπαιρναν το δρόμο τους. Όσοι μπαίνετε στον κόπο να παρακολουθείτε / διαβάζετε όλα όσα γράφω εδώ, ξέρετε ποια ήταν η γνώμη μου και η στάση μου εξ' αρχής. Ναι, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο την εποχή με τα ασό-δυα.
Διαβάστε επίσης...
Να θυμίσω ένα μικρό μέρος blog μου στις 27 Αυγούστου μετά την αγχωτική νίκη επί της Καλλιθέας στο πρωτάθλημα στο Γ.Καραϊσκάκης; «Είναι λογικό να παρουσιάζεται ανέτοιμος τώρα ο Ολυμπιακός; Η απάντηση είναι ένα πολύ μεγάλο ναι. Είναι πιθανό / αναμενόμενο να βελτιωθεί στην πορεία ο Ολυμπιακός; Κι εδώ μεγάλο είναι το ναι της απάντησης», έγραφα μεταξύ πολλών άλλων. Είχα μαντικές ικανότητες; Προφανώς όχι, αν είχα τέτοιες θα ήμουν πλούσιος προβλέποντας αριθμούς. Τη λογική χρησιμοποιούσα, τα δεδομένα έβαζα κάτω.
Αυτά που βάζω κάτω εδώ και καιρό μιλώντας για τον Γουΐλιαν, φυσικά και τον Γκαρθία. Παρεμπιπτόντως, σ' εκείνο το blog του Αυγούστου έγραφα ότι ο Ντάνι Γκαρθία... Ιμπορίζει. Και στη Λιόν έπλεκα το εγκώμιό του ενώ άλλοι «έβλεπαν» ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε με... 10 εξαιτίας του! Και χρειάστηκε να φτάσουμε στις 10 Νοέμβρη και το ματς της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ για να καταλάβουν και οι άλλοι (επιτέλους!) ότι ο Ισπανός είναι μια χαρά παίκτης και κάθε άλλο παρά λίγος ή συνταξιούχος και πρόβλημα για τον Ολυμπιακό.
Τι δεδομένα έβαλα κάτω για τον Γουΐλιαν; Τα έχω αναλύσει / αναφέρει πολλάκις. Κούρασε. Κουράστηκα. Τα εξήγησε εξάλλου υπέροχα και για τον Βραζιλιάνο και για τον Ισπανό ο ίδιος ο Μεντιλίμπαρ στη συνέντευξη Τύπου. Το μόνο νέο δεδομένο που θα παραθέσω για τον Γουΐλιαν είναι το εξής.
Στο ματς κόντρα στον ΟΦΗ, την 1η Δεκέμβρη, έπαιξε για πρώτη φορά βασικός σε επίσημο ματς μετά από 6 μήνες και 27 μέρες! Η προηγούμενη συμμετοχή του ως βασικός ήταν στις 4 Μαΐου και το 0-0 με τη Φούλαμ εκτός έδρας απέναντι στη Μπρέντφορντ. Και χθες (7/12) κόντρα στο Βόλο έπαιξε για πρώτη φορά 90λεπτο μετά από 7 μήνες και 23 μέρες. Πιο συγκεκριμένα από την εκτός έδρας νίκη 2-0 με τη Φούλαμ επί της Γουεστ χαμ.
Και μιλάμε για έναν παίκτη που δεν έκανε προετοιμασία με τη νέα του ομάδα, τον Ολυμπιακό, και μετά τις πρώτες 14 μέρες τραυματίστηκε σοβαρά στον αστράγαλο και επί της ουσίας έλειψε 2 ολόκληρους μήνες! Αν αυτά μοιάζουν αμελητέα ή δικαιολογίες, τι να πω; Κάτι καταλαβαίνουν κάποιοι λάθος. Κι αν εγώ, ας πούμε, είμαι άσχετος με το αντικείμενο, ο Μεντιλίμπαρ που προφανώς τα ίδια πιστεύει, τι είναι; Ρητορικό είναι το ερώτημα, δε χρειάζεται να απαντήσετε. Απαντάει η πραγματικότητα καλύτερα απ' όλους μας.
Με το Βόλο λοιπόν ο Ολυμπιακός έκανε (με δόση τύχης) το 1-0 στο 3ο λεπτό αντιστρέφοντας ό,τι του είχε συμβεί (με δόση ατυχίας) στο πρόσφατο ματς κυπέλλου με την Καλλιθέα. Με κόντρα... μπιλιάρδου στον Στάμενιτς, από τη σέντρα του Μανθάτη, είχε γίνει το 0-1 στο κύπελλο προ ολίγων ημερών. Με απομάκρυνση Τσοκάνη και κόντρα στον Κόβατς του Βόλου στρώθηκε η μπάλα στον Ελ Καμπί που σαν την... κόμπρα εκτέλεσε με το κεφάλι σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Το γρήγορο 1-0 τα έκανε όλα πιο εύκολα. Στο 9ο λεπτό ο Ολυμπιακός είχε ήδη 4 τελικές, οι 2 εντός εστίας. Και στο φινάλε του ματς οι ερυθρόλευκοι είχαν 17 τελικές και οι φιλοξενούμενοι, επί της ουσίας, ΚΑΜΙΑ! Ο Τζολάκης πήρε μεροκάματο δίχως να δουλέψει δηλαδή... Κι αφού μιλάω για τις μηδέν τελικές του Βόλου, ταιριάζει να υπογραμμίσω την υπέροχη ατάκα του Μεντιλίμπαρ στη συνέντευξη Τύπου. Τι είπε;
«Όταν κινδυνεύουμε είναι καλό γιατί έχουμε πιο συγκεντρωμένη άμυνα, αλλά αν σκεφτόμαστε ότι μένοντας πίσω θα μας κάνει καλό στην άμυνα αυτό είναι λάθος. Η ομάδα μας δουλεύει καλύτερα όταν αμύνεται μακριά από την περιοχή μας, όταν αφήνουμε τον αντίπαλο να μπαίνει στην περιοχή μας τότε αυτό είναι πρόβλημα για εμάς», ήταν τα λόγια του. Εκπληκτικός. Ξανά εκπληκτικός. Και διαφωτιστικός για το τι ακριβώς θέλει από τον δικό του Ολυμπιακό.
Επιστρέφοντας στα του ματς, κάθε λεπτό είναι τέλειο για να σκοράρει μια ομάδα αλλά για τον Ολυμπιακό πέτυχε δύο φορές το τέλειο κόντρα στον Βόλο. Ένα γρήγορο γκολ για να φύγει μέρος του άγχους στο 3ο λεπτό και άλλο ένα λίγο πριν φύγει το α' ημίχρονο ώστε η ομάδα να ανασάνει καλύτερα και ο Μεντιλίμπαρ να μπορέσει πιο άνετα να πραγματοποιήσει τις αλλαγές / δοκιμές / αποφορτίσεις που είχε κατά νου πριν από τη σέντρα εν όψει Τβέντε.
Έτσι στο 63' έβγαλε από το ματς Γκαρθία και Κωστούλα για να ζεστάνει ξανά τον Ζέλσον που επέστρεψε από τραυματισμό αλλά και τον Έσε που έχει ξεκουραστεί επαρκώς πια. Για ξεκούραση έβγαλε στο 70' και τους Ελ Καμπί, Μουζακίτη και έδωσε ευκαιρίες σε Βέλντε, Ολιβέιρα. Και για ξεκούραση βγήκε στο 73' ο Ρέτσος ώστε να μπει ο πολλά υποσχόμενος (και) τελευταία Μπιανκόν. Και φυσικά, όπως προείπαμε, άφησε μέσα σε όλο το ματς τον Γουΐλιαν γιατί θέλει να του δώσει ρυθμό και χημεία με το σύνολο. Ακόμα ο Βραζιλιάνος απέχει πολύ απ' αυτό που μπορεί, γι' αυτό και εξακολουθεί να αποφεύγει τα extreme αλλά παίζει πανέξυπνα και με ασφάλεια. Κάνει διαχείριση των δυνάμεών του.
Αποστολή, κόντρα στον Βόλο, εξετελέσθη λοιπόν δίχως άγχη και με -σχεδόν- τα πάντα να πηγαίνουν σύμφωνα με το πρόγραμμα. Πλέον ο Ολυμπιακός παίρνει βαθιά ανάσα και προετοιμάζεται για το κομβικό ματς της ερχόμενης Πέμπτης (12/12) με την Τβέντε στο Γ.Καραϊσκάκης. Ο Μεντιλίμπαρ έχει πολλές διαθέσιμες επιλογές και μέρες να ξεκουραστούν άπαντες. Προφανώς αυτό το ματς θα είναι μια πολύ διαφορετική ιστορία και σαφώς πιο δύσκολη.
ΥΓ: Για τον Κωστούλα τα έχουμε ξαναπεί. Είναι πανέτοιμος, κανονικός 11αδάτος παίκτης. Για το καλό του (αλλά και της ομάδας) θα πρέπει κάποιες φορές να μην κουβαλάει πολύ τη μπάλα αλλά να παίζει πιο άμεσα με πάσα σε ελεύθερο συμπαίκτη. Η μπάλα κινείται πάντα πιο γρήγορα μόνη της...
ΥΓ2: Δε χρειάζεται να ειπωθεί καν πόσο σημαντικό ήταν για τον Ζέλσον που σκόραρε με την επιστροφή του, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα μάλιστα από την είσοδό του στο ματς. Είναι ο καλύτερος εξτρέμ της λίγκας στα καλά του. Με διαφορά από τον επόμενο. Δεν τον συγκρίνω με Γουΐλιαν, άλλη κατηγορία αυτός και θα ήταν άδικο και για τους δύο.
ΥΓ3: Ούτε για τον Πιρόλα χρειάζεται να ειπωθεί κάτι παραπάνω. Από τον Αύγουστο και τα πρώτα λεπτά του με τον Ολυμπιακό εξάλλου τόνιζα πόσο καλός παίκτης δείχνει και πόσο ολοκληρωμένο πακέτο. Πλέον μια ενδεχόμενη απουσία του Κάρμο δεν ανησυχεί κανέναν, δίχως αυτό να σημαίνει ότι πια ο Νταβίντ δεν είναι χρήσιμος ή απαραίτητος. Είναι μεγάλη η σεζόν με αρκετά πάνω και κάτω.
ΥΓ4: Και ασίστ ο γίγαντας ο Ρέτσος... Τι ωραίες απαντήσεις δίνει το ίδιο το ποδόσφαιρο κι εκείνοι που δουλεύουν πολύ σ'αυτό...
ΥΓ5: Προσέξατε τι (ξανα)είπε στη συνέντευξη Τύπου ο Μεντιλίμπαρ; «Παρά το γεγονός ότι είμαστε πολλοί στο ρόστερ», είπε κάποια στιγμή. Αντιλαμβάνεστε βεβαίως βεβαίως ποια θα (ξανα)είναι η στάση του αναφορικά με τις μεταγραφές που ποθούν πάρα πολλοί να δουν.
ΥΓ6: Διευκρίνιση: Γράφοντας στην αρχή του blog για «ασό-δυα» στις ζαριές, δεν εννοώ ότι οι παίκτες που ήρθαν ήταν κακοί. Εξάλλου εγώ από την πρώτη στιγμή, κόντρα στο... ρεύμα, πλέκω το εγκώμιο των Γκαρθία, Πιρόλα, Κοστίνια, Γουίλιαν, ακόμα και Γιάρεμτσουκ. Με τον όρο ασό-δυα εννοώ ότι για διαφόρους λόγους κάποιοι ήρθαν αργά, άλλοι τραυματίστηκαν και φυσικά στερήθηκε η ομάδα βασικούς παίκτες όπως ο Ρέτσος (με τραυματισμό στο γόνατο).