Αυτή τη φορά το μεγαλύτερο πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν η δημιουργικότητα. Οι ερυθρόλευκοι στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ήταν ακίνδυνοι. Η άμυνα της Σπόρτινγκ δεν αισθάνθηκε τον Ολυμπιακό. Στην αμυντική λειτουργία, όμως, ο Ολυμπιακός ήταν συγκροτημένος και σφιχτός. Ειδικά στο α’ μέρος πρέσαρε καλά και πίεζε όσο μπορούσε.

Αμυντικά, λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι ήταν αρκετά καλοί στο α’ μέρος. Δεν κινδύνεψαν σημαντικά, με εξαίρεση μια – δυο φάσεις. Πολύ καλός ήταν ο Σιόβας.

Στο β’ μέρος η Σπόρτινγκ προσπάθησε να γίνει πιο απειλητική, έβαλε το γκολ, όμως ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε και πάλι να κάνει φάσεις. Τα χαφ δεν βοηθούσαν, ενώ οι επιθετικοί δεν έβρισκαν κενούς χώρους.

Θα τολμούσαμε, μάλιστα, να πούμε ότι αυτός που ανέβασε στροφές σε όλη την επιθετική γραμμή του Ολυμπιακού ήταν ο Μιραλάς! Με το που μπήκε, η ομάδα έδειξε να έχει μεγαλύτερη κινητικότητα. Ο Βέλγος, όμως, είχε να παίξει τόσο καιρό, λόγω του τραυματισμού του.

Από εκεί και πέρα η Σπόρτινγκ έδειξε καλύτερη. Από τον Ολυμπιακό ο Λυκογιάννης δεν φάνηκε σχεδόν καθόλου αυτή τη φορά, το δίδυμο Τζιμπούρ – Μιραλάς ήταν ακίνδυνο, τα χαφ τα δώσανε όλα, αλλά κυρίως ανασταλτικά. Πολύ θετική η επιστροφή Μιραλάς που έδειξε να έχει κέφια.