Ο αχόρταγος "Carlo VII", στο κυνήγι του μύθου Μουνιόθ

Για την ώρα, ο «βασιλιάς Κάρλο ο 7^ος» χαίρεται και απολαμβάνει την ιστορική κατάκτηση του 5^ου του Champions League ως προπονητής, δύο με τη Μίλαν, τρία με τις merengues και 7^ου προσωπικού μαζί με τα δύο ως ποδοσφαιριστής των rossoneri: το ’89, στο 4-0 με τη Στεάουα και το ’90, στο 1-0 με τη Μπενφίκα. Το πρώτο του τρόπαιο, από τον πάγκο της Μίλαν το είχε κατακτήσει το 2003 στο «Ολντ Τράφορντ» (3-2 τη Γιουβέντους, στα πέναλτι), το 2^ο το 2007 στο «Ολυμπιακό Στάδιο» της Αθήνας (2-1 τη Λίβερπουλ). Βιώνοντας ενδιάμεσα τη μεγαλύτερη, αθλητική «αυτοκτονία» στην Ιστορία του θεσμού, το 2005 στην Κωνσταντινούπολη όπου η Μίλαν, από 3-0 στο ημίχρονο κατάφερε ν’ αναστήσει τη Λίβερπουλ χάνοντας τελικά στα πέναλτι.

 

Στην Ιστορία του θεσμού δεν έχει υπάρξει άλλος προπονητής που να κατέκτησε πέντε κύπελλα με τα «μεγάλα αφτιά»: ακολουθούν με τρία, οι Πέισλι (Λίβερπουλ), Ζιντάν (Ρεάλ Μαδρίτης), Γκουαρντιόλα (δύο με τη Μπαρτσελόνα και ένα με τη Μάντσεστερ Σίτι), ενώ ο Μουνιόθ είχε δύο ως προπονητής και τρία ως παίκτης. Σε σχέση πάντως, με τους προηγούμενους θριάμβους του στη Μαδρίτη, του ’14, 4-1 την Ατλέτικο Μαδρίτης στην παράταση και του ’22, 1-0 τη Λίβερπουλ, αυτή τη φορά η ομάδα του είδε και έπαθε μέχρι να θρυμματίσει, μέσα σε μόλις 9’ τις ελπίδες της Μπορούσια Ντόρτμουντ.

Το τελικό 2-0 ήταν απόλυτα δίκαιο, για τον κυνικό τρόπο με το οποίο οι Ισπανοί εκμεταλλεύτηκαν τα δώρα, με ένα δοκάρι και δύο χαμένα τετ α τετ, των Γερμανών αντιμετωπίζοντας με σοβαρότητα και διαφορετικό σύστημα (από 4-2-3-1, σε 4-3-3), το δεύτερο ημίχρονο, γιατί εάν υπήρχε μόνο το πρώτο, η ομάδα που έπρεπε να θριαμβεύσει στο Ουέμπλεϊ δεν ήταν το φαβορί, αλλά το αουτσάιντερ από την κοιλάδα του Ρουρ. Απόλυτα δίκαιος, πάντως και ο τελικός θρίαμβος των Μαδριλένων, που έφτασαν έως το τέλος της διοργάνωσης αήττητοι, με 4 ισοπαλίες και 9 νίκες, 9 όπως και τα συνεχόμενα Πρωταθλητριών/ Champions League που διεκδίκησε και κατέκτησε ως φιναλίστ.

Όπως επίσης, δεν υπάρχει άλλος σύλλογος στην Ευρώπη που να έχει κατακτήσει 15 Πρωταθλητριών/ Champions League όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, μάλιστα με κάτι παραπάνω από double score έναντι των 7 της Μίλαν. Τρία απ’ αυτά φέρνουν την υπογραφή του Αντσελόττι, ο οποίος είναι επίσης ο μοναδικός προπονητής όλων των εποχών που κατέκτησε το πρωτάθλημα και στα πέντε μεγαλύτερα, ευρωπαϊκά πρωταθλήματα: στην Ισπανία, με τη Ρεάλ, στη Γερμανία, με τη Μπάγερν Μονάχου, στη Γαλλία, με την Παρί Σεν Ζερμέν, στην Ιταλία, με τη Μίλαν, στην Αγγλία, με την Τσέλσι.

 

Πρωταθλήματα και διάφορα κύπελλα που εμπλούτισαν την προσωπική του συλλογή με 29 τρόπαια, από τα οποία τα 13 με τη Ρεάλ. Τα οποία μπορεί να γίνουν και 14, εάν στις… 14 Αυγούστου, στη Βαρσοβία ο 66χρονος, σε λίγες μέρες Αντσελόττι νικήσει τον 65χρονο Τζανπιέρο Γκασπερίνι που πριν από μόλις δύο εβδομάδες οδήγησε την Αταλάντα στην κατάκτηση του ιστορικού της Europa League.

«Οι νίκες φέρνουν νίκες και σου ανοίγουν αναπόφευκτα την όρεξη, είπε ο (αχόρταγος) Re Carlo VII. Είναι λογικό να μην σκέφτομαι μόνο το 14^ο και την ισοφάριση του μύθου Μουνιόθ, αλλά το πότε θα κατακτήσουμε το αμέσως επόμενο».