Σε ένα πρωτάθλημα όχι ανταγωνιστικό, αυτό το ρόστερ πράγματι μπορεί να είναι το καλύτερο και με διαφορά, όμως στην Ευρώπη έχει κενά. Και τρανταχτά, μάλιστα.

Ο Μανιάτης μπορεί να έγινε αντι-Τοροσίδης, αλλά στα χαφ φάνηκε το κενό του. Από την άλλη ο Χολέμπας ήταν σε πολύ κακή μέρα. Με συνέπεια κάθε τρείς και λίγο να φαίνονται οι αμυντικές του αδυναμίες. Δίχως ο Ολυμπιακός να έχει ουσιαστικά εναλλακτική λύση. Ο Κοντρέρας, επίσης, τα έχει τα χρονάκια του και υστερεί στο γρήγορο παιχνίδι.

Στα χαφ ο Μοντέστο είναι 35 χρονών και δίχως τον Μανιάτη δίπλα του φαίνεται πιο αργός. Ο Φέισα; Είναι οκτάρι κι όχι αμυντικό χαφ. Είναι πιο ντελικάτος παίκτης κι όχι τόσο να δίνει μάχες σώμα με σώμα όπως ένα εξάρι. Με λίγα λόγια, ο Μανιάτης έπαιξε σε άλλη θέση, ο Ορμπάιθ έχει φύγει από το καλοκαίρι από τον Ολυμπιακό κι έτσι υπήρχαν πολλά προβλήματα.

Όσο για τον Μασάντο δεν ξέρουμε πόσους έχει πείσει για την αγωνιστική του αξία, αλλά και σ' αυτό το παιχνίδι φαινόταν μόνο στα φάουλ.

Ο Αμπντούν πάνω που έκανε μετά από καιρό ένα καλό παιχνίδι στην Τρίπολη, αποβλήθηκε νωρίς, έστω και άδικα. Το κενό του Μιραλάς παραμένει εμφανές. Και ο Βλαχοδήμος ή ο Φετφατζίδης δεν έχουν δώσει λύσεις στα άκρα ως τώρα. Ειδικά ο δεύτερος.

Ο Τζιμπούρ πάλευε μπροστά, αλλά τι να κάνει κι αυτός ολομόναχος; Απομονωμένος ήταν την περισσότερη ώρα.

Σε ένα ευρωπαϊκό ματς, λοιπόν, φάνηκαν αρκετές από τις αγωνιστικές αδυναμίες του Ολυμπιακού. Και τις ελλείψεις του, βέβαια...