Στην Ευρώπη, όμως, αν δεν ενισχυθεί με χαφ που να τρέχουν γρήγορα, αλλά και να σκέφτονται ακόμα πιο γρήγορα, θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Όπως φάνηκε, άλλωστε, και στα δυο ματς με τη Λεβάντε.

Ο Φέισα, ο Γκρέκο, ο Μασάντο είναι καλοί παίκτες, όμως δύσκολα κάνουν τη διαφορά σε τέτοια ματς. Σύμφωνα πάντα με όσα έχουν δείξει ως τώρα.

Ο Ολυμπιακός μοιάζει δίχως δύναμη κι εκρηκτικότητα στα χαφ, τόσο ανασταλτικά, όσο και δημιουργικά. Είναι αρκετά προβλέψιμος, δηλαδή. Και αργός. Με συνέπεια και ο αντίπαλος να ξέρει πώς θα κτυπήσει επιθετικά, όπως και με ποιόν τρόπο θα αμυνθεί.

Για να μπορέσει, μάλιστα, να αξιοποιήσει τα δυο γερά πιστόλια που έχει ο Ολυμπιακός στην επίθεση, τον Τζιμπούρ και τον Μήτρογλου, χρειάζεται δημιουργικότητα τοπ επιπέδου.

Γρήγορη σκέψη στην πάσα και κάθετες διαβήτη. Στοιχεία που δεν έχει, ειδικά όταν ο πανούργος Ιμπαγάσα δεν είναι σε καλή κατάσταση για να ξεκινήσει βασικός. Κι αυτό το πρόβλημα φαίνεται ακόμα περισσότερο όταν δεν υπάρχει και ο Αμπντούν στα άκρα για να κάνει τουλάχιστον αυτός κάτι απρόβλεπτο και να φτιάξει φάση.