Πάει πέρυσι ο Αστέρας και παίζει με την Ίντερ Μπακού εκτός έδρας. 1-1 το παιχνίδι.

Γίνεται ο επαναληπτικός στην Τρίπολη. Προηγείται ο Αστέρας 1-0, ισοφαρίζει η Ίντερ Μπακού. Και πήρε την πρόκριση η ελληνική ομάδα στα πέναλτι.

Πάει στον επόμενο γύρο ο Αστέρας. Παίζει με την Μαρίτιμο στην Τρίπολη. Προηγείται 1-0, ισοφαρίζει η Μαρίτιμο, 1-1 τελικό.

Γίνεται ο επαναληπτικός, 0-0, πέρασαν οι Πορτογάλοι.

Ο Αστέρας ξαναπαίζει φέτος στην Ευρώπη. Ξεκινάει το ματς με την Ραπίντ, προηγείται. Παίρνει το πέναλτι η Ραπίντ, 1-1.

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα, λοιπόν. Πέντε αγώνες στην Ευρώπη έχει δώσει ο Αστέρας Τρίπολης στην Ευρώπη, πέντε «Χ» έχει φέρει.

Κι όχι μόνο αυτό. Τα τέσσερα ματς έληξαν 1-1, εκ των οποίων τα τρία στην Τρίπολη. Προηγήθηκε σε όλα τα εντός έδρας, μάλιστα.

Κάθε παιχνίδι του Αστέρα στην Ευρώπη, λοιπόν, λήγει ισόπαλο. Υπάρχει μεγαλύτερο στάνταρ απ’ αυτό; Μιλάμε για πέντε στα πέντε.

Τι κι αν πάλευε ο Αστέρας. Τι κι αν έχανε την μια ευκαιρία μετά την άλλη στο β’ μέρος. Τι κι αν πίεζε. Τίποτα. Η μπάλα δεν ήθελε να μπει μέσα.

Κρίμα για την Τρίπολη, δηλαδή, που δεν κέρδισε με 2-1 ή και με 3-1. Ατυχία. Στο α’ δεν ξεκίνησε τόσο καλά, όμως μετά ανέβηκε κι έδειξε ότι συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, όταν κι έκανε εξαιρετική σεζόν.

Και στο β’ έφτιαξε φάσεις, αλλά δεν τον ήθελε η μπάλα. Γιατί, όμως, να μην διεκδικήσει την πρόκριση στην ρεβάνς; Αφού έδειξε ότι την έχει την Ραπίντ. Όπως, βέβαια, και πέρυσι κόντρα στην Μαρίτιμο είχε δείξει τα δόντια του ο Αστέρας.

Όσο για το άλλο ματς, δεν έχω άποψη. Έριξα μόνο κάτι κλεφτές ματιές με το ζάπινγκ. Είδα, όμως, την γκολάρα του Ντιέ. Όπως, βέβαια, και ότι η Ξάνθη το πάλεψε κι ας έχασε στο τέλος.