Παρακαταθήκη για αυτό δεν είναι μόνο οι όποιες (πολλές ή λίγες, δεν έχει σημασία) πιθανότητες έχουν οι «ερυθρόλευκοι» για κλήρωση στα μέτρα τους στη φάση των «32» ή των «16» (αν περάσουν), αλλά περισσότερο είναι οι εξαιρετικές εμφανίσεις της ομάδας στα πέντε από τα έξι παιχνίδια που έδωσε στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Μπορεί την πρόκριση να μην την πήρε, όμως ο Βαλβέρδε έδωσε στην ομάδα το ευρωπαϊκό διαβατήριο -κυρίως στα εκτός έδρας ματς- που δεν είχε καταφέρει να δώσει ακόμη και ο Μπάγεβιτς, αν και είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό στους «8» στη δεύτερη συμμετοχή του στους ομίλους.

Το θέμα είναι πλέον από εδώ και στο εξής τι μπορεί να κάνει ο Ολυμπιακός. Οχι μόνο αγωνιστικά αλλά και ψυχολογικά. Να δουν δηλαδή όλοι στο λιμάνι ότι αυτά που έχασαν στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης με την Αρσεναλ, ελέω Ντόρτμουντ, μπορούν να τα πάρουν πίσω στο Γιουρόπα.

Αυτή είναι η τέταρτη φορά που ο Ολυμπιακός «πάει» μέσω του Τσάμπιονς Λιγκ στη «μικρή» διοργάνωση. Εχοντας προπονητή τον Μπιγκόν (αντικαταστάτη του Μπάγεβιτς την περίοδο 1999-2000), αντιμετώπισε τη Γιουβέντους, γνωρίζοντας την ήττα με 3-1 στο ΟΑΚΑ, ενώ αντίθετα νίκησε με 2-1 στο Παλέρμο.

Εναν χρόνο μετά ο Ολυμπιακός, έχοντας τερματίσει τρίτος στον όμιλό του εξαιτίας της ήττας με 1-0 από τη Λιόν αλλά κυρίως της «γκέλας» με τη Χίρενφεϊν στην Ολλανδία, με τον Μαντζουράκη στον πάγκο του υποδέχτηκε τη Λίβερπουλ, με την οποία ήρθε ισόπαλος 2-2 στο ΟΑΚΑ, με τον Ελληνα τεχνικό να απολύεται λίγες μέρες μετά, ενώ στη ρεβάνς με τον Λεμονή στον πάγκο του χάνει με 2-0.

Τη μοναδική φορά που ο Ολυμπιακός προκρίθηκε από τη φάση των «32» στους «16» ήταν την περίοδο 2004-05, όταν τερμάτισε τρίτος στον όμιλό του, πίσω από Λίβερπουλ και Μονακό. Πρώτος αντίπαλος ήταν η Σοσό (δύο νίκες με 1-0 σε Φάληρο και Γαλλία), ενώ ακολούθησαν δύο ήττες από τη Νιούκαστλ (3-1 στο Καραϊσκάκη και 4-0 στην Αγγλία).

Πηγή: Goal