Κερδίσαμε λύσεις, αλλά...

Τα φιλικά τελείωσαν και σε κανένα παιχνίδι δεν δοκιμάστηκε σχήμα με τους Τοροσίδη, Χολέμπας, Μανωλά (Παπασταθόπουλο), Μόρα (Παπασταθόπουλο), τον Κατσουράνη σε ρόλο εξαριού, τους Μανιάτη, Καραγκούνη στον άξονα και με τους Φετφατζίδη, Σαμαρά, Γκέκα (Μήτρογλού) στην επιθετική τριάδα. Λογική που φάνταζε ως η επικρατέστερη μετά από τα δύο πρώτα φιλικά. Επίσης ο Σάντος δεν δοκίμασε σχήμα με τον Σαμαρά στην κορυφή της επίθεσης, παρότι η εικόνα των δύο βασικών στράικερ που διαθέτουμε είναι αποκαρδιωτική.

Ο Μήτρογλου είναι σε άσχημη ατομική κατάσταση και δεν λύθηκε στα φιλικά. Δυστυχώς γιατί έχουμε ανάγκη το εύκολο γκολ που μπορεί να προσφέρει αλλά αυτήν την εποχή δεν κάνει ούτε τα βασικά. Τα πράγματα δεν βελτιώνονται ούτε με τον Γκέκα, καθώς με τον τρόπο που κινείται δεν βοηθά τους συμπαίκτες του να τον τροφοδοτήσουν.

Κονέ και Χριστουδολόπουλος

Στο παιχνίδι με τη Βολιβία κερδίσαμε ακόμα έναν ποδοσφαιριστή. Ο Κονέ χρησιμοποιήθηκε στον άξονα σε ένα παιχνίδι που ο αντίπαλός μας έδινε χώρους να επιτεθούμε και να κρατήσουμε μπάλα. Πήγε καλά στο δημιουργικό κομμάτι, μετέφερε την μπάλα και ξεμπλόκαρε με το γκολ που πέτυχε την Εθνική μας. Μετά το 25ο λεπτό που η Βολιβία πήρε μέτρα παρουσιάστηκε το φαινόμενο που υπήρξε με τους Πορτογάλους να λειτουργούμε παθητικά χωρίς μπάλα και να μη βγαίνουμε πιεστικά στις παγίδες. Ο Κονέ έδειξε πως όταν χρειαστεί μπορεί να προσφέρει επιλογή στο κέντρο, ενώ δεδομένα είναι σε θέση να πάρει χρόνο στις πλευρές. Αυτός που πιστεύω ότι βράζει είναι ο Λάζαρος. Ο Χριστοδουλόπουλος στην Μπολόνια έβγαλε με τον Μπαλαρντίνι τη χρονιά στον άξονα. Επαιζε στην ίδια ομάδα με τον Κονέ και ο Χριστοδουλόπουλος είχε ρόλο κεντρικού χαφ δημιουργού με τον Κονέ να περιορίζεται στα άκρα της επίθεσης.

Ο Σάντος όμως είναι φανερό πως τον Χριστοδουλόπουλο ή δεν τον εμπιστεύεται για τον άξονα ή τον προτιμά στα πλάγια. Εδώ υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Ο Χριστοδουλόπουλος στα φιλικά φωνάζει πως είναι σε πολύ καλή ατομική κατάσταση. Επίσης όμως φωνάζει με τον τρόπο παιχνιδιού του πως θέλει να παίζει στον άξονα. Συνέκλινε υπερβολικά και όποτε η μπάλα ήταν στην απέναντι πλευρά αυτός βρισκόταν σχεδόν πάντα πιο μέσα και από τον εσωτερικό χαφ. Επειδή ο Λάζαρος είναι αεράτος από την καλή προσωπική χρονιά στην Μπολόνια και το γεγονός πως γίνεται επιπλέον χαφ βοηθάει σε παιχνίδια που μπορούμε να έχουμε εμείς τον έλεγχο. Ομως γνωρίζουμε πως ο Σάντος είναι συντηρητικός στη σκέψη του και θεωρώ πιθανόν να χρησιμοποιηθεί ο Χριστοδουλόπουλος λιγότερο απ' ό,τι αξίζει ή απ' ό,τι περιμένει ο ίδιος στο Μουντιάλ.

Καραγκούνης

Στις τελευταίες εκπομπές μου έγινε αρκετή συζήτηση για την κατάσταση του Καραγκούνη. Προκάλεσε βλέπετε αίσθηση για όσους δεν βλέπουν την Πρέμιερ Λιγκ πως στα 37 του χρόνια μπορεί και κάνει τη διαφορά όσο αγωνίζεται και που δείχνει ικανός να βγάλει σε αυτήν την ηλικία πολλή ενέργεια. Η απάντηση είναι προφανής. Για εμένα ήταν δεδομένο πως ο αρχηγός θα είναι σε καλή κατάσταση. Του έκανε καλό ότι δούλεψε για δύο σεζόν στο πιο υψηλό επίπεδο και σε αυτό το διάστημα πήρε τα παιχνίδια που έπρεπε για να διατηρηθεί φρέσκος. Προσέξτε ο Καραγκούνης -που γνωρίζουμε όλοι το πόσο επαγγελματίας είναι- είχε την τύχη να δουλέψει στην Πρέμιερ, να μη μείνει χωρίς παιχνίδια αλλά και να μην καταπονηθεί ο οργανισμός του από συνεχόμενους αγώνες. Ο Σάντος πρέπει να νιώθει ευτυχισμένος που δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις να έχει φρέσκο τον Καραγκούνη στη Βραζιλία.

Κατσουράνης, Μανιάτης

Μετά το άθλιο πρώτο ημίχρονο με την Πορτογαλία φαντάζει δεδομένο πως ο Τζιόλης έχασε τη θέση του από τη βασική ενδεκάδα ο Κατσουράνης δεν θα ξαναπαίξει ποτέ πιο ψηλά από τη θέση 6 και θα έχει μόνιμα στα δεξιά του τον Μανιάτη. Ο Σάντος δοκίμασε για ώρα ανάγκης στο τελευταίο 30λεπτο με τη Βολιβία τον Κατσουράνη σαν στόπερ. Αν ξεπεράσει γρήγορα όπως ελπίζουμε ο Παπασταθόπουλος το πρόβλημά του, ο Κατσουράνης στόπερ σαν δίδυμο δεν θα χρειαστεί ποτέ να παίξει, θα χρειαστεί όμως σε στιγμές πιέσεις να πάρει βάθος. Εχει την πείρα να δώσει σιγουριά με τις τοποθετήσεις του στη θέση 6 και σωστές κατευθύνσεις με το στόμα στους συμπαίκτες του.

Ο Μανιάτης λόγω των τρεξιμάτων και τις δυνατότητάς που έχει να πιέζει πάνω στην μπάλα είναι απαραίτητος σε μία θέση που δεν γνωρίζει αρκετά βασικά της χαρακτηριστικά. Για αυτήν την εποχή φαντάζει σαν αναγκαίο κακό, έχουμε μεγάλη ανάγκη τα τρεξίματά του. Για να βγει όμως μία παγίδα, μία επιθετική άμυνα, χρειάζεται να λειτουργήσουν καλά και οι υπόλοιποι χαφ που βρίσκονται κοντά του. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που όσο ανεβαίνει το επίπεδο είναι υποχρεωτικό να παίζει ο Καραγκούνης δίπλα στον Μανιάτη. Είναι ενθαρρυντικό για την ψυχολογία της ομάδας που πάμε χωρίς ήττα στη Βραζιλία, αλλά ακόμα πιο σημαντικό είναι πως σε αυτά τα τρία φιλικά βγάλαμε σε ορισμένα χρονικά διαστήματα μεγαλύτερη φρεσκάδα απ' ό,τι περιμέναμε και κερδίσαμε λύσεις και επιλογές. Σήμερα το ρόστερ μοιάζει πιο γεμάτο απ' ό,τι πριν ξεκινήσει το ταξίδι για την Αμερική.

Πηγή: Goal