Γίνεται ένας γιος κρεοπώλη να γίνει ένας από τους καλύτερους και μακροβιότερους προπονητές στο γερμανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου; Ο Κρίστιαν Στράιχ έχει την απάντηση και είναι θετική.

Οταν ο Γερμανός τεχνικός είδε το πρώτο φως του ήλιου στις 11 Ιουνίου 1965 δεν περίμενε πως από εκεί που βοηθούσε τον πατέρα του στο κρεοπωλείο, αντί να ακολουθήσει το επάγγελμα και να γίνει χασάπης, θα γινόταν μερικά χρόνια αργότερα προπονητής και μάλιστα θα είχε γράψει τη δική του ιστορία. Ο Κρίστιαν Στράιχ έχει τις δικές του αρχές και φιλοσοφίες. Δεν είναι ένας απλός κόουτς, αλλά ένας άνθρωπος που δεν φοβάται να πει τις απόψεις του ακόμα και αν απολυθεί.

Στο γήπεδο με το ποδήλατο

«Είμαι απλώς ένας κανονικός τύπος, χωρίς τατουάζ, χωρίς τρυπήματα», αναφέρει και πηγαίνει με το ποδήλατό του στο στάδιο για τους εντός έδρας αγώνες της Φράιμπουργκ, το οποίο απέχει 12 χιλιόμετρα από τη γειτονιά του.

Ο μικρός Κρίστιαν μεγάλωσε δουλεύοντας στο μαγαζί του πατέρα του, δίπλα στα ωμά κρέατα. Ίσως και για αυτό λόγο βλέπει και τη ζωή πιο... ωμή! Αποδίδει την φιλόξενη προσωπικότητά του στους γονείς του και τη φύση τους απέναντι στους πελάτες του κρεοπωλείου. 

 

Η «πολιτική ανοιχτών θυρών»

Συνήθισε να υποδέχεται ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και κληρονόμησε από τη μητέρα του μια «πολιτική ανοιχτών θυρών» και τη διατηρεί μέχρι σήμερα. «Αν κάποιος ερχόταν στο κρεοπωλείο μας μετά το κλείσιμο, η μαμά μου θα του έδινε λίγο κρέας ή ένα λουκάνικο - μερικές φορές από τη δική μας κουζίνα. Αυτό σίγουρα μου έκανε εντύπωση, αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των άλλων ανθρώπων», εξήγησε ο Γερμανός τεχνικός.

Τον κέρδισε το ποδόσφαιρο

Τελικά, ο ρόλος του χασάπη δεν τον κέρδισε και ξεκίνησε να μαθαίνει ποδόσφαιρο όπου το 1983 αγωνίστηκε με την Φράιμπουργκερ στη δεύτερη κατηγορία της Baden-Württemberg. Στην πρώτη του σεζόν με τον σύλλογο, κέρδισε το πρωτάθλημα, αλλά ηττήθηκε στο μπαράζ ανόδου για τη Bundesliga 2.

Ποδοσφαιριστής ήταν μέχρι το 1994 και μετά το απότομο τέλος της καριέρας του, ο Στράιχ ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα γερμανικά και σπούδασε επίσης αθλητισμό και ιστορία στο πανεπιστήμιο. Εγινε διπλωματούχος δάσκαλος. Είναι ιδιαίτερα γνωστός για τη βαριά νοτιοδυτική γερμανική διάλεκτό του και πολλοί τον αποκαλούν σαν πυρίμαχο λόγω της ενεργητικής του προσωπικότητας. 

 

Μιλάει με το στόμα, τα μάτια και τα χέρια

Ο Στράιχ λατρεύει να μιλάει. Μιλάει με τα μάτια του, που κουνιούνται τριγύρω καθώς προσπαθεί να βρει τη σωστή λέξη. Μιλάει με τα χέρια του, όχι τόσο για να τονίσουν ένα σημείο, αλλά για να το υποδυθούν. Απαντά τόσο εκτενώς που χαμογελάει ζητώντας συγγνώμη, περισσότερες από μία φορές, στο έργο που έχει θέσει στον μεταφραστή.

Μιλάει και για την ηθική κατανάλωση καθώς ενθαρρύνει τους παίκτες του να μην αγοράζουν «κοτόπουλα που βασανίζονται για όλη τους τη σύντομη, αναξιοπρεπή ζωή», πράγμα αξιοθαύμαστο, αφού όπως αναφέραμε παραπάνω είναι γιος κρεοπώλη.

Μιλάει επίσης για την ενασχόληση του ποδοσφαίρου στην υπερβολή, την πίεση που δεν βρίσκεται σε έναν αγώνα υποβιβασμού, αλλά όταν «φοβάσαι για τη ζωή σου τόσο πολύ βάζεις τον εαυτό σου και τα παιδιά σου σε μια βάρκα στη Μεσόγειο» τονίζει.

Μερικές φορές, ανησυχεί μήπως είναι πιο διάσημος για αυτά που λέει παρά για αυτά που κάνει, αφού παρουσιάζεται ως φιλόσοφος του γερμανικού ποδοσφαίρου κατά κάποιο τρόπο και μειώνει την αθόρυβα εντυπωσιακή δουλειά που έχει κάνει.

 

Η δουλειά με τα νέα παιδιά

Το να βλέπει τον εαυτό του στην τηλεόραση κάθε εβδομάδα ήταν ανασταλτικός παράγοντας. Έπρεπε να προσέχει να μην μιλάει πολύ στην τοπική του διάλεκτο, διαφορετικά οι άνθρωποι στο Φλένσμπουργκ της Β. Γερμανίας δεν θα μπορούσαν να τον καταλάβουν. Ευτυχώς, οι σπουδές του στη γερμανική γλώσσα του έδωσαν ένα ισχυρό οπλοστάσιο λεξιλογίου με το οποίο μπορεί να διαπραγματευτεί τις πολλές συνεντεύξεις που είναι τώρα υποχρεωμένος να δίνει. Άλλωστε, η ανάπτυξη της νεολαίας ήταν πάντα αναπόσπαστο μέρος της φιλοσοφίας της Φράιμπουργκ.

Το 1995 πήρε την πρώτη του προπονητική δουλειά αναλαμβάνοντας την U19 της Φράιμπουργκ όπου παρέμεινε μέχρι το 2011, ενώ από το 2007 ήταν παράλληλα και βοηθός προπονητή στην πρώτη ομάδα. Έχοντας γνωρίσει σημαντική επιτυχία σε επίπεδο νεολαίας για σχεδόν δύο δεκαετίες, έγινε σκάουτερ ταλέντων, αφού είχαν δει πολλά τα μάτια του.

Η πίστωση χρόνου άλλαξε τον ρου της ιστορίας

Ένα άλλο μάθημα που δίνει η γερμανική ομάδα και αντίπαλος του Ολυμπιακού στην πρεμιέρα των ομίλων του Europa League είναι πως πρέπει να στηρίζεις τον προπονητή και να του δίνεις χρόνο. Δεν είναι τυχαίο πως ο Κρίστιαν Στράιχ είναι στην άκρη του πάγκου της Φράιμπουργκ από το 2011 ως πρώτος προπονητής. Και η ομάδα δεν είχε μόνο μέρες δόξας, αφού έζησε και τον υποβιβασμό.

Στη Φράιμπουργκ, έχει μετατρέψει μια ομάδα με περιορισμένο μπάτζετ και μέτριες φιλοδοξίες σε βασικό πυλώνα της Bundesliga. Όταν στη Φράιμπουργκ του έδωσαν τα κλειδιά της ομάδας μαζί με χρόνο και χρήμα, ήταν αυτός που άλλαξε, αργά και σταθερά, τον ρου της ιστορίας της.

Η Φράιμπουργκ που εδρεύει στον Μέλανα Δρυμό και μοιάζει με γαλατικό χωριό

Η τωρινή Φράιμπουργκ είναι μια κλασική γερμανική ομάδα με φυσικό παιχνίδι, ατελείωτο τρέξιμο και πρέσινγκ, μια ομάδα που κάνει τα απλά στο γήπεδο και τα κάνει απολύτως αποτελεσματικά. Υπάρχει ένα τρομερά δεμένο σύνολο, που στηρίζεται σε νέα παιδιά, χωρίς τα μεγάλα αστέρια, αλλά με πολλούς καλούς παίκτες που κάνουν πολλά πράγματα στο χορτάρι. Είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη ομάδα, ικανή για όλα. Μια ομάδα που εδρεύει κοντά στον Μέλανα Δρυμό και μοιάζει με γαλατικό χωριό.

Κρίστιαν Στράιχ Europa League Φράιμπουργκ Προπονητής Ολυμπιακός