Κάποτε ο Σαλίνο έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης από οπαδό του ΠΑΟΚ, ο οποίος του είχε πετάξει μια μπανάνα. Στην απολογία του δικεφάλου του βορρά, ο υπεύθυνος ασφαλείας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ είχε υποστηρίξει, με ισχυρές δόσεις θράσους και υποκριτικής, ότι «ο οπαδός είχε πάει νωρίς στο γήπεδο και είχε πάρε την μπανάνα από το σπίτι για να τη φάει και… την πέταξε μέσα, όπως… θα πέταγε οτιδήποτε άλλο»!
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ (για να καταλάβουμε όλοι τι… μας ταΐζουν): Η μπανάνα, το επιδόρπιο-φρουτάκι του οπαδού μετά το «περιδρόμιασμα» του γεύματος πριν τη γηπεδική του απόλαυση δηλαδή, αφού καταναλώθηκε του έμεινε η φλούδα στο χέρι. Και μια που δεν είχε τι να την κάνει, όπως θα πέταγε τον… αναπτήρα, το μπουκάλι, το καπνογόνο, τη φωτοβολίδα, ό,τι του βρισκόταν πρόχειρο εκείνη την ώρα, οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων, που μας είπε και ο… υπεύθυνος ασφαλείας - ο λύκος που φυλάει τα πρόβατα αν δεν το καταλάβατε – του ΠΑΟΚ στην ακροαματική διαδικασία της υπόθεσης.
Το Νοέμβριο του 2000, σε ένα ντέρμπι ΑΕΚ-Ολυμπιακός θυμάμαι, ο Φερνάντο Νάβας που είχε η Ένωση, καλός παίκτης, Νοτιοαμερικανός, αποβλήθηκε και αποτεινόμενος στους Ολυμπιακούς που τον έκραζαν από τις εξέδρες (γιατί τότε είχε όλες τις αποχρώσεις στις κερκίδες) έκανε άσεμνη χειρονομία δείχνοντάς τους το τρίτο δάχτυλο του κάθε χεριού του. Υψωμένα τα είχε, επιδεικτικά.
Στην απολογία του, διαβασμένος από τη νομική πλευρά της ΠΑΕ ΑΕΚ, ισχυρίσθηκε ότι έδειξε το σκορ του αγώνα που εκείνη τη στιγμή ήταν… 1-1. Και τι να του έλεγες; Αθωώθηκε!
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ-ΕΡΜΗΝΕΙΑ… (ηθικό δίδαγμα): Πριν την έκρηξη της τεχνολογίας υπήρχαν εν τέλει τρόποι αντικατάστασης των… Matrix, ξέρετε, των φωτεινών πινάκων των Σταδίων, με τα δάχτυλα των χεριών των αθλητών. Πρόχειρη, εύκολη και φτηνή λύση. Δεν καις και ρεύμα ώστε να αυξάνονται στις οικοδέσποινες ΠΑΕ τα λειτουργικά έξοδα φιλοξενίας των αγώνων! Αμ’ πως… Κώστας Χατζηχρήστος (και ΑΕΚτσής).
Φύσηξε έρωτας βοριάς
Το κορυφαίο όμως είχε συμβεί σε ένα παιχνίδι Ηρακλή-Χαλκηδόνας (η ομάδα του Γιώργου Σπανού πριν προχωρήσει στη συγχώνευση με τον Ατρόμητο και της απορροφήσει το όνομα ο ιστορικός σύλλογος του Περιστερίου) στο γήπεδο του Μακεδονικού, με το ιπτάμενο κάθισμα που προσγειώθηκε στο σβέρκο του Έμπεντε, γκολκίπερ της Χαλκηδόνας.
Το νομικό επιχείρημα από πλευράς Ηρακλή στο δικαστήριο ήταν: «Το πήρε ο αέρας»!
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ-ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ: Και τι αέρας. Ουδεμία σχέση με τον… τυφώνα «ΚΑΤΡΙΝΑ». Αυτός ήταν ένας άλλος αέρας… αγάπης. Σαν το «φύσηξε έρωτας» των ΖΙΓΚ ΖΑΓΚ. Έλα να… μερακλώσουμε, μιας και διανύουμε σαββατοκύριακο!
Και τι δεν έχουμε ακούσει, τι αμίμητο και απερίγραπτο δεν έχει συμβεί στις δικαστικές αίθουσες! Κατά καιρούς, αν είχαν γλώσσα να μιλούσαν οι τοίχοι με όσα θα έλεγαν, όσα θα μας διηγούνταν, θα είχαν… ραγίσει και αυτοί και τα πατώματα και τα έδρανα!
Το αποκορύφωμα ήρθε από τα χείλη του Μάκη Γκαγκάτση. Ο οποίος στην απολογία του ΠΑΟΚ για τα γεγονότα της Τούμπας ισχυρίσθηκε ότι ο Όσκαρ Γκαρθία τραυματίστηκε από… το γιατρό του Ολυμπιακού στα αποδυτήρια!
‘Εδώ παύουμε πλέον να έχουμε εμπαιγμό της νοημοσύνης μας. Ξεφεύγουμε από συνηθισμένες απολογίες και φαιδρούς ισχυρισμούς. Πηδήξαμε στην άλλη άκρη. Έχουμε βάναυση πρόκληση της στοιχειώδους αντίληψης της κοινής γνώμης.
Δεν κάνουμε πια λογοπαίγνιο, δεν υπερβάλλουμε απλά, δεν λέμε… φίδια και ιστορίες για αγρίους.’
Λέγονται… σοβαρά πράγματα, από σοβαρούς ανθρώπους και ομάδες με ειδικό βάρος στην ιστορία του ποδοσφαίρου, του ελληνικού αθλητισμού και την κοινωνία!
Το να είχε… αυτοτραυματιστεί ο Ισπανός προπονητής, ευρισκόμενος σε σύγχυση και στα πρόθυρα της… αυτοκτονίας ακόμα, ίσως και να το ακούγαμε ευκολότερα από αυτό που ειπώθηκε. Ότι ο γιατρός την… έχωσε στον προπονητή για να βγει λάδι ο Ολυμπιακός!
Που άμα είσαι δικαστής, βγάζεις με τη μία καταδικαστική ποινή δηλαδή! Χωρίς να συντρέχει ιδιαίτερος λόγος να χαλάσεις φαιά ουσία και χρόνο, διαβάζοντας όλη τη δικογραφία, τα υπομνήματα, τις απολογίες και τις υπερασπιστικές γραμμές.
Τώρα εσείς, εν ολίγοις, μας περνάτε για… πολύ ή για λίγο ηλιθίους; Αυτή θα έπρεπε να είναι η απορία των δικαστών και να πέσει βαρύς ο πέλεκυς.’
Με συνοπτικές διαδικασίες. Και με το εξής απλούστατο σκεπτικό: Γιατί ο γιατρός του Ολυμπιακού είναι ο Θέος, αλλά εσείς τελικά δεν έχετε ούτε το… Θεό ούτε… τον Εωσφόρο σας!
Δεν χάνει τη γοητεία του
Το ντέρμπι της Κυριακής είναι clasico. Με γεμάτες ή άδειες εξέδρες (ας είναι τόσο άχαρες οι συνθήκες σ’ αυτή τη φάση), με τον Ολυμπιακό στα ντουζένια του όπως τα προηγούμενα χρόνια ή όχι, με τον Παναθηναϊκό κραταιό ή μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας όπως τώρα.
Ας λένε οι Παναθηναϊκοί «θα χάσουμε σίγουρα και πάλι καλά που δεν έχει κόσμο γιατί θα παθαίναμε ντροπή που δεν θα ξεπλενόταν στους αιώνες των αιώνων». Αυτά πιστεύουν οι πράσινοι, αλλά δεν ισχύουν για μένα.
Το ντέρμπι είναι ντέρμπι και ειδικά αυτό ΤΟ ντέρμπι. Το κάθε ένα ξεχωριστά Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού. Σε όλα τα σπορ, σε κάθε γήπεδο, κάθε εποχή και υπό οποιαδήποτε συνθήκη. Και οι φανέλες μόνο κρεμασμένες απέναντι η μία από την άλλη, βγάζουν γοητεία. Έληξε.
Για να κερδίσει το (μόλις) δεύτερο ντέρμπι της χρονιάς και να μην εισέλθει σε δεύτερη, βαρύτερη φάση εσωστρέφειας μέσα στη σεζόν ο πρωταθλητής, θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι σοβαρός, πειθαρχημένος και αποτελεσματικός στον υψηλό βαθμό απαιτήσεων ενός κλασικού ντέρμπι αιωνίων.
Ειδάλλως όχι μόνο δεν κερδίζει, αλλά παίζουν και τα τρία αποτελέσματα. Ειδικά στο άδειο γήπεδο.
Αυτή είναι η γνώμη μου, αυτό πιστεύω και τα άλλα θα τα δούμε και θα τα σχολιάζουμε από βδομάδα.