Πάει η ΑΕΚ στο Αγρίνιο. Ξέρει πως πλέον δεν έχει να κάνει με σημαντικά ματς, αλλά με παιχνίδια δίχως αύριο. Φαίνεται πως άπαντες έχουν συνειδητοποιήσει, πως εάν θέλουν να διεκδικήσουν κάτι στη σεζόν και να βάλουν δύσκολα στον ΠΑΟΚ, θα πρέπει να μην κάνουν γκέλες. Η ομάδα ξεκουράζεται, έχει χρόνο για να δουλέψει και για πρώτη φορά – αντικειμενική δυσκολία που υπήρχε από το ξεκίνημα της σεζόν – έχει διαθέσιμο ο Ουζουνίδης το σύνολο των παικτών.

Και βλέπεις αυτήν την εικόνα. Απελπισία. Μια ομάδα δίχως αρχή, μέση και τέλος. Χωρίς κανένα αγωνιστικό πλάνο, δίχως σχέδιο. Δηλαδή, μετά από τόσο καιρό, αυτό είναι που είχε να παρουσιάσει ο Ουζουνίδης; Μια ομάδα χωρίς πάθος, θαρρείς και είναι άδεια από δυνάμεις και καθαρό μυαλό. Που δεν μπορεί να κερδίσει καμία μονομαχία, που χάνει εύκολα απέναντι σε όποιον αντίπαλο τρέχει και πρεσάρει.

Τι άλλαξε σε σχέση με πέρυσι; Για εμένα είναι απλό. Αγωνιστικά, άλλαξε πως η ΑΕΚ δεν είναι πια η ομάδα που έτρωγε σίδερα μέσα στο γήπεδο. Ενδεχομένως φέτος να υπάρχει μεγαλύτερη ποιότητα σε κάποιους παίκτες – ατομική και στα χαρτιά, γιατί δεν την έχουμε δει στο γήπεδο – αλλά δεν υπάρχει δύναμη και πάθος για τη νίκη. Ό,τι και αν λέει ο Ουζουνίδης και το επιτελείο του, με κάθε σεβασμό, αλλά τα μάτια που βλέπουν.

Βλέπουν μια ομάδα που δεν έχει φρεσκάδα. Που από το πρώτο λεπτό χάνει τις προσωπικές μονομαχίες. Που δεν έχει δυνάμεις για να κάνει κάτι παραπάνω. Ο,τι τρέχουν ως το φινάλε, δεν αρκεί. Το θέμα είναι πως μπορούν να είναι πιο φρέσκοι και δυνατοί από τον αντίπαλο. Όπως φάνηκε στα ματς με Παναθηναϊκό, Ατρόμητο, Παναιτωλικό, δεν είναι. Και μόνο τυχαίο δεν είναι πως και οι τρεις ομάδες στηρίζονται στη φυσική κατάσταση.

Συν τοις άλλοις, λείπει και κάτι άλλο. Λείπει η ψυχική προετοιμασία. Φαίνεται πως οι παίκτες δεν είναι στο ίδιο πνευματικό επίπεδο συγκριτικά με πέρυσι. Είναι μια ομάδα που δεν ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και κυρίως, πως θα το πάρει. Μοιραία, είναι έρμαιο εκείνων που θέλουν να νικήσουν τον πρωταθλητή. Με μπλαζέ συμπεριφορά, απλά με τη φανέλα και το όνομα, δεν κέρδισε ποτέ κανείς.

Για την ΑΕΚ το θέμα είναι σύνθετο. Η μαυρίλα που καταγράφηκε τις πρώτες ώρες μετά το ματς, φανερώνει την κατάσταση. Αλλά το ζήτημα δεν είναι μόνο το παιχνίδι. Είναι πως η ΑΕΚ πρέπει να δει τον καθρέπτη της. Να βρει λύσεις και στρατηγική για το μέλλον. Αναλογιστείτε, πως την ώρα που ψάχνουμε τις μεταγραφές που θα γίνουν, υπάρχουν εκκρεμότητες με παίκτες που οι τρεις ήταν βασικοί στο Αγρίνιο και ο τέταρτος μπήκε αλλαγή!

Όπως και να έχει, για την ΑΕΚ είναι σημαντικό να δει κατάφατσα την αλήθεια και να μην ψάξει για δικαιολογίες. Αν και έχω πολλές αμφιβολίες για πόσα μπορεί να αλλάξει ο Ουζουνίδης, μένω στη λογική πως δεν χρειάζονται αποφάσεις εν θερμώ και υπό καθεστώς πανικού. Αυτό που μετρά είναι να δουν την αλήθεια, να ανακαλύψουν το πρόβλημα, ώστε να μπορέσουν και να το λύσουν.

Παναιτωλικός ΑΕΚ Superleague