Δεν είσαι Μέσι ρε Αριγίμπι - Πώς το έλεγε ο Αλέφαντος;

Κυριακή πειραμάτων για τον ΠΑΟΚ στη νίκη επί του Παναιτωλικού. Αναμενόμενο, δε λέω, όταν οι απέναντι είναι ο Αριγίμπι και κάτι λιμά. Άντε και ο Κνετ που βγάζει με αξιοπρέπεια το ψωμί του στο Αγρίνιο. Κι από εκεί και πέρα τίποτα, πολτός, τσεβά που λέμε και στα βλάχικα. Ο Παναιτωλικός είναι από τις πιο βαρετές και ισοπεδωμένες ομάδες της φετινής σουπερλίγκας.

Οπότε ευκαιρία βρήκε ο Φερέιρα και κατέβασε ενδεκάδα σχετικώς πειραματική. Άνευ αμυντικού μέσου, με τον Ντάγκλας και τον Εσίτι στον πάγκο, με δύο δεκάρια μέσα, τον Μίτσις και τον Μαουρίσιο, δύο δημιουργικούς παίκτες που δεν κόβουν μπάλα ούτε με το κουζινομάχαιρο.

Και γιατί να κόψουν δηλαδή; Όλο το πακέτο του Παναιτωλικού ο Αριγίμπι είναι που διαθέτει εντυπωσιακή ευελιξία για το μπετόν αρμέ κορμί του και της μιλάει της μπάλας. Τον κλείνει ένας από μπροστά, τον κλείνει άλλος ένας από πίσω, περιμένουν κι ο Ίγνκασον με τον Κρέσπο από δίπλα να κεράσουν καφέ, πού πας ρε Καραμήτρο ολομόναχος; Ούτε ο Μέσι δεν θα τα κατάφερνε ένας εναντίον τεσσάρων. Άντε αυτός να κατάφερνε, πάει στο διάολο. Αλλά ο Αριγίμπι δεν είναι Μέσι, όσο κι αν κυκλοφόρησαν φήμες μέσα στην εβδομάδα ότι υπάρχει ενδιαφέρον από Πειραιά μεριά για την πάρτη του…

Στο μιλητό, βέβαια, ξέρω κι εγώ να παίρνω μεταγραφή. Στο γήπεδο μέσα, πάλι, ο Αριγίμπι δίδαξε μπάλα σε καναδυο περιπτώσεις στον Μάτος (δεν βγάζει άλλη χρονιά βασικός στον ΠΑΟΚ, σώθηκε το λαδάκι του) κι από εκεί και πέρα έτρεχε άδικα. Τίποτα δεν του βγήκε, τίποτα δεν του πέρασε, τίποτα δεν πέτυχε. Καλώς τα παιδιά, καλώς τα, τρία-μηδέν που θα έλεγε και ο Αλέ.

Ή μάλλον μηδέν-τρία για να είμαστε και πιο ακριβείς. Με τον Πέλκα να βάζει ένα τυχερό γκολ πριν επιδοθεί για μια ακόμη φορά σε ρεσιτάλ επιπολαιότητας και τον Ακπομ να δηλώνει παρών στην μάχη για τη φανέλα με το εννιά. Αλήθειες να λέμε παιδιά, από την ώρα που μπήκε το παλικάρι μόνος του τον κατάπιε τον Παναιτωλικό. Σε σόλο πρέσινγκ και σόλο διεμβολισμούς, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι μεγάλο σέντερ φορ μπορεί να μην είναι αλλά ότι ξέρει να βγάζει τα σκώτια κάθε σέντερ μπακ. Και να του τα δίνει στο χέρι για κοκορέτσι!

Από εκεί και πέρα, ενδιαφέρον ήταν πως ο προπονητής του ΠΑΟΚ έδωσε ανάσες στον Μπίσεσβαρ, που χρειάζεται να δει το χορτάρι και λίγο απέξω μπας και ανακτήσει την ψυχραιμία του. Θα είναι, ούτως ή άλλως πολύτιμο εργαλείο στα πλέη οφ, όπου τον πρώτο ρόλο θα παίξει η γηπεδική ευφυΐα με την φυσική κατάσταση να περνάει σε δεύτερο πλάνο.

Και μιας και μιλάω για φυσικά κατάσταση, μια χαρά, άνετα, πανάνετα τα έβγαλε τα ενενήντα λεπτά του αγώνα ο Βιεϊρίνια. Τόσο άνετα που θα μείνουμε με την απορία γιατί δεν έπαιξε ούτε λεπτό στο Φάληρο. Κατά τη γνώμη μου, θα μπορούσε ν’ αλλάξει τη ροή του αγώνα, αλλά εγώ δεν είμαι προπονητής οπότε σιωπώ, το βουλώνω, κάνω την πάπια και αναμένω την επόμενη παράσταση του Αντελίνο.

Υ.Γ.: Βράχος κι αυτός ο Ίνγκασον. Δύσκολα θα του ξαναπάρει τη θέση στην αρχική ενδεκάδα ο Βαρέλα.