ΑΕΚ και Ολυμπιακός μοιράστηκαν βαθμούς σε ένα ντέρμπι, το οποίο αν μη τι άλλο κύλησε χωρίς πολλές εντάσεις και παράπονα σε σχέση πάντα με άλλα παιχνίδια του παρελθόντος. Σε αυτό το παιχνίδι δεν άνοιξε ρουθούνι, μόνο τα επεισόδια έξω από τη Θύρα 1 έμελλε να θυμίζουν τη σύνηθη εκτός γηπέδου επεισοδιακή εικόνα παλιών αναμετρήσεων.

Πάντως βάσει της εικόνας της Ένωσης τις προηγούμενες αγωνιστικές, οι Ενωσίτες θα περίμεναν κάτι διαφορετικό απέναντι στον Ολυμπιακό. Οι 23000 οπαδοί που βρήκαν τον δρόμο προς το ΟΑΚΑ ήρθαν με μία υπέρμετρη αισιοδοξία, ότι η ομάδα τους θα έπαιρνε το παιχνίδι.

Είχαν λάβει τα μηνύματα από το ματς με τον Βόλο, όπου η ΑΕΚ πήρε τη νίκη βγάζοντας πολλές ευκαιρίες με τον Καρέρα να κάνει ροτέισον.

Φευ! Η ΑΕΚ όχι μόνο δεν δικαίωσε τις ελπίδες των οπαδών της εμφανίστηκε κατώτερη των περιστάσεων. Τουλάχιστον επιθετικά, γιατί αμυντικά με τον Βράνιες να πετά (στην κυριολεξία) και τον Μπάρκα να κατεβάζει ρολλά δεν είχε να φοβάται τίποτα.

Συγχωρέστε με αν μου διαφεύγει, αλλά δεν νομίζω να είδα άλλη κλασική ευκαιρία από την ΑΕΚ σε όλο το ματς εκτός από το τετ α τετ του Λιβάγια με τον Σα στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου. Αυτό και αν λέει πολλά για την αδυναμία της ΑΕΚ στη δημιουργία.

Φάνηκε ξεκάθαρα, ότι οι επιλογές του Καρέρα δεν έπιασαν τόπο. Ο Ιταλός έβγαλε από νωρίς τον Σιμάνσκι που ήταν άφαντος παρότι έλαμψε κόντρα στον Βόλο και πέρασε τον Ολιβέιρα. Μπας και βρυχηθεί σαν λύκος. Ούτε ο Πορτογάλος τον δικαίωσε. Δεν πήρε βέβαια και από πίσω τις μπαλιές που χρειαζόταν. Ήταν και ο Ολυμπιακός αρκετά διαβασμένος με το δίδυμο των στόπερ Σισέ και Μπα να μην αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα προβλήματα.

Ο κόσμος πάντως περιμένει ενίσχυση! Τα σενάρια για Αραούχο τον έφτιαξαν για τα καλά και το έδειξε μετά το τέλος του αγώνα. Φεύγοντας από το ΟΑΚΑ οι Ενωσίτες φώναξαν ρυθμικά το όνομα του Αργεντινού, τον οποίο δεν λένε να ξεχάσουν. Συνηθίζουν άλλωστε οι οπαδοί της ΑΕΚ να είναι ρομαντικοί και να συνδέουν τα ονόματα με επιτυχίες.

Με τον Τσίνο κατέκτησε η ομάδα τους πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια, οπότε η περίπτωσή του έχει να κάνει και με ζητήματα καλοτυχίας. Οπαδικές δεισιδαιμονίες που δεν λένε να σβήσουν στο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Αυτές είναι όμως που κάνουν το άθλημα τόσο ελκυστικό στο πόπολο.

Οι οπαδοί φώναξαν, ο Μελισσανίδης όμως δεν ήταν εκεί για να τους ακούσει. Ο Τίγρης έφυγε σκαστός από το ΟΑΚΑ και χωρίς να κάνει δηλώσεις.

Τι έχουμε να κρατήσουμε από αυτό το ματς; Γιατί το θέαμα δεν ικανοποίησε.

Κρατάμε την είσοδο των δύο κοριτσιών, της Μυρτούς και της Τόνιας, οι οποίες συνόδεψαν τους αρχηγούς της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού κατά την είσοδο των ομάδων.

Αυτές οι γυναίκες στέλνουν μηνύματα μία εποχή που ως Έλληνες, αντί να είμαστε ενωμένοι, προσπαθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο να βρίσκουμε αφορμές για να διχαζόμαστε. Όπως οι ποδοσφαιρικές διαφορές για παράδειγμα. Σαν δεν ντρεπόμαστε λιγάκι...

Μπράβο στα κορίτσια. Συγχαρητήρια στις δύο ΠΑΕ για την πρωτοβουλία. Γκολ δεν μπήκαν στο ΟΑΚΑ, τουλάχιστον σκόραραν η Μυρτώ με την Τόνια.

Υγ: Αν ήμουν ο Σιμόες θα έβγαινα με τη μία από το γήπεδο με το τάκλιν στον Βαλμπουενά που του στοίχισε τη δεύτερη κίτρινη. Δεν χρειαζόταν όλο αυτό το ρεσιτάλ υποκριτικής που προκάλεσε ένταση ανάμεσα στους παίκτες. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Χαμός στο ΟΑΚΑ με άσο του Ολυμπιακού - "Έβραζε" το γήπεδο - "Κράξιμο" και σε Σάββα!