Μερικές φορές αναζητούμε τρόπους να εξηγήσουμε με σύνθετο τρόπο κάποια πράγματα. Τις περισσότερες φορές πάντως, όταν ειδικά μιλάμε για απλά πράγματα όπως είναι το ποδόσφαιρο, η απλότητα μας δίνει όλη την αλήθεια. Στην Αμερική λένε τα σκληρά είναι για τους σκληρούς. Η κορυφή, η διεκδίκηση υψηλών στόχων, απαιτεί από τους αθλητές να ατσαλώσουν, να είναι συγκεντρωμένοι, να μην κάνουν λάθη. Γιατί τα λάθη πληρώνονται και κοστίζουν ακριβά.

Το ματς της ΑΕΚ με τον Άρη ήταν μια ιδανική αφορμή για να το κατανοήσουμε όλοι. Ο πρωταθλητισμός, οι μεγάλοι στόχοι, απαιτούν κότσια. Χρειάζονται σε βάθος χρόνου να έχεις την ποιότητα και την πίστη για να φτάσεις εκεί που θέλεις. Η ΑΕΚ κόντρα στον Άρη, έκανε μια πρώτης τάξεως ποδοσφαιρική «αυτοχειρία». Όπως είχε πράξει βεβαίως και στο φινάλε του πρωταθλήματος με τον ημιτελειωμένο Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, όπως συνέβη σε σημαντικό βαθμό και στην πρεμιέρα των πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό.

Ο Φερνάντο Σάντος έλεγε παλιότερα πως υπάρχουν παιχνίδια που τα παίζεις και άλλα που απλά πρέπει να μπεις και να νικήσεις. Αυτά που προανέφερα, ανήκουν στην κατηγορία των ματς που μπαίνεις και νικάς. Χωρίς θέαμα, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το πώς. Σημασία έχουν οι νίκες. Σε αυτά τα παιχνίδια, η ΑΕΚ συγκέντρωσε μόνο τρεις βαθμούς. Θα μπορούσε δηλαδή ήδη να έχει χτίσει διαφορά από τον ΠΑΟΚ. Αλλά εκεί, να κάνει δύσκολη τη ζωή της και να πάει ισόβαθμη στα ντέρμπι που ακολουθούν.

Το θέμα σε τέτοια ματς είναι πόσο αποφασισμένος είσαι. Στο μπάσκετ πολλές φορές, ο τρόπος που εκτελείται το πρώτο σουτ, η διάθεση με την οποία πάει η ομάδα στα ριμπάουντ, δείχνει πολλά. Στο ματς της ΑΕΚ με τον Αρη, χάθηκαν ευκαιρίες που δεν μπορείς να πιστέψεις πως χάνονται από επαγγελματίες παίκτες. Κυρίως, από παίκτες που θα έπρεπε να είναι συγκεντρωμένοι και να μην πετούν στα σκουπίδια τις φάσεις που τους απλώνονται μπροστά τους.

Κατά τη γνώμη μου δεν είναι θέμα ικανότητας. Είναι ζήτημα πνευματικής συγκέντρωσης, ψυχολογικής προετοιμασίας, θέλησης για τη νίκη. Το θέμα είναι να μπαίνεις με την μπάλα στα δίχτυα. Η ΑΕΚ δεν το έδειξε αυτό. Χάθηκαν τα άχαστα, ευκαιρίες που δεν δικαιολογούνται. Θα έπρεπε να υπάρχουν καλύτερες αντιδράσεις για να μην χαθεί αυτή η νίκη. Και βέβαια, να μην υπάρχουν κωμικές αντιδράσεις που δίνουν ακόμα περισσότερα δικαιώματα.

Η ΑΕΚ πέταξε δύο βαθμούς. Εκανε ξανά δύσκολη τη ζωή της. Όχι πως είχε τελειώσει τίποτε πριν από την 3η αγωνιστική, αλλά δεν νοείται να συμβαίνουν τέτοια αυτογκόλ. Σε ματς που έχεις στα μέτρα σου, με αντίπαλο που ολοκληρώνει το ματς μόνο με έναν αμυντικό και 3-4 που έκαναν τους αμυντικούς, δεν μπορεί να μην την εκμεταλλεύεσαι. Η ΑΕΚ θα έπρεπε να είναι τώρα στο +2 και να μην κοιτάζει πίσω. Αλλά, θέλει να πάει από το δύσκολο δρόμο.

Ξέρω, πως σε τέτοιες βραδιές η «ανθρωποφαγία» για πρόσωπα και καταστάσεις δίνουν και παίρνουν. «Ανίκανος ο Αραούχο, δεν αξίζει ο Σιμάνσκι, κακός ο Μάνταλος, λίγο το κέντρο της άμυνας, δεν μπορεί ο Μπακάκης». Σας σταχυολόγησα μερικά από όσα πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου. Η πραγματικότητα είναι πως η ΑΕΚ έχει συγκεκριμένα θέματα και πρέπει να τα λύσει. Η μεγάλη εικόνα δεν αλλάζει από ένα καλό ή κακό παιχνίδι.

Το θέμα για την ΑΕΚ είναι να βρει την ηρεμία και να σταθεί σε αυτήν τη διαδικασία. Γράφω αυτές τις γραμμές δίχως να έχω δει το ματς του ΠΑΟΚ, παρά μόνο σε φάσεις. Είναι φανερό, πως όσα και αν λέγονται, ο ΠΑΟΚ δεν είναι καλά. Δεν τρομάζει σίγουρα, δεν είναι η περυσινή ομάδα. Το θέμα είναι ποιος θα αντέξει περισσότερο. Η ΑΕΚ έχει τη δική της ευκαιρία. Αλλά με λάθη σαν το χθεσινό, δεν ξέρω πόσες ακόμα θα βρει για να φτιάξει το μέλλον της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Δύο "ρουκέτες" Τίγρη στην ΑΕΚ - Χαφ-"σκύλος", φορ-"δυναμίτης" - Παραμιλάνε Μαρινάκης-Σαββίδης!

Άρης Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Superleague