Η ΑΕΚ πανηγύρισε μία επική πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Το ποδοσφαιρόφιλο κοινό παρακολούθησε φοβερό παιχνίδι στο Κλεάνθης Βικελίδης, το οποίο δεν προσφερόταν για καρδιακούς, ένεκα αυτής της εναλλαγής συναισθημάτων.

Μέσα σε λίγα λεπτά ανατράπηκαν τα πάντα! Εκεί που ο Άρης ήταν αγκαλιά με την πρόκριση, ήρθε ο Λιβάγια στο τέλος των καθυστερήσεων, για να ανατρέψει τα δεδομένα και στην παράταση να γρεμίσει μια και καλή τα όνειρα των Θεσσαλονικιών.

Πραγματικός χαμός εκτυλίσσεται μπροστά στις οθόνες. Οι ταράτσες του Χαριλάου ερημώνουν. Αυτό το κοντράστ είναι μοναδικό και καταγράφεται από την κάμερα του συνδρομητικού καναλιού...

Έλα όμως που λίγη ώρα πριν, αν ο Κροάτης δεν μετουσιώνε σε γκολ τη σέντρα-λουκούμι του Παουλίνιο ίσως αυτήν την ώρα να γράφαμε άλλα και άλλα. Μια στιγμή άλλαξε την ιστορία. Αυτή είναι η ομορφιά του ποδοσφαίρου...

Χρειάζεται όμως και λίγη κριτική στον απόηχο των πανηγυρισμών!

Σύμφωνοι, ο Λιβάγια είναι μεγάλος παίκτης. Τρομερή εμφάνιση έκανε ο Παουλίνιο. Με το που αντικατέστησε τον ήρωα Μπακάκη ο Πορτογάλος πραγματοποίησε πολύ καλό παιχνίδι. Ο Σιμόες ήταν συγκινητικός. Ο Μάνταλος αρχηγάρα και με έμπνευσεις (ειδικά στο σκάψιμο της μπάλας στο δοκάρι του Πορτογάλου μέσου). Ας κάνουμε και κάποιες παρατηρήσεις, γιατί κάποια πράγματα φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού.

Επιθετικά η ΑΕΚ έπασχε παρότι μπήκε πιο δυνατά στο παιχνίδι σε σχέση με τον αντίπαλό της.

Ο Βέρντε στα ματς που η μπάλα καίει δεν υπάρχει... Όχι ότι δεν δείχνει διάθεση. Δείχνει και με το παραπάνω. Το θέμα είναι, ότι σκοτώνει κάθε προσπάθειά του. Έχει αποδείξει, ότι έχει ποιότητα, έχει αποδείξει, ότι έχει ταλέντο, έχει αποδείξει επίσης όμως ότι η ψυχολογία του έχει σκαμπανεβάσματα σε τέτοιο βαθμό που ρίχνει στο ναδίρ την απόδοσή του.

Έχει δίκιο Ραπτόπουλος που λέει, ότι αυτό που έκανε πέντε φορές ο Φετφατζίδης και στη μία έγινε το 1-0 από την Μαντσίνι, δεν το έκανε ούτε μία φορά ο Ναπολιτάνος, ενώ έχει και την ντρίπλα και τη διείσδυση, αλλά και την πάσα.

Ο Ολιβέιρα στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου χάνει απίστευτη ευκαιρία μπροστά στο τέρμα στέλνοντας τη μπάλα στα κάγκελα. Για την κλάση του Πορτογάλου αυτό το γκολ δεν χάνεται, αν και έχουμε παραδείγματα παρόμοια.

Θυμηθείτε την ευκαιρία του Μασούντ στο Ντιναμό-ΑΕΚ για τους “32” του Europa League, τον Φλεβάρη του 2018.

Ο Ολιβέιρα όμως το... έσωσε με την ασίστ στον Μάρκο Λιβάγια στο 2-2, σε μία ονειρεμένη αντεπίθεση που ξεκινά από τον Αλμπάνη. Όσον αφορά τον Αραούχο, περιμένεις και από αυτόν να μη χάνει κλασικές ευκαιρίες σε τόσο σημαντικά παιχνίδια.

Και πάμε τώρα στα αμυντικά. Το λάθος και η αντίδραση του Λόπες στο 1-0 είναι για προβληματισμό. Ο Πορτογάλος δίνει στην ουσία με το λάθος διώξιμό του με το κεφάλι πάσα στον Φετφατζίδη, τον οποίο στη συνέχεια δεν μπορεί να εξουδετερώσει. Υπόψιν, ότι το συμβόλαιο του Χουλτ λήγει σε μερικές ημέρες, δεν φαίνεται όμως να υπάρχει διάθεση ανανέωσης...

Το 2-0 του Άρη ξεκινά από λάθος διώξιμο του Σιμόες! Η μπάλα στρώνεται στον Ντιγκινί που δίνει στον Ματίγια, εκείνος στον Μπα, αυτός στον Μαντσίνι που επιστρέφει στον Ντιγκινί το σουτ του οποίου προσκρούει στον Παουλίνιο πριν καταλήξει στα δίχτυα του Μπάρκα. Με τρεις πάσες οι παίκτες του Άρη δημιουργούν την ευκαιρία. Στη φάση συμμετέχουν 5 επιτιθέμενοι έναντι 7 αμυνόμενων. Ξεκινά στην ουσία από τον άξονα και μεταφέρεται στο αριστερό άκρο και σίγουρα θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από τον Καρέρα για τη διόρθωση των κακώς κειμένων...

Εξάλλου τα πλέι οφ είναι σε εξέλιξη και η ΑΕΚ συνεχίζει τη μάχη για την κατάληψη της 2ης θέσης. Όσον αφορά τον τελικό, ο Ολυμπιακός είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα με φοβερή φόρμα και ποιότητα σε όλες της γραμμές της. Δεν συγχωρεί λάθη, ενώ σπάνια κάνει λάθη. Το να μην εμφανίσει η Ένωση τις ανορθογραφίες που έδειξε στα δύο τελευταία παιχνίδια με τον Άρη είναι θέμα... SOS.