Άρης: Από τη νίκη του στους Ζωσιμάδες κρατάμε το θετικό, που είναι οι τρεις βαθμοί και η διατήρηση της μοναχικής πρώτης θέσης στη βαθμολογία.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν αρνητικά μεν, αλλά σύμφωνα με τον σφυγμό του ελληνικού κλωτσοσκουφιού που κάποιοι ονομάζουν ακόμη ποδόσφαιρο.

Ο πρώτος και αήττητος λοιπόν Άρης, διασταύρωσε τα όπλα του με τον αδερφό του Απόλλωνα και ο θεός του πολέμου βγήκε μεν νικητής, αλλά κατά τη διάρκεια του αγώνα αυτό που ακουγόταν ήταν η λύρα του θεού της μουσικής! Ιδιαίτερα στο τελευταίο μισάωρο στο γήπεδο υπήρχαν μόνο οι τυπικά φιλοξενούμενοι, που προσπαθούσαν να πετύχουν με νύχια και δόντια το γκολ που θα τους απέτρεπε την ήττα, αλλά τελικά ευτυχώς για εμάς, δεν τα κατάφεραν, καθώς το πνεύμα ήτο πρόθυμο, αλλά η σαρξ αδύνατη.

Ο Άρης που βρέθηκε στο γήπεδο μόνο στο πρώτο μισάωρο του αγώνα, στα υπόλοιπα 60 λεπτά ήταν κομπάρσος και ήταν τυχερός που η κακιά ποιότητα του αντιπάλου δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει κάτι από το ματς.

Ο Άρης ήταν ανύπαρκτος κυρίως στο Β μέρος, ενώ η άστοχη επιλογή του Μάντζιου να βγάλει από τον αγώνα τον υπερκινητικό Αυστραλό Τζέγκο αντικαθιστώντας τον με τον μονίμως ντεφορμέ Σάσα, παραχώρησε «ευγενικά» το κέντρο στους φιλοξενούμενους. Οι Γκάμα, Μπερτόλιο και Ματτέο στο Β μέρος ήταν περιπατητές, καθώς οι δυνάμεις τους εγκατέλειπαν σιγά σιγά με την πάροδο των λεπτών, αλλά ο Μάντζιος επέμενε να τους κρατάει μέσα στο παιχνίδι, όπως και τον Ματίγια (αλήθεια εκείνος ο αφάνας ο Βορειομακεδόνας που είναι;).

Ο προπονητής του Άρη φάνηκε να μην εκμεταλλεύεται την υπεροπλία και τη πληθώρα των επιλογών του, κυρίως στο κέντρο. Έτσι τα τελευταία είκοσι λεπτά του αγώνα κύλησαν με εφιαλτικό  ρυθμό για τους κίτρινους που προσπαθούσαν να αποφύγουν το μοιραίο. Το μόνο που βοήθησε την ομάδα του Άρη, ήταν πως απέναντι του είχε μια ομάδα που μόλις έχει προβιβαστεί και που έχει δώσει μόλις έξι παιχνίδια τους τελευταίους 8 μήνες!

Βέβαια οι φιλοξενούμενοι βρέθηκαν κοντά στην επιτυχία και πιθανόν θα τα κατάφερναν άλλα χρόνια, αλλά ευτυχώς ο θεσμός του VAR φαίνεται να αρχίζει να λειτουργεί και να αποδίδει δικαιοσύνη, ακόμη και για τον μόνιμα αδικημένο κατά την περσινή χρονιά, Άρη.

Έτσι σωστά ακυρώθηκε γκολ του Σλίβκα στο 70’, αφού στο ξεκίνημα της φάσης ήταν ξεκάθαρα σε θέση οφσάιντ ο Μουνιέ. Ο ίδιος ο Μουνιέ ζήτησε πέναλτυ λίγο αργότερα, σε μια φάση κατά την οποία όχι μόνο δεν υπέστη ανατροπή, αλλά ήταν και σε καθαρή θέση οφσάιντ και πάλι! Ο Καραντώνης ενήργησε σωστά και στις δύο περιπτώσεις «σβήνοντας» κάθε ελπίδα των φιλοξενούμενων, καθώς αυτές οι δύο φάσεις ήταν και ότι καλύτερο κατάφεραν στην προσπάθεια τους για επιτυχία.

Ο κακός Άρης κατόρθωσε λοιπόν να νικήσει και να φτάσει τους 13 βαθμούς παραμένοντας μόνος και πάλι στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, γεγονός που  συνιστά το καλύτερο ξεκίνημα του μετά από δεκαετίες!

Εδώ πρέπει να αρχίσουμε κι εμείς να χαμογελάμε ως αρειανοί, αφού φάμε «λωτό» και ξεχάσουμε πως επετεύχθη αυτή η σημερινή νίκη και αφήνοντας πίσω τα πάντα εκτός από τους τρεις αποψινούς βαθμούς!

Κούγια ερχόμαστε και ο δρόμος για τον τίτλο περνάει από τη Λάρισα.

Το τέλος καλό, όλα καλά θα το πούμε την τελευταία αγωνιστική!

Άρης Ποδόσφαιρο Superleague