Τρελά ποσά για Τζόλη - Άλλος Έλληνας φέρνει εκατομμύρια - Μανταλάκια ο Πασχαλάκης, ποιος Τσόλακ;

Λαμία - ΠΑΟΚ: Να γράψω για το ματς, τι να γράψω για το ματς ρε φίλε; Πρώτα θα κατσαρώσει το μαλλί του Τεννέ κι ύστερα θα κόψει βαθμούς από τον ΠΑΟΚ η Λαμία!

Οπότε ας γράψω ατομικές κριτικές, να το διασκεδάσουμε και λίγο παραπάνω.

Και να ξεκινήσω με μια καλή κουβέντα για τον Πάμπλο Γκαρσία, που τόσο τον έχω τσιγαρίσει ως τώρα. Σήμερα είδαμε την πρώτη του εμφανή συνεισφορά στον ΠΑΟΚ, το τρικάκι με τον Ελ Καντουρί να περνάει δεξί μπακ και τον τρελάρα Ουαγκέ να μεταμορφώνεται σε δεξί εξτρέμ. Δούλεψε μια χαρά στη φάση του πρώτου γκολ κι έδωσε την ευκαιρία στον Τζόλη να χριστεί σκόρερ για μια ακόμη φορά.

Ο οποίος Τζόλης είναι χρυσή πλατίνα, που θα έλεγε κι ο φίλος μου ο Βασίλης Λούκας. Έχει αυτό το χάρισμα ότι είναι πάντα μέσα στη φάση. Και θα σουτάρει. Μπορεί να το πιάσει ο γκολκήπερ, μπορεί να βρει δοκάρι, μπορεί να πάει στον υπόνομο, μπορεί να πάει στα περιστέρια, αλλά η φάση θα βγει. Έχει το ένστικτο του δολοφόνου ο Χρηστάρας κι αυτό ούτε μαθαίναι ούτε πληρώνεται. Άμα στο έδωσε η μανούλα σου, έχει καλώς. Αν όχι, τότε Τσόλακ, ποιός Τσόλακ γαμώ την τρέλα μου, τριάμιση εκατομμύρια γι΄αυτή τη σπαλομπριζόλα, δηλαδή πόσο κοστίζει ο Τζόλης;

Στα πέντε εκατομμύρια τον είχα κοστολογήσει προ εβδομάδων, σημειώνοντας ότι «ανεβάινει». Τώρα, λοιπόν, θα γράψω ότι ανεβαίνει απλώς αλλά «ανέβηκε». Το πόσο, ας το βρούνε οι ειδικοί...

Να μη λέω όμως μόνο καλά λόγια, να βγάλω και λίγο το φτυάρι. Και ν' ασχοληθώ με αυτή τη μεγάλη μορφή του ποδοσφαίρου και της σόουμπιζ, τον Πασχαλάκη. Το καλό ήταν ότι εμφανίστηκε συμμορφωμένος με τις απαιτήσεις του καλού γούστου. Και μελαχροινός, παρακαλώ, αντί για σαντρέ που μας είχε συνηθίσει!

Το κακό; Στο εικοστό λεπτό, βγαίνει να πιάσει ακίνδυνη σέντρα και χρειάζεται τρεις προσπάθειες για να καπακώσει τη μπάλα. Και είκοσι λεπτά αργότερα, κάνει την έξοδο του Μεσολογγίου, πάλι σε ακίνδυνο φάουλ-σέντρα και χάνει τη μπάλα πανηγυρικά. Εντάξει, ποτέ δεν το είχε με τις εξόδους, αλλά εδώ μιλάμε για τσίρκο πλέον και για δάχτυλα μανταλάκια. Κάπως πρέπει να ξανακάτσει στο θρανίο το παιδί...

Από εκεί και πέρα οφείλω να σημειώσω ότι κάπως σαν να ξεθώριασε ο ενθουσιασμός για τον Μουργκ. Ορμητικός και νέος Πέλκας έμοιαζε στην αρχή, αλλά από ματς σε ματς θυμίζει περισσότερο κοπανέλι και λιγότερο παστέλι. Σαν να το παιδεύει λίγο παραπάνω, σαν να το ταλαιπωρεί λίγο παραπάνω, σαν να το μπουρδουκλώνει λίγο παραπάνω. Κι αυτό θέλει το φροντιστήριό του.

Να γράψω επίσης ότι όμορφα προωθείται αυτός ο Περέιρα, αλλά σήμερα έγινε ρόμπα τρεις φορές:
Στο 24' από Ντέλετιτς, στο 75' από Βασιλόγιαννη και στο 77' από Αραμπούλι. Πολλές είναι για πλάγιο μπακ και αν είχε αξιότερους αντίπαλους μπορεί η μπάλα να μην κατέληγε στις εξέδρες. Κάτι πρέπει να του μάθει κι αυτουνού ο Πάμπλο.

Σ' εκείνον, πάλι, που δεν χρειάζεται να μάθει τίποτε, είναι στον Μιχαηλίδη. Ο κορυφαίος ήταν και σήμερα της ασπρόμαυρης άμυνας, αποδεικνύοντας ότι και με τέσσερις και με πέντε παίκτες στα μετόπισθεν μια χαρά τα πάει. Το παιδί θα φέρει τίτλους και λεφτά στον ΠΑΟΚ, το υπογράφω.

Να πω και μια ακόμη καλή κουβέντα για τον Γκαρσία πριν το κλείσω. Μ' αρέσει που προσπαθεί να βάλει στο παιχνίδι τόσο τον Νινούα (μάλλον νερόβραστος, σήμερα...) όσο και τον πιτσιρικά τον Τσιγγάρα. Καθήκον του προπονητή είναι να πλουτίζει τα περιουσιακά στοιχεία του συλλόγου κι ο Πάμπλο το σέβεται.

Υ.Γ.: Εκατό χρόνια να περάσουν, η μπάλα δεν ξεχνιέται. Μας το απέδειξε σήμερα και πάλι ο Βιεϊρίνια.