Ολυμπιακός: Το «θα μείνω στην Πόρτο τελικά» που είπε ο Νταβίντ Κάρμο στους ανθρώπους του Ολυμπιακού ήταν ένα σοκ. Σοκ αφενός επειδή ο παίκτης, φεύγοντας από την Ελλάδα, έδειχνε διάθεση να επιστρέψει.

Φάνηκε να εκτιμά ό,τι του προσέφερε η ομάδα του Πειραιά στο β' μισό της σεζόν που τον δανείστηκε από την Πόρτο. Σοκ αφετέρου γιατί δεν ήταν λίγοι εκείνοι που βρίσκονται στην ομάδα και θεωρούσαν ότι απ' όλους τους σημαντικούς δανεισμούς που έκανε την περασμένη σεζόν ο Ολυμπιακός ο σημαντικότερος ήταν ο Κάρμο. Ναι, πιο σημαντικός και από τον Ποντένσε και έβαζαν εκείνον στο Νο1 της σειράς προτεραιότητας.

Το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό σπορ αλλά ήταν ξεκάθαρο ότι με τον 25χρονο Ανγκολέζο στην 11άδα οι ερυθρόλευκοι ήταν διαφορετικοί και ειδικά στα κομβικά τετραγωνικά της άμυνας. Δεν ήταν μόνο η αξία του ίδιου του Κάρμο, ήταν και η επίδραση / επιρροή που είχε στους παίκτες γύρω του, φυσικά και τον Παναγιώτη Ρέτσο. Ηρεμούσε άπαντες και αυτό σήμαινε ταυτόχρονα πως βελτιώνονταν οι αντιδράσεις όλων ακόμα και σε πολύ δύσκολες / αγχωτικές συνθήκες όπως είναι ένας ευρωπαϊκός ημιτελικός και τελικός.

Το πόσο καλός ήταν ο Κάρμο και πόσο καλύτερος (από τον προηγούμενο εαυτό του) ήταν μαζί του ο Ρέτσος μαρτυρούν τα επίσημα στατιστικά της UEFA για τους δύο στα λεπτά που έπαιξαν στο Conference League.

Ο Ανγκολέζος είχε σε 900 λεπτά τα εξής: 11 τάκλιν, 1 κίτρινη, καμία κόκκινη, 66 ανακτήσεις μπάλας, 75% ακρίβεια πάσας, 1 πέναλτι κατά, 11 μπλοκ τελικών αντιπάλου, 9 φάουλ κατά. 

Ο Έλληνας είχε σε 690 λεπτά τα εξής: 15 τάκλιν, 60 ανακτήσεις μπάλας, 1 κίτρινη, καμία κόκκινη, 79% ακρίβεια πάσας, 8 μπλοκ σε τελική αντιπάλου, 2 πέναλτι κατά, 11 φάουλ κατά.

Αξια αναφοράς είναι και η ταχύτητα που μέτρησε η UEFA στους δύο. Μιλάμε για την ανώτερη ταχύτητα. Στο πιο καλό σπριντ του ο Κάρμο είχε 31.3 χλμ. ενώ ο Ρέτσος 34 χλμ. Δηλαδή ο Παναγιώτης είναι σημαντικά πιο γρήγορος από τον Νταβίντ.

Όχι, δεν κάνουμε προσπάθεια αποδόμησης του Κάρμο, κάθε άλλο. Ιδανικό θα ήταν να μείνει, μιλάμε για σπουδαίο στόπερ. Αυτό που προσπαθούμε να επισημάνουμε είναι ότι για να δούμε και την καλύτερη έκδοση του Κάρμο βοήθησε και ο Ρέτσος και ο Έσε. Βοήθησε φυσικά ο σπουδαίος Ιμπόρα τον οποίο έκανε βασικό ο Μεντιλίμπαρ στην τελική ευθεία της σεζόν και αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες προπονητικές δικαιώσεις ever αφού ο Ισπανός εξελίχθηκε σε απόλυτα κομβικό παίκτη στην κατάκτηση του Conference. 

Τώρα λοιπόν που είπε αντίο ο Κάρμο ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να πάει για τουλάχιστον δύο καλούς στόπερ και όχι έναν που έψαχνε. Ο Βέζο (*) δεν φαίνεται να υπολογίζεται και θα ψάξει να βρει ομάδα για να φύγει. Τι σημαίνει αυτό για το κέντρο της άμυνας του Ολυμπιακού; Πολύ απλά ότι ο Παναγιώτης Ρέτσος θα είναι και φέτος σημείο αναφοράς, το Νο1 στα στόπερ. Με στυλοβάτη αυτόν θα πορευθεί ο Ολυμπιακός στο κέντρο της άμυνάς του, τουλάχιστον στο πρώτο μέρος της σεζόν. Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι θα έρθουν δύο στόπερ και θα καταφέρουν και να «δέσουν» μαζί και να μάθουν αμέσως το παιχνίδι και τη στρατηγική του Ολυμπιακού ώστε ο Μεντιλίμπαρ να τους καθιερώσει στο κέντρο της άμυνας;
Δεν γίνονται αυτά. Και ο Ισπανός που έχει αποδείξει πόσο σοβαρός προπονητής είναι και θα φροντίσει να κρατήσει όλα τα καλά στοιχεία της ομάδας που τέλειωσε την περυσινή σεζόν και να προσθέσει κομμάτια που λείπουν. Ο Ρέτσος, τον οποίο στήριξε και στις κακές στιγμές του, θεωρεί ότι είναι από τους παίκτες στους οποίου μπορεί να βασιστεί. 

(*) Υπήρχε η αίσθηση / πληροφόρηση, και γράφτηκε / ειπώθηκε ευρέως ότι ο Καρβαλιαλ εισηγήθηκε και την απόκτηση του Κάρμο. Μια δική μου πηγή την οποία εμπιστεύομαι απόλυτα μου είπε ότι για στόπερ ο πρώην κόουτς του Ολυμπιακού δεν είχε εισηγηθεί τον Κάρμο (δεν πολύ...ψήνονταν κιόλας όπως μου μεταφέρθηκε) αλλά τον Βέζο…