Είναι απ’ αυτές τις περιπτώσεις που έχεις ανοίξει το λευκό word και δεν ξέρεις πως να ξεκινήσεις να γράφεις. Είναι τόσα πολλά, αλλά και… τίποτα αυτά που θες και δεν θες, αντίστοιχα, να μοιραστείς, που «κολλάς».

Τελικά επιλέγεις να ξεκινήσεις γράφοντας ακριβώς αυτό που συμβαίνει. Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω και παρακάτω: να γράψω για όσα γίνονται και δεν γίνονται στην ΑΕΚ. Για όσα είδαμε και δεν πιστεύαμε στα μάτια μας στη Φιλαδέλφεια από το 60’ και μετά.

Πραγματικά μιλάμε για παράνοια! Παίζεις απέναντι σε αυτή την ομάδα, την Ίντερ ντ’ Εσκάλδες, η οποία, με όλο το σεβασμό, δεν είναι πραγματικά τίποτα το σπουδαίο. Έναν παίκτη σοβαρό έχει που ξέρει μπαλίτσα μπροστά και από εκεί και πέρα μία ομάδα αδύναμη είναι. Η ΑΕΚ είχε την ευκαιρία να γράψει ιστορικό υπέρ της σκορ παίζοντας απλά υποφερτά! Το έκανε μέχρι το αυτογκόλ του Βίντα και το χαμένο πέναλτι του Γκαρσία. Ένα πράγμα χρειαζόταν να κάνει από εκεί και έπειτα: να δείξει σοβαρότητα ως το τέλος! Δεν το έκανε. Μεγάλο πρόβλημα…

Τόσα λάθη μαζεμένα και αδιανόητα μαζί. Ασυνεννοησία στην άμυνα και μπροστά η ομάδα να κάνει τόσες τελικές (έφτασε να έχει μόνο στον στόχο καμιά 15αριά!) και να μην βάζεις και έξι και επτά και οκτώ γκολ;

Να πιάσουμε το θέμα νοοτροπίας κάποιων παικτών; Να το πιάσουμε γιατί είναι πολύ σοβαρό. Με την… ΑΕΚ Β να παίζει η ΑΕΚ και να κερδίζει 4-0, απαγορεύεται να δείχνεις τόση μεγάλη χαλαρότητα! Πόσο μάλλον σε ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι. Να χαλαρώσεις λίγο και να ρίξεις ρυθμό, λόγω ζέστης, λόγω χρονικής στιγμής που βρισκόμαστε είναι λογικό. Όμως είναι αδιανόητη αυτή η παραχαλάρωση σε άμυνα και επίθεση!

Η ΑΕΚ είχε ένα σοβαρό πρόβλημα πέρυσι και το είχε και με την Εσκάλδες: όταν είναι μπροστά στο σκορ δεν έχει την ψυχραιμία να πάρει τη μπάλα στα πόδια της, να «παγώσει» και να ελέγξει το ρυθμό. Να κυκλοφορήσει τη μπαλίτσα και να ψάξει με ηρεμία κι άλλα γκολ. Η ΑΕΚ είτε το σκορ είναι 0-0, είτε κερδίζει με οποιοδήποτε σκορ, είτε χάνει συνεχίζει να παίζει πάνω κάτω με τον ίδιο τρόπο! Κι αν κάνει ένα λάθος, όχι μόνο θα το πληρώσει, αλλά θα κάνει και δεύτερο και τρίτο! Δεν είναι κυνική η ομάδα. Σαν να μην ξέρει να διαχειριστεί τα συναισθήματά της.

Λάθη γίνονται παντού. Και πάντα θα γίνονται. Όμως δεν είναι λογικό από ένα σημείο και μετά να κάνεις ένα λάθος, εννοείται να το πληρώνεις (γιατί… ΑΕΚ είσαι) και αντί απ’ αυτό το λάθος σου να πάρεις ξανά μπροστά να κάνεις μετά κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα. Και εν τέλει να φορτσάρεις ξανά όταν το πρόβλημα από μικρό που ήταν στην αρχή, γιγαντώθηκε στο τέλος!

Τεράστιο λάθος εννοείται η αλλαγή και η απόφαση του Αλμέιδα να βγάλει τον καλύτερο παίκτη του γηπέδου απ’ τον άξονα (Λιούμπισιτς) και να τον βάλει αριστερό μπακ. Δεν το συζητάμε αυτό. Το είδαμε όλοι και φυσικά το είδε και ο Αλμέιδα, ο οποίος παραδέχθηκε στη συνέντευξη Τύπου ότι δεν υπολογίζει για αριστερό μπακ τον «Λιούμπι». Εντάξει ως εδώ. Όμως όταν το σκορ είναι στα επίπεδα του 4-0 και του 4-1, απέναντι σε αυτή την αδύναμη ομάδα, όλοι μας αν ήμασταν στη θέση του προπονητή μπορεί να δοκιμάζαμε κάτι ιδιαίτερο, έτσι για να το δούμε τώρα στα ξεκινήματα, αφού στην πορεία ο βαθμός δυσκολίας των αγώνων θα αυξηθεί. Όλες οι άλλες αλλαγές ήταν θέσεων. Βγήκε ο εξαιρετικός Γκατσίνοβιτς και μπήκε ο Κοϊτά, ο οποίος το παλικάρι γερό να είναι και θα προσφέρει πολλά και βγήκε επίσης ο Ελίασον να μπει ο Φερνάντες δεξιά, ο Σιμάνσκι να μπει ο Γαλανόπουλος, ο Γκαρσία να παίξει ο Άμραμπατ κορυφή (αφου δεν υπάρχει προς το παρόν άλλος φορ). Η μόνη αλλαγή που έγινε σε ένα σημείο του αγώνα που σου επιτρέπει να δοκιμάσεις κάτι, ήταν αυτή του Μάνταλου αντί του Χατζισαφί και η μετατόπιση του Λιούμπισιτς αριστερά. Και τον… Στρακόσα 10άρι όμως να έβαζε ο Αλμέιδα δεν γίνεται συνολικά και όχι μόνο αμυντικά η ομάδα να δείχνει τέτοια εικόνα χαλαρότητας από το 60’ και μετά!

Το πιο σοβαρό είναι αυτό που είπε ο προπονητής στη συνέντευξη Τύπου: «Mέχρι σήμερα φαίνεται ότι δεν έχουμε μάθει από τα λάθη μας». Αφου δεν έμαθαν από τα περσινά, αν δεν μάθουν και τώρα, παίκτες και Ματίας, μετά απ’ όσα έγιναν με την Εσκάλδες, τότε πραγματικά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά! 

Η ΑΕΚ όπως και πέρυσι έτσι και στο πρώτο επίσημο φετινό της παιχνίδι αδικεί η ίδια τον εαυτό της. Έχει αδυναμίες αγωνιστικές, η ομάδα. Σαφώς και έχει. Οι Λαμέλα, Περέιρα μπορούν να κερδίζουν περισσότερες κατοχές ψηλά και να κρατούν καλύτερα μπάλα. Θα μπουν κι αυτοί. Όμως το βασικό τώρα έτσι όπως τα κατάφερε η ομάδα που θα μπορούσε να είχε κερδίσει και… 7-0, είναι να παρουσιαστεί στοιχειωδώς σοβαρή στη ρεβάνς και να πάρει την πρόκριση. Από εκεί και μετά βλέπουμε. Καλύτερα πάντως τώρα στην αρχή να βγαίνουν κάποια κακώς κείμενα στη φόρα…