Δεν απογοήτευσε κιόλας ο ΠΑΟΚ - Του έλειψαν Τισουντάλι και Μπράντον

Υπάρχουν ματς που δεν τα κερδίζεις αλλά δεν μπορείς να υποστηρίξεις πως άξιζες να τα πάρεις με βάση την απόδοση σου μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ισοπαλία από ισοπαλία διαφέρει και είναι δεδομένο πως ο ΠΑΟΚ μπορεί να μην κέρδισε τον Παναθηναϊκό αλλά και δεν απογοήτευσε με την απόδοση του. Στο τέλος της βραδιάς αυτό μπορεί να μην ενδιαφέρει κανέναν, αφού το ζητούμενο πάντα είναι η νίκη αλλά το βάζω αυτό στην κουβέντα γιατί ο ΠΑΟΚ είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα με ποιοτικούς παίκτες και αυτό φάνηκε για παράδειγμα στις δυο σπουδαίες φάσεις, μια σε κάθε ημίχρονο. Από την άλλη ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να σταθεί σε δυο μόνο  ευκαιρίες ή σε δυο μόνο φάσεις. Ειδικά στο πρώτο ημίωρο, έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο, πλαγιοκοπούσε και ατύχησε σε μια δυο περιπτώσεις να βρει ξανά μπροστά του έναν πολύ καλό Ντραγκόφσκι και σε κάποιες άλλες απλά να έχει κακά τελειώματα.

Είναι ξεκάθαρο πως υπήρξαν ποδοσφαιριστές που χρειάζονταν αυτή τη διακοπή και αναφέρομαι τόσο στον Μπάμπα όσο και στον Οτο αρχικά που κέρδισαν τις περισσότερες μονομαχίες απέναντι στους ποιοτικούς ακραίους επιθετικούς του Παναθηναϊκού  αλλά και στον Οζντόεφ που μαζί με τον Σβαμπ στο πρώτο μέρος δεν επέτρεψαν στους πράσινους να απειλήσουν από τον άξονα. Και προφανώς όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μια ομάδα με τέτοια ποιότητα, πρέπει να δώσω και τα credit κυρίως στον Μιχαηλίδη που είχε να αντιμετωπίσει τον καλύτερο Ελληνα φορ. Τα σημειώνω όλα αυτά όχι για να βγάλω μια εικόνα του «μια χαρά η ισοπαλία για τον ΠΑΟΚ» αλλά για να τονίσω πως πολλές φορές όταν έχεις κάνει σχεδόν τα πάντα για να κερδίσεις ένα ματς, τουλάχιστον δεν τιμωρείσαι.

Προφανώς και ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά κυρίως στην τελική φάση αν ήταν διαθέσιμος ο Τισουντάλι. Εμεινε εκτός λόγω ενοχλήσεων, έτσι προέκυψε η παρουσία του Σαμάτα αφού δεν ήταν διαθέσιμος και ο Μπράντον Τόμας λόγω τραυματισμού. Στην ουσία δηλαδή ο ΠΑΟΚ αναγκάστηκε να παίξει με ένα φορ που ακόμη δεν έχει σκοράρει και αυτό είναι ένα ζητούμενο και για λόγους ουσίας αλλά και ψυχολογίας.

Ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε τον Παναθηναϊκό μέσα στην Τούμπα αλλά την ίδια στιγμή είδα πως και ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε τον Παναιτωλικό στο Γ. Καραϊσκάκης. Ποια ομάδα γκέλαρε; Είναι εύκολη η απάντηση. Και απλά να σημειώσω πως οι τρεις του πρώην ΠΟΚ ήδη μετρούν απώλειες βαθμών από θεωρητικά μικρότερους αντιπάλους, ο ΠΑΟΚ μετρούσε τρία στα τρία και τώρα μια ισοπαλία σε ένα ντέρμπι με ομάδα που έχει τον ίδιο στόχο με αυτόν. Δεν τετραγωνίζω τον κύκλο απλά σημειώνω πως ναι χάθηκε μια ευκαιρία να βρεθεί μόνος πρώτος στην κορυφή αλλά αυτή η ισοπαλία δεν τον εκτροχιάζει.

Θα μπορούσε να αλλάξει πράγματα πιο νωρίς ο Λουτσέσκου; Με έναν Καμαρά να προέρχεται από μεγάλο ταξίδι και με δυο προπονήσεις μόνο στα πόδια του αυτή την εβδομάδα, θα ήταν ρίσκο να αρχίσει το ματς από την αρχή και πολύ  περισσότερο αυτό ισχύει και για τους Μπακαγιόκο και Κόλεϊ που θα τους δούμε σίγουρα να παίρνουν χρόνο συμμετοχής το Σάββατο απέναντι στον ΝΠΣ.

Ο ΠΑΟΚ δεν έπαιξε ένα ματς σήμερα απέναντι σε έναν εύκολο αντίπαλο που για πολλούς έπαιζε τα ρέστα του αφού με ήττα θα βρισκόταν οκτώ βαθμούς πίσω από  την κορυφή. Δεν κέρδισε ο Δικέφαλος αλλά δεν νομίζω πως έφυγε κάποιος απογοητευμένος από την εικόνα της ομάδας από το γήπεδο και  αυτό το κρατώ για την συνέχεια αφού «έρχονται» και άλλοι παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα. Και θα επαναλάβω πως αν ο ΠΑΟΚ σε αυτό το ματς είχε διαθέσιμους και τους Μπράντον-Τισουντάλι ίσως να έπαιρνε κάτι παραπάνω από το ματς αυτό.