Ένα ιστορικό – από κάθε άποψη - ματς που θα μείνει αξέχαστο ΣΕ ΟΛΟΥΣ. Με στιγμές που θα μείνουν στην ιστορία του ελληνικού αλλά και του παγκοσμίου ποδοσφαίρου!!Ήταν γραφτό να μείνει στην ιστορία και έμεινε...
Μια συγκλονιστική Εθνική Ελλάδας, που μετά τον τελικό του Γιούρο 2004 έδωσε χθες την κορυφαία παράστασή της, έφερε το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ (σε σχέση με αντίπαλο, γήπεδο, εικόνα της)...
Διαβάστε επίσης...
Ένα πανάξιο διπλό νίκης που θα μνημονεύεται ως το “ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΓΟΥΕΜΠΛΕΙ” εις τους αιώνες των ελληνικών ποδοσφαιρικών αιώνων...
Μια καθηλωτική εμφάνιση που άγγιξε την τελειότητα, με ωραιότατο, κυριαρχικό ποδόσφαιρο, με περισσότερες ευκαιρίες από την υπερδύναμη Αγγλία, με 5,5 γκολ άσχετα αν μέτρησαν τελικά τα 2, με ΙΕΡΟ ΠΑΘΟΣ - ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΙΣΤΗ-ΑΠΊΣΤΕΥΤΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ στο πλάνο των αντεπιθέσεων των αλληλοκαλύψεων και της τακτικής του κόουτς Ιβάν. Με όλους τους διεθνείς να υπερβάλουν εαυτούς αγωνιστικά, πνευματικά, ψυχικά, σωματικά...
Ένα από τα καλύτερα, τα πιο ονειρικά/αριστουργηματικά σχέδια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με καθοδήγηση πραγματικό ρεσιτάλ! Και ένα respect θαυμασμού για την ψυχική δύναμη των διεθνών μας, την θέληση και το πείσμα τους να βγούν νικητές για ένα ιερό-μεγάλο σκοπό: αυτού του αποχαιρετισμού στον φίλο και συμπαίκτη τους Τζόρτζι, όπως του έπρεπε. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σε ένα γήπεδο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό σύμβολο (Γουέμπλει), με αντίπαλο την χώρα που γεννήθηκε και τιμώντας τον κάθε στιγμή στην διάρκεια της αναμέτρησης, με αποκορύφωμα στις φάσεις των γκολ...
Μια βραδιά εθνικής περηφάνιας που ένωσε ξανα όλη την Ελλάδα κι ανατρίχιασε όλη την Ευρώπη με τις αφιερώσεις για τον αδικοχαμένο Μπάλντογκ. Μια βραδιά που οι λέξεις ήταν φτωχές και κάπου στέρεψαν για να περιγράψουν όλα αυτά τα απίθανα συναισθήματα που πλημμύριζαν το μυαλό και την καρδιά, την ώρα που διαδραματιζόταν το γαλανόλευκο έπος. Να μην ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις, να φωνάξεις ή να μείνεις με τον κόμπο στο λαιμό και το σφίξιμο στο στήθος...
Ένα ποδοσφαιρικό σενάριο / μια ποδοσφαιρική ιστορία βγαλμένη από τα κορυφαία blockbuster της MARVEL, με τους Έλληνες διεθνείς να μετατρέπονται σε ΥΠΕΡΗΡΩΕΣ φορώντας σορτσάκια, φανέλες και μαύρο περιβραχιόνιο για τον τιμήσουν τον “Starman”. Κάπως έτσι ο Παυλίδης έγινε Σούπερμαν, ο Τζόλης έγινε Φλας, ο Μπακασέτας έγινε Σπάιντερμαν, ο Μαυροπάνος Κάπτεν Αμέρικα, ο Κουλιεράκης Θορ, ο Κουρμπέλης Άιρονμαν, ο Γιαννούλης Μπάτμαν, ο Ρότα έγινε Γουλβεριν!!!!!!!! Πραγματικά αλύγιστοι κι ατρόμητοι, με υπερδυνάμεις που δεν πίστευαν και δεν περίμεναν ποτέ οι υπεροπτικοί Άγγλοι εκατομμυριούχοι πως θα έβρισκαν απέναντί τους το βράδυ της Πέμπτης...
Μια σπάνια συνθήκη και ένα μοναδικό φαινόμενο: οι Έλληνες διεθνείς που αναγκάστηκαν να παίξουν λόγω της UEFA, τελικά δεν κατέβηκαν απλά για να παίξουν. Κατέβηκαν για να νικήσουν, για αυτό και δεν συμβιβάστηκαν ούτε με τ0 1-1 στο 87΄. Ξαναβγήκαν μπροστά για να κερδίσουν!! Γιατί δεν ... έβλεπαν καν μέχρι τα μάτια την παγκόσμια υπερδύναμη Αγγλία αλλά κοιτούσαν πολύ ψηλότερα, η ματιά τους έφτανε μέχρι τον ουρανό!!Έχοντας 12ο παίκτη (και όχι σαν 12ο παίκτη) τον δικό τους Γιώργο Μπάλντοκ! Και στο τέλος λογικό να πανηγυρίσουν με ένα ξέσπασμα που ήταν (δικαιολογημένα) μείγμα χαράς/λύπης/δακρύων αλλά και οργής για όσους έδειξαν ασέβεια στον δικό τους Γιώργο...
Ένα μήνυμα που στάλθηκε μέσω του ποδοσφαίρου ακόμη και σε εξωποδοσφαιρικούς και ΚΟΝΤΡΑ στην άποψη πως μετά τον πνιγμό του Μπάλντοκ “δεν έπρεπε να γίνει η αναμέτρηση στο Γουέμπλει”. Και όμως, από την στιγμή που (ορθώς) διεξάχθηκε κανονικά χθες (και όχι κάποια στιγμή στο μέλλον) απέκτησε άλλο ειδικό βάρος, είχε άλλο χαρακτήρα. Μέσα σε ένα 24ωρο , λοιπόν, το απόλυτο σοκ ενός αναπάντεχου κι άδικου θανάτου μετατρέπεται σε αισιόδοξο μήνυμα, βασικά ανθρώπινο και όχι μόνο ποδοσφαιρικό: η ζωή πρέπει και καλώς συνεχίζεται! Μάλιστα εκεί που νομίζεις πως έπιασες πάτο και ότι έχεις αδειάσει είναι το ίδιο το γεγονός, το σοκ που μπορεί να σου δώσει κίνητρο, να σε σηκώσει και να σε κάνει να πετάξεις...
Μια μεγάλη αλήθεια ειπώθηκε ΚΑΙ μια μεγάλη αλλαγή συνέβη χθες βράδυ στο Γουέμπλει : η Εθνική Ελλάδας από εδώ και πέρα ΘΑ ΠΑΊΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΛΝΤΟΚ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΛΝΤΟΚ! Και επίσης όλοι οι Έλληνες, ποδοσφαιρικοί και μη, αγάπησαν ή αγαπήσανακόμη περισσότερο αυτή την γαλανόλευκη. Απέκτησε μέσα σε μια βραδιά νέους οπαδούς και αγάπη όπως η γαλανόλευκη του 2004!!! Αυτό μπορεί να μην το καταλάβουν πολύ τώρα, θα φανεί στην πορεία. Το “Έπος του Γουέμπλει' αποτελεί την αφετηρία των νέων μεγάλων επιτυχιών της Εθνικής Ελλάδας με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να γίνεται επιτέλους ο συνεχιστής των Ρεχάγκελ και Σάντος!!!
Ένας κίλερ Παυλίδης με δυο σούπερ τελειώματα που έκανε να ξεχαστεί ο Ιωαννίδης... Ένας ασταμάτητος Τζόλης που σκορπούσε πανικό σε έναν και δυο αντιπάλους με αλλαγή κατεύθυνσης και ετοιμότητα εκτέλεσης ...Ένας ηγετικός και συγκινητικός Μπακασέτας, που με την στάση και τα λόγια του πριν στην διάρκεια και μετά την λήξη έκανε να τον συμπαθήσουν και εκείνοι που τον έκραζαν... Δυο τρομεροί στόπερ, Μαυροπάνος – Κουλιεράκης (με αυτή την σειρά)... Καταπληκτικά μπακ, με τον ανίκητο στις μονομαχίες Ρότα (23/27 ολοκληρωμένες πάσες με 7/8 στις προωθημένες, 2/2 ντρίμπλες13/19 κερδισμένες μονομαχίες,3/3 κερδισμένες εναέριες μονομαχίες,5 αναχαιτίσεις) και τον καταπληκτικό στην κόντρα και κοντά στην περιοχή των Άγγλων Γιαννούλη που “έσβησε ”μονοκονδυλιά την απουσία του Τσιμίκα... Δυο κεντρικα χαφ που έπαιρναν συνέχεια μέτρα μέσα στο γήπεδο, με τρομερή ενέργεια, Κουρμπέλης – Σιώπης, τα οποία δικαιολογημένα έσκασαν κάποια στιγμή... Ένας Βλαχοδήμος να εμπνέει σιγουριά στο τέρμα στο δύσκλο ξεκίνημα και στο διάστημα 30-45"... Και οι Ζαφείρης/Πέλκας/Βαγιαννίδης ως εξτρεμ, αλλαγές που έφεραν το 1-2... Ακόμη και ο ...Θεός του ποδοσφαίρου την χθεσινή βραδιά ήταν δίπλα στον ... Μπάλντοκ κι απέδωσε την ποδοσφαιρική δικαιοσύνη που άξιζε το αριστούργημα του Γιοβάνοβιτς!!! Τελεία και παύλα...