Οι τρεις βαθμοί στο «Ανφιλντ», στο οποίο ποτέ δεν έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια που είναι πάμπλουτη, είναι από αυτούς που κάνουν τη διαφορά. Η Λίβερπουλ μόλις είχε γυρίσει από την Τουρκία όπου αποκλείστηκε από την Μπεσίκτας, αλλά τα κατάφερε να κερδίσει.

 

 

Εντυπωσιακή είναι η βελτίωση που παρουσίασε η Λίβερπουλ το τελευταίο τρίμηνο -ειδικά η βαθμολογική. Προ τριμήνου, μετά την ήττα από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η πιθανότητά της να διεκδικήσει ένα «εισιτήριο» που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ έμοιαζε πολύ μικρή, καθώς ήταν εννιά βαθμούς μακριά από την τέταρτη θέση. Κερδίζοντας και τη Μάντσεστερ Σίτι η Λίβερπουλ, βοήθησε ώστε να συγχωρεθεί από τους οπαδούς της η αποτυχία της και στο Γιουρόπα Λιγκ: το ότι θα είναι στην τετράδα που δίνει «εισιτήρια» για το Τσάμπιονς Λιγκ μοιάζει πλέον δεδομένο.

 

Παιχνίδι

Η θεαματική μεταμόρφωση της Λίβερπουλ, όχι τόσο ως προς το παιχνίδι πάντως, μαρτυρά κάτι: ο Ρότζερς είναι ένας καλός προπονητής, αν δεν έχει την υποχρέωση να παίζει ματς κόντρα σε ομάδες που δεν γνωρίζει. Η Λίβερπουλ δεν υποτίμησε τη Βασιλεία, που την απέκλεισε από το Τσάμπιον Λιγκ, ούτε υποτίμησε την Μπεσίκτας που την πέταξε έξω από το Γιουρόπα. Στα καθοριστικά παιχνίδια με τις δυο αυτές ομάδες δεν ήταν μπλαζέ: ήταν φοβισμένη και νευρική, όπως κάθε ομάδα που έχει μεν την υποχρέωση να κερδίσει, πλην όμως μοιάζει αδιάβαστη. Με τη Βασιλεία στο ματς-τελικό στο «Ανφιλντ» δέχεται ένα γκολ νωρίς από τον Φρέι και δεν ξέρει να επιτεθεί κόντρα σε έναν αντίπαλο που ναι μεν παίζει κλειστά, πλην όμως έχει την καλή συνήθεια να κρατά μπάλα. Με την Μπεσίκτας στο «Ανφιλντ» έψαξε το γκολ μέχρι το τέλος και σκόραρε με ένα γκολ από πέναλτι μετά το 80', πλην όμως κάθε φορά που οι Τούρκοι της έκαναν μια φάση σε αντεπίθεση, έχανε πέντε λεπτά για να συνέλθει.

 

Ασχολούνται

Ο Ρότζερς ανήκει στην κατηγορία των προπονητών που δεν κοιτάζουν πολύ τον αντίπαλο, αλλά ασχολούνται με την ομάδα τους. Ως εκ τούτου δουλεύει καλά, όταν έχει μια ολόκληρη εβδομάδα μπροστά του να προετοιμάσει την ομάδα του. Για να κάνει καριέρα μεγάλη στη Λίβερπουλ πρέπει, βέβαια, να μάθει να την προετοιμάζει λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι θα 'χει μέσα στη σεζόν πολύ βαρύ πρόγραμμα: δεν είναι εύκολο γιατί έχει μάθει να δουλεύει αλλιώς.

 

Απλό

Το να προετοιμάζεις μια ομάδα για ένα ματς την εβδομάδα δεν είναι και δύσκολο. Εχεις βοηθούς, γυμναστές, διαιτολόγους, φυσικοθεραπευτές που δουλεύουν για σένα, δηλαδή φροντίζουν οι παίκτες σου να φτάνουν στο ματς της Κυριακής στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Εσύ πρέπει να εστιάζεις στο τακτικό κομμάτι, δουλεύοντας με επιμονή προσχεδιασμένες φάσεις επίθεσης και άμυνας. Η εβδομαδιαία προπόνηση έχει πολλή μπάλα και πολλή δοκιμή: αν έχεις κάτι στο μυαλό σου, έχεις όλον τον χρόνο και όλη τη βοήθεια συνεργατών που μάζεψες, για να το φτιάξεις.

 

Ικανότητα

Το πρόβλημα ξεκινά όταν με τρία ματς σε οκτώ μέρες ο χρόνος που έχεις κι εσύ, αλλά κυρίως οι συνεργάτες σου που καλούνται να δουλέψουν για σένα, γίνεται μικρότερος: τότε φαίνεται η ικανότητά σου στη διαχείριση των αποδυτηρίων, η δυνατότητά σου να πωρώνεις την ομάδα για να πάρεις κάτι παραπάνω στις μέρες του επιβαρυμένου προγράμματος, η εξυπνάδα σου στο μοίρασμα του χρόνου συμμετοχής και στον προγραμματισμό. Σε αυτές τις περιπτώσεις κάθε επιλογή μπορεί να έχει κόστος: ο Ρότζερς π.χ. άφησε τον φορμαρισμένο Κοουτίνιο εκτός ενδεκάδας στην Κωνσταντινούπολη. Ο Βραζιλιάνος του κέρδισε το ματς με τη Σίτι. Ο πραγματικά καλός προπονητής, όμως, θα είχε πάρει από το Βραζιλιάνο πράγματα και στα δυο ματς ώστε να είναι μέσα σε όλα. Φέτος η Λίβερπουλ πλήρωσε, πιο πολύ και από την αλλαγή του θαυματουργού Σουάρες με τον τρελάρα Μπαλοτέλι, τη δυσκολία του προπονητή της να διαχειριστεί τα συνεχόμενα ματς. Για να αποκλείσει τη Βασιλεία και την Μπεσίκτας και να μπει στην τετράδα της Πρέμιερ, το υλικό της είναι μια χαρά.

 

Λιγότερο

Παραδόξως, στον καιρό μας καλός προπονητής είναι όποιος παίρνει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στο φορτωμένο από ματς διάστημα της σεζόν, που έχει λιγότερο αυτός (και οι πάντα πολύτιμοι συνεργάτες του) την ομάδα στα χέρια του. Λένε ότι οι ποδοσφαιριστές γίνονται καλύτεροι όσο περισσότερο αγωνίζονται. Οι προπονητές για να είναι καλοί, πρέπει να έχουν αποτελέσματα τον καιρό που έχουν λιγότερο τους παίκτες τους. Οταν τους έχουν όλη την εβδομάδα, καλοί είναι όλοι...

 

 

Ναι μεν, αλλά...

Λογικό ήταν να πέσουν οι τόνοι στο Δ.Σ. της Λίγκας μετά τα όσα έγιναν μια εβδομάδα πριν. Λογικό ήταν επίσης να συμφωνήσουν οι ομάδες ότι θέλουν να ξεκινήσει το πρωτάθλημα: οι πιο πολλές ζουν από τη Νova και τα χρήματα των τηλεοπτικών -χωρίς αυτά θα διαλύονταν σε ένα μήνα. Αλλά το να πέσουν οι τόνοι δεν αρκεί: αν θέλουν να μην τους διαλύσει η απόλυτα συγχυσμένη πολιτεία, οι ΠΑΕ οφείλουν να κάνουν πολλά. Ενα από τα πλέον βασικά είναι να βρουν έναν τρόπο να σταματήσουν να δηλητηριάζουν το πρωτάθλημα.

 

Κάνουν ένα λάθος όσοι στο πρωτάθλημα χύνουν άκριτα δηλητήριο: νομίζουν πως όταν το κάνουν τονώνουν το ηθικό των οπαδών τους, ενώ στην πραγματικότητα βγάζουν τα μάτια τους. Δεν μεγαλώνει η υπερηφάνεια, αλλά γίνεται μεγαλύτερη η απέχθεια, η αποστροφή και κυρίως η οργή. Αν διαρκώς μιλάς για ένα πρωτάθλημα βρόμικο, ανυπόληπτο, διεφθαρμένο, που διαφεντεύεται από εγκληματικές οργανώσεις κτλ, μπορεί να συσπειρώσεις ένα κομμάτι οπαδών λέγοντας του πράγματα που έτσι κι αλλιώς πιστεύει, αλλά από την άλλη πετυχαίνεις δυο αυτογκόλ. Το πρώτο είναι ότι απομακρύνεις τον καλό σου κόσμο, που σε αυτά που λες διακρίνει μια ομολογία ήττας. Το δεύτερο ότι οπλίζεις το χέρι του φανατισμένου, δίνοντάς του δικαιολογίες για να κάνει επεισόδια. Με απλά λόγια, το όποιο κέρδος σου είναι ελάχιστο, μπροστά σε μια ανυπολόγιστη ζημιά.

 

Το ποδόσφαιρό μας έχει κάμποσα προβλήματα. Δεν είναι ούτε πολύ διαφορετικά από αυτά που έχουν οι άλλοι Ευρωπαίοι, ούτε πολύ δύσκολο να λυθούν, αρκεί να υπάρχει θέληση. Υπάρχει θέληση να γίνει ένα κανονικό πρωτάθλημα, χωρίς δηλητήριο; Υπάρχει περιθώριο για μια συμφωνία που να αφορά τις συμπεριφορές, τα διοικητικά όργανα, τους διαιτητές, τους αρχιδιαιτητές κτλ; Ομολογώ ότι δεν τη βλέπω. Κυρίως γιατί λείπει η διάθεση να χειροκροτηθεί στο τέλος ένας νικητής. Οποιος κι αν είναι.

 

 

Άλλοι ενδιαφέρονται

Πολύ συχνά λέμε πως οι αναφορές στα ΜΜΕ για παίκτες που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα και που και καλά ενδιαφέρουν τον Ολυμπιακό γίνονται μπας και τσιμπήσει ο Ολυμπιακός. Οπως όμως με πληροφόρησε μάνατζερ και καλός φίλος της στήλης (που λέει και ο Φαίδωνας...) οι αναφορές αυτές γίνονται πλέον για να τσιμπήσουν οι άλλοι (ο ΠΑΟΚ, ο ΠΑΟ, η ΑΕΚ κτλ): γράφεται π.χ. ότι έναν παίκτη τον θέλει ο Ολυμπιακός κι αμέσως αυτός προτείνεται στον ΠΑΟΚ π.χ. για να του τον αρπάξει μέσα από τα χέρια! Το κόλπο λειτουργεί. Γι' αυτό ο Ολυμπιακός «ενδιαφέρεται» για το Μανιά, τον Κεϊτά, τον Γιάννου, τον Κατσικά, τον Κυβρακίδη κτλ...

Πηγή: SportDay

Premier League Λίβερπουλ Ποδόσφαιρο SPORTS