Απόπειρα εκ του πονηρού να συγκριθούμε με κάτι εντελώς ανόμοιο. Γιατί, ποια σχέση μπορεί να έχει αυτό το πράγμα που ονομάζεται ελληνικό πρωτάθλημα με το αγγλικό. Πού μπορεί να βρει κάποιος έστω και ΜΙΑ ομοιότητα στα προπονητήρια, στα αποδυτήρια, μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, στις εξέδρες, στις θέσεις των επισήμων, ανάμεσα σε Ελλάδα και Αγγλία; Ούτε μία! Γιατί και τα μεγάλα διαιτητικά λάθη έχουν τεράστια διαφορά ανάμεσα στις δύο χώρες και ας γίνονται παντού. Στην Αγγλία, το διαιτητικό σφάλμα το προσπερνούν σαν ανθρώπινο λάθος. Δεν πάει το μυαλό τους σε «στημένα», «παράγκες» κλπ. Γιατί -για παράδειγμα- στις εκλογές της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας δεν γίνονται τα «μαγειρέματα» που συμβαίνουν εδώ.

Στην Αγγλία υπάρχει κάτι απλό: Η αξιοπιστία! Εδώ, ανάποδο πλάγιο δίνεται και αναζητάμε τη βρωμιά από πίσω. Γιατί η ίδια η δομή του ποδοσφαίρου μας έχει τροφοδοτήσει αυτή την κακοπιστία. Μια κακοπιστία που σαν σαράκι διέβρωσε αργά αλλά σταθερά, όλο το οικοδόμημα στην Ελλάδα. Και τώρα, παρακολουθούμε κάτι το οποίο, στην ουσία, σιχαινόμαστε. Γιατί το βλέπουμε; Κατ΄ αρχάς παύουμε να το βλέπουμε. Το δείχνουν οι αριθμοί. Και όσοι εξακολουθούν να το υφίστανται, είναι από συνήθεια. Οι πολλοί έγιναν τηλεθεατές. Και φαντάζονται «παράγκες» σε ματς Τσέλσι - Μάντσεστερ... Ελληνάρες!

Πηγή: Εθνοσπόρ

Premier League